Είναι, λίγο-πολύ, γνωστή η συνταγή (της επιτυχίας) των δίσκων του Αμερικανού keyboardist-α. Μονοψήφιος αριθμός κομματιών (ό,τι καλύτερο δηλαδή), βιρτουόζοι καλεσμένοι, όλοι τους εξέχουσες προσωπικότητες στο χώρο της μουσικής, διάρκειες συνθέσεων σε λογικά πλαίσια, καλές παραγωγές και φύγαμε. Το “Vortex” ακολουθεί αυτό το μονοπάτι, δύο χρόνια μετά το πολύ καλό “The Phoenix”. Μόνο που...
Letting ads view on this website supports our work! :)
Χρησιμοποιούμε cookies για την καλύτερη εμπειρία περιήγησης στην ιστοσελίδα. Εάν συνεχίσετε την περιήγηση σας, υποθέτουμε πως είστε εντάξει με αυτό. Πολιτική ΑπορρήτουΑποδοχή