Ημερομηνία δημοσίευσης: 2 Ιουνίου 2017
Είναι πολύ ωραίο όταν, από εκεί που δεν το περιμένεις, σου σκάνε από το πουθενά ωραίες περιπτώσεις για τις οποίες δεν έχεις ιδέα και δεν έχεις ξανακούσει ποτέ. Και μπορεί οι Ουκρανοί White Ward στην πραγματικότητα να μην είναι εντελώς καινούργιοι, καθώς από το 2012 έχουν κυκλοφορήσει δύο EP, πρόκειται όμως για περίπτωση για πολύ υποψιασμένους και ψαγμένους, μέχρι να σκάσει αυτό το ντεμπούτο.
Κι αυτό γιατί το black metal τους προσπαθεί να εξερευνήσει δύσβατα τοπία και να συνδυαστεί με πράγματα φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους. Προφανώς οι μελωδικές αλλαγές που επικρατούν μετά το σαρωτικό παραδοσιακό τυπικό black metal ξέσπασμα είναι επηρεασμένες από το post-black, εδώ όμως πάνε ένα βήμα παραπάνω, καθώς με όχημα το σαξόφωνο, εισβάλλουν στα jazz μονοπάτια και δημιουργούν ένα αλλόκοτο και ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Φέρτε στο μυαλό σας το τρόπο που χρησιμοποιούν το σαξόφωνο οι Aenaon, για μια πρώτη εικόνα. Η διαφορά είναι πως η χρήση του εδώ δεν είναι παροδική, αλλά σχεδόν συνεχής, και εναλλάσεται μεταξύ των τυπικών black metal ξεσπασμάτων και των post-black πιο απαλών μελωδιών.
Οι αλλαγές ωστόσο είναι όμορφα δομημένες, ούτως ώστε να μην μπερδεύουν και να κουράζουν τον ακροατή, και να διατηρείται αναλλοίωτη και σταθερή η ροή του δίσκου. Η πεντακάθαρη παραγωγή βέβαια, ίσως ξενίσει τους πιο pure-ίστες, αν και η μορφή του δίσκου είναι από μόνη της τόσο ιδιαίτερη, που δεν θα τον πρότεινα με τίποτα σε κάποιον κλειστόμυαλο, με κολλημένους ορίζοντες.
Οι πιο υποψιασμένοι βέβαια, θα αναγνωρίσουν άμεσα τις ομοιότητες με τους Aenaon (όπως προαναφέραμε πιο πάνω) και τους Balance Interruption σε θέματα ήχου και νοοτροπίας. Μπορεί να κάνουν προσπάθειες να αποφύγουν τις συγκρίσεις, αλλά σε ένα ντεμπούτο είναι δύσκολο να κρυφτούν οι τόσο έντονες επιρροές στον ήχο τους. Δεν παύει ωστόσο να ακούγεται εξαιρετικά ενδιαφέρον και ιδιαίτερο.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
