Ημερομηνία δημοσίευσης: 18 Μαΐου 2018
Άλλο ένα ελληνικό Black Metal συγκρότημα ήρθε να προστεθεί στη μεγάλη λίστα των καινούργιων ελληνικών Black Metal συγκροτημάτων, η οποία όχι μόνο δεν σταματάει να μεγαλώνει, αλλά μεγαλώνει συνεχώς και μάλιστα με ραγδαίους ρυθμούς. Το όνομα του καινούργιου αυτού συγκροτήματος, που μας έρχεται από την Αθήνα, είναι Yovel και πριν ενάμιση μήνα μας παρουσίασε την πρώτη του δουλειά, με τίτλο “Hıðǝ‘tu” (λέξη που αποτελεί τη φωνητική μεταγραφή της αγγλικής λέξης ‘hitherto’ [=έως τώρα, μέχρι στιγμής]).
Σύμφωνα με τους ίδιους, “Hıðǝ‘tu” σημαίνει “όχι πια”, “σπάσε τα δεσμά”, “ξέφυγε από τη λούπα”, και όπως γράφουν στη σελίδα τους στο facebook, το είδος που παίζουν είναι Black Metal για τους καταπιεσμένους. Και αυτό είναι ένα Black Metal που αποδίδεται με δύο τρόπους. Από τη μία πατάει στα κλασικά μαύρα και άραχνα μονοπάτια του είδους, δημιουργώντας μια άγρια και ζοφερή ατμόσφαιρα, όπου κάθε ίχνος ελπίδας έχει εξαφανιστεί, και από την άλλη είναι εμπλουτισμένο με πάρα πολύ ωραίες μελωδίες και με πολλά ακουστικά περάσματα, ήρεμα και γεμάτα λυρισμό. Ήδη η εισαγωγή του δίσκου, το “Trauma”, είναι ένα απόσπασμα από τη νουβέλα “Σλάλομ” του Νικόλα Καλόγηρου (το οποίο απαγγέλουν η Σουζάνα Παπακωνσταντίνου και η Ζέτα Θεοδωρέλου), που μιλάει για την τραυματική εμπειρία του ρολογιού-ξυπνητηριού που μετράει αλύπητα τη μέρα και διακόπτει τον ύπνο, για ένα σακατεμένο και αβέβαιο μεροκάματο. Μια απαγγελία που πλαισιώνεται από ένα ακουστικό υπόβαθρο που είναι μεν μελωδικό, αλλά εκεί που χρειάζεται ξέρει να ανεβάζει την έντασή για να συμβαδίζει με την ένταση της απαγγελίας.
Κατά τη διάρκεια του δίσκου θα υπάρξουν και άλλα πολύ όμορφα αργά περάσματα, είτε ακουστικά είτε με πιο doom αποχρώσεις, τα οποία θα χρησιμεύσουν και ως μουσικό υπόβαθρο άλλες τρεις φορές. Τη μία φορά στο “Centennial”, όπου θα ακουστεί απόσπασμα από την ταινία “Matewan” (ταινία που καταπιάνεται με τον πόλεμο ανάμεσα σε ανθρώπους μια εταιρίας εξόρυξης άνθρακα και στη νεοσύστατη ένωση ανθρακωρύχων), όπου ένας κήρυκας εξομοιώνει τον υπεύθυνο της ένωσης με τον διάβολο, τη δεύτερη φορά στο “(Too) Late Capitalism” όπου ακούγεται απόσπασμα από την ταινία “Judgment at Nuremberg”, όπου ο δικηγόρος ενός από τους Ναζί κατηγορουμένους αναρωτιέται αν πρέπει να θεωρηθεί μόνο η Γερμανία υπεύθυνη για την άνοδο του Χίτλερ ή και οι Ρώσοι, το Βατικανό, ο Τσώρτσιλ και οι Αμερικανοί βιομήχανοι, που τον βοήθησαν έμπρακτα αλλά και ανέβασαν το κύρος του, και την τρίτη φορά στο “Servile Rage”, όπου ακούγεται απόσπασμα από μια ομιλία του Fred Hampton, μέλος της κινήματος των Μαύρων Πανθήρων, που έλεγχαν την συμπεριφορά λευκών αστυνομικών στο Oakland της Καλιφόρνια. Ειδικά στο “(Too) Late Capitalism” οι Αθηναίοι έχουν κάνει φοβερή δουλειά τόσο με τις μελωδίες ολόκληρης της σύνθεσης όσο και με τη μείξη της μουσικής με το απόσπασμα της ταινίας.
Από ‘κει και πέρα, στο υπόλοιπο μέρος του άλμπουμ, η μουσική ανεβάζει κατακόρυφα την έντασή της, μιλώντας πλέον για καθαρά Black Metal συνθέσεις, με πολλά ξεσπάσματα με blast-beats, καταιγιστικά τύμπανα, παγωμένες κιθάρες, έναν πολλές φορές ωμό και ζοφερό ήχο, αλλά και φωνητικά που είναι άκρως μοχθηρά και δηλητηριώδη. Αλλά ευτυχώς δεν μιλάμε μόνο για γρήγορες ταχύτητες, που άλλωστε δεν θα ταίριαζε στο γενικότερο ύφος των Yovel, καθώς οι ταχύτητες ανεβοκατεβαίνουν συνεχώς και μαζί με τα αργά και μελωδικά περάσματα έχουμε ένα πολυποίκιλο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που μαζί με την πολύ ωραία παραγωγή, που εκ πρώτης όψεως φαίνεται ωμή και τραχιά αλλά που στην πραγματικότητα δεν είναι, αφού αναδεικνύει όλα τα όργανα και τα φωνητικά, συντελούν στη τελική γενικότερη ομορφιά του άλμπουμ.
Με το “Hıðǝ‘tu” οι Yovel έκαναν αισθητή την παρουσία τους με ηχηρό τρόπο, προσφέροντάς μας ένα εξαιρετικό ντεμπούτο, το οποίο είναι διανθισμένο με τον δικό τους ξεκάθαρο προσωπικό ήχο. Ταυτόχρονα όμως έθεσαν νωρίς τον πήχη ψηλά, κάνοντας μας να περιμένουμε μια αντίστοιχη, αν όχι καλύτερη, συνέχεια στο μέλλον. Ένας δίσκος που πρέπει να ακούσετε το δίχως άλλο.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
