Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης
Οι Δανοί συνεχίζουν να τραβούν τα βλέμματα πάνω τους με ακόμα μία εντυπωσιακή δουλειά.
Η 1η Νοεμβρίου ήταν για τον γράφοντα μια σημαντική ημερομηνία για αρκετούς λόγους. Αφενός, σήμανε το τέλος μίας πολύ δύσκολης επαγγελματικής περιόδου, και ψυχολογικά και σωματικά, αφήνοντας επιτέλους χρόνο για ξεκούραση. Αφετέρου, ήταν η ημερομηνία κυκλοφορίας του τέταρτου δίσκου των Δανών djent proggers VOLA, μιας μπάντας που παρακολουθώ στενά από το ντεμπούτο τους, και τους θεωρώ ως μία από τις πιο ελπιδοφόρες περιιπτώσεις στον χώρο του σύγχρονου prog.
Ήδη από το άγουρο ντεμπούτο τους "Inmazes", οι VOLA μας έδειξαν πολύ ενθαρρυντικά δείγματα γραφής, τα οποία αναβαθμίστηκαν σημαντικά με το -αριστουργηματικό κατ' εμέ- "Applause Of A Distant Crowd". Με το προ τριετίας "Witness", οι έντονοι πειραματισμοί σε συνδυασμό με τη στιχουργική τους δεινότητα μας χάρισαν το magnum opus τους, αφήνοντας άφωνους όσους ήρθαν σε επαφή μαζί του, δημιουργώντας τεράστια ανυπομονησία για την επόμενη δουλειά τους.
Το "Friend Of A Phantom" λοιπόν, βρίσκει τους Δανούς στο απόγειο της στιχουργικής και συνθετικής τους ωριμότητας, χαρίζοντας μας ένα άλμπουμ λιγότερο πειραματικό μεν, άκρως προοδευτικό δε. Το εναρκτήριο "Cannibal" είναι ένας δυναμίτης επικών διαστάσεων, ο οποίος σε καθηλώνει στη θέση σου με την αμεσότητα των brutal φωνητικών του Anders Frieden των In Flames. Η συνέχεια εξερευνά όλες τις πτυχές του ήχου των VOLA, από τα πιο djent-heavy "Bleed Out" και "Hollow Kid", μέχρι τα radio-friendly "Paper Wolf" και "Break My Lying Tongue".
Το δυνατό χαρτί των Δανών ωστόσο, ήταν ανέκαθεν η αποτελεσματική χρήση του συναισθήματος και της μελωδίας στις συνθέσεις τους. Η γλυκιά και αγγελική φωνή του Asger Mygind ανάγει μπαλάντες όπως τα "Tray" και "Glass Mannequin" σε ξεκάθαρα highlight του δίσκου, ενώ στην περίπτωση του πραγματικά μαγικού "We Will Not Disband", η μελαγχολία των στίχων σε συνδυασμό με την αψεγάδιαστη ερμηνεία του Mygind το εκτοξεύουν ανάμεσα στις καλύτερες συνθέσεις που έχει γράψει η τετράδα.
Σε τεχνικό επίπεδο, τα κομμάτια είναι δουλεμένα στην εντέλεια, κάτι που ομολογουμένως οφείλουμε να περιμένουμε από μία μπάντα που παίζει djent. Αυτό όμως που κάνει τους VOLA να ξεχωρίζουν από τους συγχρόνους τους είναι η χημεία που υπάρχει μεταξύ των μελών. Τα ιδρυτικά μέλη Asger Mygind και Martin Werner συνιστούν ένα φανταστικό δίπολο σε κιθάρα και πλήκτρα αντίστοιχα, ενώ το rhythm section των Nicolai Mogensen και Adam Janzi σε μπάσο και τύμπανα κάνει θαύματα στη συνολική εικόνα του δίσκου, παραδίδοντάς μας ένα άρτιο αποτέλεσμα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Αντί επιλόγου, θα κλείσω λέγοντας πως περιπτώσεις όπως των VOLA είναι άξιες προσοχής: με όπλα μόνο την όρεξη τους για δουλειά και το αστείρευτο ταλέντο τους, οι Δανοί αργά αλλά σταθερά την τελευταία δεκαετία έχουν χτίσει τη φήμη μιας κραταιάς δύναμης στον χώρο του djent/prog. Είναι πραγματικά κρίμα για ένα συγκρότημα με αυτά τα χαρακτηριστικά να παραμένει στην αφάνεια και στα χαμηλότερα σκαλιά του είδους του. Το "Friend Of A Phantom" δεν διαθέτει το έντονο πειραματικό πνεύμα του προκατόχου του, αλλά με το ιδανικό ισοζύγιο μελωδίας και σκληράδας καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις. Συνιστάται ανεπιφύλακτα για κάθε οπαδό της prog.
Βαθμολογία: 81/100
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
VOLA – “Friend Of A Phantom”
Mascot Label Records (2024)
Comments
