ZEKE – “Hellbender”

Τα μπάσταρδα ξαδερφάκια των Motörhead επιστρέφουν δισκογραφικά μετά από 14 ολόκληρα χρόνια, με το “Hellbender” να αποδεικνύει πως ο χρόνος πέρασε και δεν τους άγγιξε. Το νέο studio album των Αμερικανών punk/ rock n rollers Zeke είναι 20 λεπτά γεμάτα ωμό, σκληρό ήχο με την ένταση και τα γκάζια στο τέρμα.

Τα 15 κομμάτια τα οποία συνθέτουν το “Hellbender” μοιάζουν σαν μια συνεχόμενη ένεση αδρεναλίνης, χωρίς κανένα intro ή outro και απλά τρελό και απανωτό χώσιμο, που σε αφήνουν να σκέφτεσαι τι έχει γίνει αφού τελειώσει ο δίσκος. Αλήτικο rock n’ roll στη μάπα, με κόμματια όπως τα “On the Road”, “Ride On” και “Redline” να είναι ότι πρέπει για αγώνες ταχύτητας. Οι Zeke άλλωστε δεν έκρυψαν ποτέ την αγάπη τους για γρήγορα αμάξια, μηχανές και γυναίκες. Το attitude τους γίνεται ξεκάθαρο ακούγοντας το δίσκο που, για κάποιον μη εξοικειωμένο με τους Zeke και την πολυετή πορεία τους στο χώρο, θα φανεί  σαν ένας δίσκος που έγραψαν πιτσιρικάδες μες την κάβλα και την όρεξη για βρώμικο και φασαριόζικο punk n’ roll. Γρήγορα, κοφτά riffs, solos εδώ και εκεί και ένας μανιακός “ Blind” Marky Felchtone να φτύνει στο μικρόφωνο σαν να μην υπάρχει αύριο.

Το “Hellbender” είναι η επιστροφή των Zeke στη 90ς εποχή τους, χωρίς φραγμούς και αναστολές, με πολλά σημεία του δίσκου να φέρνουν στο μυαλό “Super Sound Racing” (1994) ή “Kicked in the Teeth” (1998). Κάπου εκεί ανάμεσα θα μπορούσαν να είχαν κυκλοφορήσει και αυτό το δίσκο και κανείς να μην το έπαιρνε πρέφα. Και όμως, έχουμε 2018 και αυτό κάνει την κυκλοφορία τους αυτή ακόμη πιο ιδιαίτερη. Αν μιλάμε για “comeback” όπως πρέπει να είναι, οι Zeke με το “Hellbender” έδειξαν πως παίζεται το παιχνίδι.

Χωρίς πολλά πολλά, το main point μου είναι πως ένα από τα πιο underrated συγκροτήματα του χώρου κυκλοφόρησε ένα εκρηκτικό album που αξίζει ιδιαίτερα να ακούσεις. Το “Hellbender” δεν είναι δίσκος που ακούγοντάς τον θα αράξεις χαλαρά πίνοντας τη μπύρα σου. Είναι δίσκος που θα σε ξεσηκώσει, θα ανεβάσει τους παλμούς σου και θα σε κάνει να υιοθετήσεις και εσύ το “fuck you” attitude του Lemmy σε χρόνο μηδέν. Γιατί έτσι πρέπει να είναι το rock n’ roll.

Βαθμολογία:  92/100

Για το Rock Overdose,

Ντούσκα Σοφία