Συντάκτης: Βαγγέλης Γιαννακόπουλος
Το post metal συγκρότημα από το Bordeaux της Γαλλίας Year Of No Light θα κυκλοφορήσει στις 2 Ιουλίου τον πέμπτο ολοκληρωμένο δίσκο της πορείας τους “Consolamentum”. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον δίσκο πριν την επίσημη κυκλοφορία του και να δούμε τι έχουν να μας δώσουν οι Year Of No Light μετά από 20 χρόνια παρουσίας και πλέον κάτω από τη σκεπή της Pelagic.
Το “Consolamentum” είναι ο πρώτος δίσκος των Year Of No Light στην Pelagic Records και μαζί με την κυκλοφορία του καινούργιου δίσκου, θα κυκλοφορήσουν κι ένα box set που θα περιλαμβάνει όλη την δισκογραφία του συγκροτήματος, γιορτάζοντας τη συμμετοχή στην ομάδα της Pelagic, αλλά και τα 20 χρόνια του συγκροτήματος.
Οι Year Οf No Light κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους το 2006 (“Νord”) και από την πρώτη στιγμή κέρδισαν επάξια μια θέση ανάμεσα στα πολύ μεγάλα σχήματα του χώρου του post metal ή γενικότερα του avant metal, καθώς οι ογκώδεις κλιμακωτές συνθέσεις στις κιθάρες και τα απόκοσμα και βαριά synths δίνουν αίσθηση απομόνωσης, αλλά και πνευματικής διαύγειας. Έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν soundtracks συναισθημάτων, αλλά η μουσική τους δε μπορεί εύκολα να μείνει στο background. Από τις πρώτες νότες καταφέρνουν να γυρίσουν κεφάλια και κάθε επόμενος δίσκος μετά το ντεμπούτο τους ήταν διαφορετικός και εξελικτικός.
Φτάνοντας στο 2021 και τον πέμπτο δίσκο τους, οι Year Of No Light φαίνεται ότι δεν έχουν διακρίνει την λεπτή γραμμή μεταξύ μουσικής που σε υπνωτίζει και μουσικής που σε παίρνει ο ύπνος.
Έχουν προσπαθήσει πάρα πολύ και είναι εμφανέστατο. Κατάφεραν να διατηρήσουν την ίδια ομάδα, που είχε ηχογραφήσει την κορωνίδα τους “Tocsin” (2013). Όλα τα όργανα έχουν ηχογραφηθεί ζωντανά και προσπάθησαν να αποδώσουν την ζεστασιά και τη ζωντάνια ενός live και όπως δήλωσαν, το “Consolamentum” είναι μια κρυφή ματιά προς το “Tocsin”. Όμως το έχουμε δει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν: Όποιο συγκρότημα αναφέρει ως έμπνευση, έναυσμα ή σύγκριση έναν παλιότερο δίσκο που έχει σημειώσει επιτυχία, τότε ο δίσκος είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Αν ένα συγκρότημα κοιτάει προς το παρελθόν, είτε θέλει απλά να κρατήσει τους οπαδούς του, μην κάνοντας κάποιο άλμα στον ήχο και φοβούμενο μη χάσει την βάση του, είτε γιατί δεν έχει έμπνευση για κάτι καινούργιο.
Το “Consolamentum” είναι άνευρο και δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να το ακούσω ολόκληρο. Θέλω να ελπίζω ότι αποτελεί ένα σημείο καμπής για τη μετάβασή τους σε κάτι διαφορετικό.
Βαθμολογία: 50/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Γιαννακόπουλος