Αιχμές κατά του αρχικού τραγουδιστή της μπάντας Terry Glaze άφησε ο διάσημος μπασίστας του σχήματος, Rex Brown. «Πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι χωρίς τον Phil Anselmo δεν υπάρχουν, ούτε υπήρξαν οι Pantera. Μέχρι να υπογράψει και να συμμετάσχει ενεργά στη μπάντα δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να μιλάμε για Pantera». Σε κατά καιρούς ερωτήματα περί επανακυκλοφορίας των πρώτων δουλειών τους, o Rex εμφανίστηκε κατηγορηματικός: «δεν υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσουν ξανά αυτά τα άλμπουμ!».
Κι αν με ρωτάτε, ναι ο Rex διακατέχεται από αισθήματα άρνησης. Προς τί αυτή η συμπεριφορά; Είναι δύσκολο να διαγράψουμε την εκκίνηση αυτού του συγκροτήματος με τον glam προσανατολισμό ή τουλάχιστον να μην τον λάβουμε υπόψη σαν να μην συνέβη ποτέ. Αρκεί να μεταφερθούμε στη δεκαετία του ’80. Η ιστορία των Pantera, λοιπόν, αρχίζει πίσω στο 1983 με το Metal Magic. Τα επόμενα δύο χρόνια ακολουθούν τα Projects in the Jungle (1984) και I am the Night (1985). Τρεις δίσκοι με ξεκάθαρα glam πρόσωπο. Στα φωνητικά ποιος άλλος; Ο δεχόμενος τα πυρά του Rex Brown, ο Terry Glaze.
Η προσθήκη του Anselmo πράγματι ανέδειξε τους Pantera, τους εξέλιξε, άλλαξαν τον ήχο τους, πέρασαν σε άλλο επίπεδο ως συγκρότημα. Η επιρροή του, καθώς και το ταλέντο των υπολοίπων μελών κατάφεραν την απόλυτη ανατροπή. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και την εξαντλητική δουλειά τους, θα έχουμε στα χέρια μας το ολοκληρωμένο προϊόν της αγνής και απόλυτης επιτυχίας. Κι αυτό είναι δεδομένο. Παρόλα αυτά γιατί να θέλεις να ξεγράψεις ένα παρελθόν, το οποίο στο κάτω κάτω της γραφής άφησες να καταστεί ομοιογενές με το μέλλον μέσω της διατήρησης του ονόματος;
Το γεγονός της μη αλλαγής του ονόματος Pantera λειτουργεί θέλοντας και μη ως γέφυρα μεταξύ των δύο περιόδων της μπάντας. Σίγουρα οι Pantera του Anselmo είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο, μια ιδιαίτερη στιγμή στην ιστορία τόσο του συγκροτήματος, όσο και του ακραίου ήχου γενικότερα. Για μένα, όπως ενδεχομένως για την πλειοψηφία των οπαδών η λέξη Pantera ισούται με την groove metal κατηγορία. Από τις πρώτες μπάντες που ανέδειξαν διαφορετικού ρυθμού μοτίβα, κάνοντας τέστ σε πληθώρα μουσικών όσον αφορά το μέτρημα και το beat. Οι Αμερικάνοι μας δίδαξαν πως μπορείς με συνθετική απλότητα να μείνεις ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη όλων. Ωστόσο τα μέλη γνωρίζοντας πως θα κάνουν την απόλυτη στροφή σε εντελώς διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις, επέλεξαν να διατηρήσουν το όνομα Pantera. Δεν υπάρχουν σωστές ή λανθασμένες επιλογές, δεν έχουμε οριστεί ως κριτές ή δικαστές, μα όταν αφήνεις ως έχει τον τίτλο ακόμα και ενός πρότζεκτ, σημαίνει πως κατά πάσα πιθανότητα θες να υπάρχει κάποια σχέση με το παρελθόν. Ή τουλάχιστον επιθυμείς να δείξεις την όποια εξέλιξη. Όπως και να έχει σίγουρα δεν θέλεις να εξοντώσεις το παρελθόν. Οπότε μάλλον αδίκως οδύρεται (ο πολύ αγαπητός προσωπικά σε μένα) Rex Brown και δει με έναν όχι και τόσο κομψό τρόπο:
«Μα καλά, είναι δυνατόν να θεωρείς πως πρέπει να υπερηφανεύεσαι για τη προσφορά σου στη μπάντα; Θυμάσαι τότε που απαιτούσες να προσαρμόσουμε τους εαυτούς μας στα θελήματα σου; Εγώ έχω να θυμηθώ πως δεν είχες πιάσει ποτέ καμία δουλειά στη ζωή σου. Πίστευες πως είσαι καλλιτέχνης. Και έρχεσαι 35 ολόκληρα χρόνια μετά να ισχυριστείς πως υπήρξες πυλώνας των Pantera. Ε λοιπόν Terry μάθε πως δεν υπήρξες». Μεγάλη πικρία συνόδεψε τα λόγια του Rex, ο οποίος εν πάση περιπτώσει θέλει να τονίσει πως οι Pantera έγιναν γνωστοί με τον τελευταίο σχηματισμό τους, αποκτώντας φήμη και δόξα. Και δεν τον αδικούμε! Pantera εστί αν μη τι άλλο CFH. Πώς μπορούμε να παραβλέψουμε κάτι τέτοιο; Αλλά για να είμαστε δίκαιοι Pantera εστί πολλά περισσότερα…δίσκοι, συναυλίες, ταλέντο. Κυρίως όμως νοσταλγία. Κι αυτό, διότι οι νεότεροι χάσαμε λόγω καταστάσεων την ευκαιρία να τους απολαύσουμε από κοντά, οι παλαιότεροι είχαν την ατυχία να τους χάσουν νωρίς, ενώ αμφότεροι θρηνήσαμε τον χαμό δύο βασικών μελών τους. Ο Vinnie Paul και ο Darrell Dimebag θα ζουν αναμφίβολα μέσα από το έργο τους. Η θρυλική τετράδα παραμένει ακόμα και σήμερα μια γλυκιά ανάμνηση στην ιστορία του ακραίου ήχου. Κι ας έχει στενοχωρήσει με τους λόγους και τις πράξεις του ο Anselmo. Pantera όνομα βαρύ, μεγάλη ιστορία…