Ημερομηνία δημοσίευσης: 29 Οκτωβρίου 2019
Τους Wotan, μάς τους παρουσίασε πρώτη η Eat Metal Records, κυκλοφορώντας το “Carmina Barbarica”, το παρθενικό τους πλήρες άλμπουμ το 2004 και έπειτα το “Epos”, τρία χρόνια αργότερα. Δύο δίσκοι με σαφή προσανατολισμό στο ευθύ heavy metal. Για τους γνώστες, οι Μιλανέζοι υπάρχουν από το 1988, ξεκινώντας να δισκογραφούν δειλά-δειλά το 1993. Όσοι έχετε μείνει στο “Return To Asgard” του 2013 και αναρωτιέστε τι κάνουν οι Ιταλοί από τότε, μάθετε ότι το ’13, το ’14 και το ’15 οι Wotan περιόδευαν ασταμάτητα στα γνωστότερα φεστιβάλ που σχετίζονταν με τον αληθινό, επικό ήχο όπως τα TrueMetal Festival και Celtic Fest, ενώ εμφανίστηκαν και στη χώρα μας.
Έκτοτε, ακολούθησε μια παύση, η ένταξη του Gabriele Stoppa σαν νεόυ ντράμερ στη μπάντα (κάνει φανταστική δουλειά στο δίσκο) και κατόπιν η έναρξη της σύνθεσης του νέου τους δίσκου. Στην αρχή, το καινούργιο τους άλμπουμ θα έφερε τον τίτλο “Nibelungenlied” και όπως είχαμε πληροφορηθεί θα ήταν διπλό. Ο τίτλος άλλαξε σε “The Song of the Nibelungs”, όχι όμως και η φιλοσοφία του δίσκου, ο οποίος παρέμεινε διπλός. Ως εκ τούτου, ο ακροατής θα τεθεί αντιμέτωπος με την πρόκληση της εξερεύνησης των 18 (!) νέων συνθέσεων που μας παρουσιάζουν οι Μιλανέζοι. Πολλοί, ένας εκ των οποίων και ο γράφων, βρίσκουν κουραστικούς τέτοιου είδους δίσκους, άνω των 10 συνθέσεων.
Ξεκινώντας λοιπόν την ακρόαση, έθεσα σαν στόχο να μην δω εξαρχής με αρνητική ματιά αυτόν τον μεγάλο αριθμό συνθέσεων. Η γενική εικόνα που μένει στο τέλος είναι ότι πρόκειται για έναν δουλεμένο δίσκο που κινείται στο χώρο του επικού heavy metal, όπως δηλαδή έχουν συνηθίσει τους Ιταλούς οι οπαδοί τους. Το θετικό είναι ότι παρά τα 109 λεπτά του, το “The Song of the Nibelungs” δεν είναι βαρετό και οι Wotan διατηρούν όλα τα trademark του ήχου τους, κάτι το οποίο θα εκτιμήσουν οι περισσότεροι. Όσο για τις συνθέσεις, αναμφίβολα το εναρκτήριο “In The Land of The Nibelungs” είναι ένα καθαρό mid tempo κομμάτι [όπως και τα “Kriemhild’s Dream” με τα υπέροχα γυναικεία φωνητικά, “Fateful Love” ή και το “Balmung (The Gold, The Sword & The Magic Cloack)”], ρυθμικό και με ωραίο riff. Από εκεί και πέρα, υπάρχει συνθετική ποικιλία. Γρήγορα κομμάτια σαν τα “Deadly Challenge”, “Untamed Queen (Gunther's Wedding)” και “Schilbung and Nibelung” αποτελούν τρανταχτά παραδείγματα δυναμικού epic metal.
Τέλος, τα “The Curse of the Ring”, “SIgfried’s Funeral March” και “Journey Τo Vengeance”αποτελούν τις πιο επικές στιγμές των Μιλανέζων σε αυτό το δίσκο, τόσο σε επίπεδο σύνθεσης όσο και απόδοσης. Είναι παθιασμένα κομμάτια, συναυλιακά, κρύβουν έναν δυναμισμό ικανό να συνεπάρει τον ακροατή. Συμπερασματικά, οι Ιταλοί πέτυχαν το σκοπό τους με το “The Song of the Nibelungs”, σίγουρα θα μπει στα καλύτερα άλμπουμ του underground epic metal. Και η «ιταλίλα» στη φωνή του Vanni Ceni πάντα θα μας γοητεύει.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rockoverdose.gr
Μιχάλης Τσολάκος