Σε ένα βράδυ γεμάτο αλληλεγγύη και πολιτικό ακτιβισμό, οι θρυλικοί Massive Attack κατέκτησαν τη σκηνή του Release Athens Festival, αφήνοντας το κοινό άφωνο με την εκρηκτική τους εμφάνιση. Σαν κεραυνός σε ξαφνική καλοκαιρινή καταιγίδα, το ντουέτο από το Bristol, αποτελούμενο από τους Robert "3D" Del Naja και Grant "Daddy G" Marshall, δεν περιορίστηκε σε μια απλή μουσική παράσταση, αλλά παρουσίασε μια συναυλία-μανιφέστο, με έντονο πολιτικό μήνυμα για την "Λευτεριά στην Παλαιστίνη".
Την αρχή έκαναν οι Mount Kimbie που άφησαν το κοινό μαγεμένο από την ατμοσφαιρική τους ηλεκτρονική μουσική. Το ντουέτο από το Λονδίνο, αποτελούμενο από τους Dom Maker και Kai Campos, αιχμαλώτισε το κοινό με τις πλούσιες, γεμάτα υφές μουσικές του. Συνδυάζοντας στοιχεία electronica, dubstep και garage, οι Mount Kimbie δημιούργησαν ένα ηχητικό τοπίο που τύλιξε, κάτω από τα αιχμηρά δόντια του ηλίου, τους θεατές σε μια ζεστή αγκαλιά.
Τη σκυτάλη πήραν οι εντυπωσιακοί Βρετανοί Beak> που αποτελούνται από τον Geoff Barrow των Portishead, τον Will Young, μπασίστα του Robert Plant, και τον Billy Fuller aka Moon Gangs. Η εμφάνιση των Beak> δεν ήταν γεμάτη με εντυπωσιακά οπτικά εφέ ή θεατρικές κινήσεις. Η δύναμή τους βρισκόταν στην απλότητα και την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν με τη μουσική τους. Κάθε κομμάτι ήταν μια ιστορία, ένα ταξίδι σε έναν σκοτεινό και γοητευτικό κόσμο. Με κύριο οδηγό την krautrock (που σημαίνει βοτανοροκ στα γερμανικά), το τρίο μας βούτηξε σε μία μουντή κατάσταση σαν να κολυμπούσαμε σε ζελέ.
Και ήρθε η μεγάλη ώρα να σχολιάσουμε, όσο μπορούμε, αυτό που μας παρουσίασαν οι τεράστιοι ακτιβιστές Massive Attack. Είχαν περάσει 14 χρόνια από την τελευταία φορά που οι Βρετανοί είχαν εμφανιστεί στη χώρα μας και η αναμονή άξιζε με το παραπάνω. Έχοντας λοιπόν στη φαρέτρα τους εκπληκτικούς Horace Andy, Elizabeth Fraser, Deborah Miller και τους brothers in arms (όπως ανέφεραν οι ίδιοι), Young Fathers, μας παρουσίασαν όλες τις μεγάλες επιτυχίες τους όπως τα “Risingson”, “Black Milk”, “Gone”, “Angel”, “Unfinished Sympathy”, “Teardrop”, “Karmacoma”. Δεν έλειψαν και κάποιες διασκευές, με κορυφαία για μένα το “ROckwrok” των Ultravox, δείχνοντας ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο με post punk αισθητική, τονίζοντας ότι δεν έχουν μουσικούς φραγμούς.
Πέρα από την εκπληκτική μουσική, οι Massive Attack φρόντισαν να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό. Στις οθόνες προβάλλονταν εικόνες από τις κατεχόμενες περιοχές με τεράστιους ελληνικούς υπότιτλους που σχολίαζαν την παρούσα παγκόσμια κατάσταση τόσο στη Γάζα όσο και στην Ουκρανία. Το οπτικό υλικό είχε μία τραγική ειρωνία, παρουσιάζοντας εργοστάσια παραγωγής όπλων, βομβαδισμένες περιοχές με τους ανθρώπους να λιμοκτονούν και να δεινοπαθούν, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που ζούν στην καλοπέραση και απολαμβάνουν όλα τα καλά εις βάρος των καταπονημένων. Η στιγμή ήταν συγκινητική και το κοινό χειροκροτούσε συνέχεια, εκφράζοντας την υποστήριξή του στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Δεν έλειψε και η αναφορά σε διάφορα πειράματα που γίνονται σε ανθρώπους για την χειραγώγηση του πλήθους.
Πέρα από την έντονη ζέστη και την υγρασία, η συναυλία των Massive Attack στο Release Athens Festival δεν ήταν απλά μια μουσική παράσταση. Ήταν μια βραδιά με πολιτικό μανιφέστο, που άφησε το στίγμα της στους θεατές και άναψε μια φλόγα ελπίδας και προβληματισμού για ένα καλύτερο μέλλον.
Για το Rockoverdose,
Νικόλας Καλογήρου
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat)
Comments
