Ο ηγέτης των Rotting Christ, Σάκης Τόλης, στη σόλο συναυλία του που είχε πραγματοποιηθεί τον Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη, λακωνικά μας προειδοποίησε για κάτι μεγάλο που ήταν στα σκαριά προς πραγματοποίηση την αυγή του καλοκαιριού. Μετά από λίγες μέρες, ανακοινώνεται και επίσημα η μεγαλοπρεπής επετειακή συναυλία για τα 35 χρόνια παρουσίας των Rotting Christ, με αρχικό συναυλιακό χώρο το Θέατρο Γης, ενώ αργότερα μεταφέρθηκε μια μέρα νωρίτερα και προστέθηκε στα συναυλιακά δρώμενα που θα πραγματοποιηθούν στα πλαίσια του Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών.
Πρόκειται για την πρώτη συναυλία της μπάντας στη συμπρωτεύουσα μετά από τέσσερα χρόνια. Μπορεί να γνωρίζαμε εδώ και καιρό ότι οι Rotting Christ θα παίξουν επιτέλους στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο κανείς δεν μας προειδοποίησε για αυτό που επρόκειτο να ζήσουμε στο έλεός τους. Οι support μπάντες που προετοίμασαν το έδαφος για τον όλεθρο ήταν οι Typhus, οι Euphrosyne και οι Khirki. Αναλυτικότερα θα μιλήσουμε για αυτές στη συνέχεια.
Οι πόρτες της Μονής (εν τω μεταξύ μεγάλη ειρωνεία αλλά κατά τα άλλα άκρως ενδιαφέρουσα επιλογή να παίζουν οι "βλάσφημοι" Christ σε ένα μέρος με Χριστιανικές καταβολές), άνοιξαν την προβλεπόμενη ώρα, με τους Typhus να εμφανίζονται πρώτοι, ακριβώς στις 18:30. Ο κόσμος εκείνη την ώρα ήταν σχετικά λιγοστός, λογικό κιόλας λόγω του καύσωνα. Η μπάντα, χωρίς να έχει επηρεαστεί καθόλου από τη ζέστη, έπαιξε με το κεφάλι ψηλά τα speed/thrash metal με έντονες '80s επιρροές κομμάτια της από τον μοναδικό δίσκο που κυκλοφόρησε το 2020, "Mass Produced Perfection".
Ο τραγουδιστής Kostas Korg φωνητικά τα έδωσε όλα, με τις νότες που έβγαζε το λαρύγγι του να φτάνουν τα ουράνια! Τα μελωδικά basslines που έπαιζε έδεναν αρμονικά τον ήχο από τα υπόλοιπα όργανα, το κανονιοβολητό των drums του Δημήτρη Γκίνη και τη θύελλα των κιθάρων από τους Κώστα Φουκαράκη και Σωκράτη Αλεξίου. Με εξέπληξαν θετικά, καθώς έκρινα πως πρόκειται για ένα συγκρότημα με εξαιρετικές προοπτικές εξέλιξης. Δηλώνω πως ανυπομονώ για περισσότερο υλικό από τα παιδιά!
Γύρω στις 19:20 ανέβηκαν στη σκηνή οι σκοτεινοί post/black metallers Euphrosyne, μια μπάντα που ομολογώ πως αδημονούσα έντονα να δω εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια μετά το ποιοτικότατο EP τους "Keres"! Είναι γνωστό πως έχουν τραβήξει τα διεθνή βλέμματα και όχι άδικα! Έπαιξαν κυρίως κομμάτια από το μοναδικό τους EP, ενώ η προσέλευση ήδη από το τέλος του σετ των Typhus είχε αρχίσει να αυξάνεται εκθετικά. Το λαιβ της μπάντας ήταν άκρως σκοτεινό και ατμοσφαιρικό, ωστόσο θεωρώ πως ενώ όλα τα παιδιά είχαν πολύ καλή απόδοση, το σετ τους αδικήθηκε πρώτον, διότι έπαιζαν πολύ πριν ακόμα πέσει ο ήλιος (απόγευμα καλοκαιριού γαρ) και δεύτερον έπαιζαν σε ανοιχτό χώρο. Νομίζω ότι για να απολαύσεις τους Euphrosyne στο 100%, μια παραπάνω και λόγω της έντονης χρήσης ambient ήχων, πρέπει να τους παρακολουθήσεις σε εσωτερικό χώρο χωρίς πολλά φώτα για να τους νιώσεις στο πετσί σου! Κατά τα άλλα τα παιδιά ήταν εξαιρετικά και στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και των προσδοκιών μου!
Μια ώρα μετά, αφού η Μονή Λαζαριστών είχε αρχίσει να γεμίζει για τα καλά, οι stoner metallers Khirki κατέλαβαν τη σκηνή με τη συνοδεία έντονων χειροκροτημάτων! Το νέο τους πόνημα "Κυκεώνας" που κυκλοφόρησε στις 12 Απριλίου, έλαβε διθυραμβικές κριτικές για τις ποιοτικές συνθέσεις του. Οι Khirki, αναμενόμενα, πέτυχαν μια εξαιρετικά δυνατή εμφάνιση που ξεσήκωσε το κοινό!
Μερικά συστατικά της επιτυχίας τους, εκτός από την παικτικά εξαιρετική απόδοση όλων των μελών της μπάντας, ήταν ο μεστός, μελωδικός και δεμένος ήχος τους, το πάθος των παιδιών που φάνηκε όχι μόνο στο παίξιμό τους αλλά και στην αλληλεπίδρασή τους με το κοινό και φυσικά η σταδιακή δύση του ηλίου που διευκόλυνε την παρακολούθησή τους. Το setlist των Khirke ήταν έξυπνα δομημένο, καθώς τα τέσσερα από τα έξι κομμάτια τους εκπροσωπούσαν τον νέο δίσκο και τα άλλα δύο προκάλεσαν χαμό με αγαπημένα κομμάτια από τον προηγούμενο. Από εμένα εύγε για το αψεγάδιαστο σετ! Περίπου στις 21:10, οι Khirki κατέβηκαν από τη σκηνή με σωρεία χειροκροτημάτων.
Το έδαφος για το μεγάλο μπαμ, είχε ετοιμαστεί. Μετά από δέκα περίπου λεπτά, αφού ολοκλήρωσαν ένα σύντομο μα λεπτομερές soundcheck, η μεγαλύτερη ελληνική μπάντα καταλαμβάνει τη σκηνή. Ο ήλιος είχε ήδη πέσει, η τέλεια ατμόσφαιρα για να παρακολουθήσεις Rotting Christ, ενώ περιβάλλονται από μνημεία με μεγάλη ιστορική και πολιτιστική αξία μεν, με Χριστιανικές καταβολές δε. Από εκεί και έπειτα; Το απόλυτο χάος!
Οι Rotting Christ έπαιξαν ένα αψεγάδιαστο δύωρο σετ των 25 (!!) τραγουδιών, τα οποία, λόγω του επετειακού χαρακτήρα του λαιβ, κάλυπταν όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, την οποία θα χαρακτήριζα ως 35 χρόνια θριάμβου. Το setlist περιείχε φανταστικές επιλογές, όπως τα κλασικά "King of a Stellar War", "Κατά τον δαίμονα εαυτού", "Archon", "The Sign of Evil Existence", "Non Serviam" και πολλές άλλες κομματάρες. Τον νέο τους δίσκο "Pro Xristoy" εκπροσώπησε το "Like Father, Like Son" σε ένα κλίμα παραφροσύνης.
Η συναυλία στη Μονή Λαζαριστών βρήκε τη μπάντα σε απίστευτη φόρμα, καθώς ήταν πραγματικά αψεγάδιαστη σε όλους τους τομείς! Αλληλεπίδραση με το κοινό; Παίξιμο; Πάθος; Ποιοτικό setlist; Πραγματικά τα είχε όλα! Το moshpit δε, ήταν ανελέητο (φάγαμε πολύ ξύλο) και κράτησε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ενώ εντεινόταν στα πιο κλασικά κομμάτια. Έμελλε να βιώσω μια σκηνή που θεωρώ μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές από όλες τις συναυλίες που έχω πάει, κι αυτή φυσικά δεν είναι άλλη από αυτή του encore ("The Sign of Evil Existence", "Non Serviam"), όταν ο ηγέτης Σάκης Τόλης προσκάλεσε τον κόσμο να ανέβει στη σκηνή!
Πρώτη φορά βλέπω μια τέτοια προτροπή από τον ίδιο τον frontman μιας μπάντας, πόσο μάλλον να τη βιώνω κιόλας! Οι πιο τολμηροί πηδούσαν από τα κάγκελα και σκαρφαλώναν αμέσως στη σκηνή, η οποία κυριολεκτικά πλημμύρισε από άτομα! Οριακά χωρούσαν οι ίδιοι οι Christ! Εν τω μεταξύ οι security που ήταν υπεύθυνοι για τη διατήρηση της ασφάλειας, είχαν κυριολεκτικά χλωμιάσει στη σκέψη των ατυχημάτων και των παραβατικών συμπεριφορών που θα μπορούσαν να συμβούν, οπότε ήταν σε ιδιαίτερη επιφυλακή. Ωστόσο, ο κόσμος όχι απλά το χάρηκε, παθιάστηκε απίστευτα χωρίς να έχουμε ευτράπελα! Άλλωστε, κάθε πότε δίνεται η ευκαιρία να χαρούμε το λαιβ στο πλάι των Rotting Christ, πάνω στη σκηνή; Η μπάντα μας πρόσφερε ένα λαιβ που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό ακόμα και την ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας!
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Φωτογραφίες: Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
