Συντάκτης: Άγγελος Κατσούρας
Οι Λυκάνθρωποι της Αυστραλίας επιστρέφουν στο καθιερωμένο πλέον ετήσιο ραντεβού τους με την τιμωρία των αυτιών μας και δε θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενοι γι’αυτό το χαρμοσυνότατο γεγονός. Ναι ξέρω, πως θα μπορούσε να είναι κάποιος χαρούμενος αν τιμωρείται θα αναρωτιέστε… Πιστέψτε με, όταν η τιμωρία είναι κάτι από το οποίο δε θες να ξεφύγεις, ε τότε μόνο χαρμόσυνη μπορεί να είναι. Και χρησιμοποιώ τη λέξη τιμωρία γιατί δε μπορώ να περιγράψω αλλιώς το ηχητικό αποτέλεσμα που μας προσφέρουν στα μόλις 4 χρόνια ύπαρξης τους και 3 δισκογραφικά. Κι αν στο φοβερό τους ντεμπούτο “The Dead Are Screaming” το 2020 μπορεί κάποιοι να μην τους πήραν χαμπάρι, με το δεύτερο και απίστευτο πραγματικά άλμπουμ τους “What A Time To Be Alive” φρόντισαν να κάνουν το όνομα τους γνωστό με τον πλέον αποστομωτικό τρόπο και αρκετά νωρίς να μας προσφέρουν ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της δεκαετίας που διανύουμε, το οποίο προσωπικά θεωρώ τοπ 20 της χρονιάς του εύκολα. Έκτοτε δείχνουν ασταμάτητοι και μάλιστα πέρυσι όχι απλά ξαναχτύπησαν, αλλά δις, με το EP “Deathmetal” το Μάρτιο και το τρίτο τους άλμπουμ “From The Cave To The Grave” τον Ιούνιο, άλλο ένα άλμπουμ που επιεικώς αφαλόκοψε τον ανυποψίαστο ακροατή του ξανά.
Και φτάνουμε εντός Αυγούστου 2023, μόλις 14 μήνες μετά το τρίτο τους άλμπουμ και οι Werewolves όχι απλά δεν εφησυχάζουν, αλλά κυκλοφορούν το τέταρτο άλμπουμ τους με τον φοβερό και προβοκατόρικο τίτλο “My Enemies Look And Sound Like Me”. Άρα εξαρχής μας δείχνουν ότι ξέρουν πως ηχούν οι ίδιοι, αν μη τι άλλο σε προϊδεάζουν. Από την άλλη είναι σαν να λένε «ξέρουμε από τι είμαστε φτιαγμένοι, έχουμε ανάλογους εχθρούς, ελάτε να μετρηθούμε αν σας βαστάει κι έχετε κότσια». Μια ματιά και μόνο στα φοβερά τους πραγματικά εξώφυλλα κάθε φορά σε προϊδεάζει για το αποτέλεσμα, αλλά οι Αυστραλοί φροντίζουν να διαψεύδουν τις προβλέψεις και να ακούγονται ακόμα πιο πειθήνιοι, υπεργρήγοροι, δολοφονικοί και με απόλυτα στοχευμένη ακρίβεια να κάνουν τη διαφορά. Και η αλήθεια είναι ότι ακόμα κι αν τώρα μπορεί να είναι η πρώτη φορά που τους ακούτε, θα δείτε ότι η διαφορά γίνεται άμεσα και οι τύποι δεν αστειεύονται καθόλου. Werewolves εστί σε απλά Ελληνικά ΝΤΕΘΜΕΤΑΛΛΑΡΑ. Φρενήρεις, ανήλεοι, σχεδόν σαρδόνια κακιασμένοι στην προσέγγιση τους και με πλήρη πρόθεση να φέρουν τα πάνω κάτω στις ζωές όλων όσων θα τους ακολουθήσουν, αποδεικνύουν ότι όχι απλά δεν κάνουν εκπτώσεις ακρότητας όσο περνάνε οι δίσκοι, αλλά διατηρείται μια άνευ προηγουμένου ποιότητα επίσης!
Αρχικά να τονίσω ότι το “My Enemies Look And Sound Like Me” είναι ο μεγαλύτερος σε διάρκεια δίσκος τους μέχρι στιγμής, καθώς αυτές ανεβαίνουν σταδιακά λιγάκι από άλμπουμ σε άλμπουμ. Με τα του αυτού, να συμπληρώσω ότι μιλάμε για διάρκεια 36 λεπτών και 41 δευτερολέπτων κι ότι γενικά αν βάλετε το υλικό τους από την αρχή ως το τέλος της δισκογραφίας τους, με το ζόρι συμπληρώνονται δυόμιση ώρες, σε περίπτωση ειδικά που θέλετε να κάνετε καμία μετακόμιση/ανακαίνιση/βαριά δουλειά γενικότερα, συστήνονται ανεπιφύλακτα, για πότε θα τα έχετε κάνει όλα και δε θα έχετε καταλάβει το πώς δεν έχετε ιδέα. Το άλμπουμ ξεκινάει με opener που σέβεται τον εαυτό κάθε δίσκου που θέλει να αφήσει το αποτύπωμα του εξ’αρχής, έτσι το “Under The Ground” είναι το μικρότερο κομμάτι του δίσκου και νιώθεις σε πεδίο μάχης γυμνός να δέχεσαι ακατάπαυστα πυρά μέχρι να γίνεις πλήρως διάτρητος και να μη μείνει τίποτα όρθιο από σένα. Τα riff του αγαπητού από τις μέρες του στους Akercocke ειδικά Matt Wilcock είναι η κινητήριος δύναμη των Werewolves, τα πετάει σε αφθονία με χέρι-μοτέρ το οποίο δεν σταματάει μέχρι να ισοπεδωθεί ότι στέκεται όρθιο. Από πολύ κοντά φυσικά και ο υπερ-ντράμερ David Haley, που μεγαλουργεί με τους Psycroptic.
Ο Haley παίζει σαν καταστροφέας πολιτισμών σε κάθε του κατέβασμα και ο συνδυασμός του με τον Wilcock φέρνουν την Αποκάλυψη λίγο πιο κοντά σε κάθε κομμάτι των Werewolves, μπορείτε να το καταλάβετε στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, ή το “Bring To Me The Kill”, μιλάμε για έπη που προσθέτουν νέο φονικό υλικό στο παλμαρέ των Werewolves, ενώ είναι βέβαιο ότι κομμάτια σαν το “Neanderhell” μένουν ανεξίτηλα από το πρώτο άκουσμα και είναι βγαλμένα από τις χρυσές εποχές του death metal κάπου μεταξύ ’91-’95, με μοντέρνο ήχο και καμία διάθεση αγρανάπαυσης. Τρομερός και ο μπασίστας/τραγουδιστής Sam Bean, με την παχιά και πηχτή φωνή του, έχει τον τρόπο να ακούγεται τρομερά απειλητικός και να ξεστομίζει τους ακόμα πιο απειλητικούς και άκρως βίαιους και προβοκατόρικους στίχους τους, είναι στιγμές επίσης που ενώ οι Wilcock/Haley κεντάνε πιάνεις τον εαυτό σου να λέει «ρε τους… άτιμους τι κάνουν» (άλλη λέξη σκέφτεσαι αλλά δε γράφεται) και όταν μπαίνει στο καπάκι ο Bean το αποτέλεσμα είναι απλά… WOW! “I Hate Therefore I Am” ονομάζεται ένα από τα σούπερ highlights του δίσκου και το νιώθεις ότι το εννοούν τόσο έντονα που «σφίγγεις» λίγο μη σε πάρουν τα σκάγια της πλήρους ηχητικής καταστροφής που σου ξαναπροσφέρουν απλόχερα οι Werewolves.
Όχι ότι περιμέναμε και τίποτα λιγότερο φυσικά, καθώς το Αυστραλιανό τρίο μας έχει συνηθίσει σε υπερ-δισκάρες και το “My Enemies Look And Sound Like Me” δεν είναι απλά δίσκος λίστας χρονιάς αλλά και δίσκος-οδηγός του πως πρέπει να παίζουν οι περισσότεροι σήμερα. Εξαίρω τη φοβερή mid-tempo αρχή του “Destroyer Of Worlds” (το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου), ενώ το τελικό δίδυμο των “I Knew Nothing Then And I Know Less Now” (τι τίτλος Θεέ μου!) και “Do Not Hold Me Back” αφήνουν την καλύτερη δυνατή τελευταία γεύση και πινελιά στον ακροατή, ο οποίος αν δεν έχει πέσει αναίσθητος από τα συνεχή μπουκέτα που του σκάει ο δίσκος, έχει την πλήρη ανάγκη να το βάλει να ξαναπαίξει, όχι τόσο για να καταλάβει τι άκουσε, που μια χαρά το κατάλαβε εξ’αρχής, αλλά για να πείσει τον εαυτό του ότι αυτό που άκουσε είναι όντως υπαρκτό και από ανθρώπους (λέμε τώρα) και όχι αποκύημα της φαντασίας τους. Οι Werewolves δεν μπορούν να χαρακτηριστούν οτιδήποτε πέρα από ELITE μπάντα για το είδος, το αποδεικνύουν και πάλι απίστευτα πειστικά και σε περίπτωση που λόγω ιδιαιτερότητας τοποθεσίας τους δοθεί η ευκαιρία να περιοδεύσουν, θα αφήσουν άπαντες με το στόμα ανοιχτό κι από κοντά. Μέχρι τότε, θερμά συγχαρητήρια και πάλι.
Σφαγή πραγματική. Ανεπηρέαστη από τάσεις, παλαιομοδίτικη, απενοχοποιημένη ΣΦΑΓΗ!
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Κατσούρας
Comments
