Λυκαβηττός. Ένας απ' τους αγαπημένους λόφους των Αθηναίων για πολλούς λόγους και ιδιαιτέρως για το μουσικόφιλο κοινό, καθώς του έχει προσφέρει στιγμές ανεπανάληπτες στο παρελθόν και που ευτυχώς οι νεότερες γενιές είναι τυχερές που έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν. Το Σάββατο 29 Ιούνη 2024, θα μείνει στη μνήμη μας για πολλούς λόγους, καθώς δύο θρυλικά ελληνικά συγκροτήματα του ακραίου χώρου εμφανίστηκαν - για πρώτη φορά - στον εμβληματικό λόφο της πρωτεύουσας, ενώπιον ενός κατάμεστου θεάτρου, γιορτάζοντας τα 35 χρόνια στο χώρο και άτυπα αποδεικνύοντας πως ενωμένη η ελληνική σκηνή μπορεί να κάνει θαύματα και να κατακτήσει απάτητες κορυφές.
Ακριβώς στις 19:30, οι σπουδαίοι Varathron εμφανίστηκαν πανέτοιμοι να μας βυθίσουν στη σκοτεινή μουσική τους Άβυσσο. Η κολασμένη ατμόσφαιρα των μακρόσυρτων συνθέσεών τους, με τα απαραίτητα προηχογραφημένα μέρη απέδωσαν την ενέργεια που αρμόζει στα σκοτεινά και γεμάτα μελωδίες κομμάτια που επέλεξαν για τη μία ώρα που διήρκεσε το set τους.
Τις πιο πρόσφατες δισκογραφικές τους δουλειές εκπροσώπησαν συνθέσεις όπως τα "Tenebrous" και "Ouroboros Dweller (The Dweller of Barathrum)" απ' το Patriarchs of Evil (2018) και τα "Nightly kingdoms", “Crypts in the mist" (The Crimson Temple, 2023) προκαλώντας αβίαστα αρκετές ιαχές και κυκλικά pits μπροστά στη σκηνή!
Απ΄τις πιο συγκινητικές στιγμές θα έλεγα ήταν η ερμηνεία του Necroabyssious στο "Son Of The Moon", ένα τραγούδι που γράφτηκε πριν από 20+ χρόνια για το θρυλικό ντεμπούτο τους “His majesty at the swamp” (1993), και που ξύπνησε μνήμες μιας άλλης εποχής εκτονώνοντας αρκετή συσσωρευμένη ενέργεια, ικανής να σκοτεινιάσει τον ουρανό στον ορίζοντα και να δημιουργήσει σιγά-σιγά μια ψυχρή και σκοτεινή αύρα την ώρα που ο ήλιος έδυε.
Οι Varathron, ένα από τα σπουδαιότερα και πρωτοπόρα ελληνικά black metal σχήματα επιβεβαίωσαν τη ρήση πως "ο παλιός είναι αλλιώς", παρουσιάζοντάς μας άψογα - παλιό αλλά και νέο υλικό που συνδυάστηκε ιδανικά, ήταν σε φοβερή φόρμα και τολμώ να πω ότι τοποθετήθηκαν επιτέλους στην κορυφή του βάθρου, που αρμόζει σε ένα τόσο ιστορικό συγκρότημα που μετρά τρεις δεκαετίες ζωής, παίζοντας ενώπιον ενός πολυπληθούς κοινού που είτε τους γνώρισε τώρα είτε γαλουχήθηκαν με τους απόκοσμους, βέβηλους ψαλμούς του απόκρυφου μουσικού τους κόσμου. Επόμενο ραντεβού μαζί τους οπωσδήποτε στο Golden R. Festival, στο Βόλο.
Έφτασε η στιγμή που οι ROTTING CHRIST, οι αδιαμφησβήτητοι ηγέτες της ελληνικής σκηνής θα εμφανιζόταν στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού εν έτη 2024. Ένα όνειρο ίσως που έγινε πραγματικότητα και ήρθε ως δώρο για όλους, την ίδια μέρα που ο Σάκης γιόρταζε τα 52 γενέθλιά του.
Εκπροσωπήθηκε το σύνολο σχεδόν της πλούσιας δισκογραφίας του συγκροτήματος, με τραγούδια που δε λείπουν ποτέ απ' τις εμφανίσεις τους, ενώ το "Like Father, Like Son", ήταν το μοναδικό κομμάτι που επιλέχθηκε απ' το το πρόσφατο album "Pro Xristou" για να κάνει πρεμιέρα επί ελληνικού εδάφους και αφιερώθηκε σε όλους τους πατεράδες που μεγάλωσαν με την μουσική αυτή και πλέον φέρνουν τα παιδιά τους στις συναυλίες. Λίγο αργότερα, το "Athanatoi Este" αφιερώθηκε σε όλους εμάς που στηρίζουμε έμπρακτα την ελληνική σκηνή.
Το "King Of A Stellar" τραγουδήθηκε σχεδόν ολόκληρο με sing along απ' τον κόσμο, που κορύφωσε τον ενθουσιασμό και το πάθος του στο medley των “Shadows follow” και “Archon” που ακολούθησαν. Παρόμοιος πανικός επικράτησε και στην τριπλέτα των "The Forest of N'Gai", "Fgmenth, Thy Gift" και "Societas Satanas" (Τhou Art Lord). Στο τελευταίο μάλιστα δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο circle pit της βραδιάς, ενώ εντύπωση μου έκανε πως στα καπνογόνα που άναψαν κατά τη διάρκεια ο κόσμος συγκεντρωνόταν γύρω τους και σαν άλλοι "ινδιάνοι" με τα χέρια πάνω - κάτω, προσκυνούσε τη φωτιά. Επίσης, ελάχιστα κινητά είδα να σηκώνονται γεγονός που δείχνει πως ο κόσμος απολάμβανε την στιγμή στο έπακρο!
Κάπου στο ενδιάμεσο εμφανίστηκε και η γενέθλια τούρτα για τα "8 πριν τα 60" χρόνια όπως είπε ο ίδιος ο Σάκης αστειευόμενος ... για να ακολουθήσει πραγματικός πανζουρλισμός με μια σειρά από τραγούδια που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα παραμένουν στις επιθυμίες του κόσμου.
"Sorowfull fairwell", "Among 2 storms" και "After Dark I Feel" συγκίνησαν - στην ίσως καλύτερη απόδοσή τους, απ' όσες φορές τα έχω ακούσει ζωντανά... ίσως φταίει και η πιο νοσταλγική - ρομαντική ατμόσφαιρα του Λυκαβηττού, που μου έβγαλε αυτή την αίσθηση.
Προφανώς απ' το set δεν έλειψαν τα "In Yumen Xibalba" και "Grandis Spiritus Diavolos" ενώ η πραγματική ΑΠΟΘΕΩΣΗ έγινε στο τέλος ... με το κοινό να ανεβαίνει στο σανίδι για encore και μαζί με τους Rotting Christ να προκαλούν σεισμό στα "Sign Of Evil Existence" που ήχησαν σε όλη την Αθήνα από ψηλά, στέλνοντας στα 4 σημεία του ορίζοντα το διαχρονικό και πάντα επίκαιρο μήνυμα του "Non Serviam"!
Επί 35 (και βάλε) χρόνια οι Rotting Christ με συνεχή και αδιάλειπτη δισκογραφική παρουσία και εμφανίσεις όλα τα μήκη και πλάτη της γης, έχουν καταφέρει να επιβιώσουν στο χώρο, όχι τόσο επειδή αντέχουν και μπορούν να παίζουν ακόμα, αλλά κυρίως επειδή έχουν τολμήσει και έχουν ρισκάρει με θυσίες προσωπικής ζωής να παίξουν σε μέρη που κανείς δεν τόλμησε να πάει, πιστοί στο όραμά τους και με ένα τόσο αιρετικό όνομα παγκοσμίως, με όσους μπελάδες μπορεί να σου προκαλέσει αυτό. Αυτό και μόνο αξίζει το σεβασμό μας. Όπως είπε και ο ίδιος ο Σάκης, εμφανώς συγκινημένος καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς και φανερά ευγνώμων για την αγάπη και στήριξη του κόσμου, που γέμισε το Θέατρο του Λυκαβηττού... "Δε πιστεύαμε πως θα φτάσουμε ως εδώ, ξεκινώντας να παίζουμε μπροστά σε 30 άτομα".
Η εμφάνιση των Rotting Christ στο Λυκαβηττό δεν ήταν ακόμη μια ηγετική εμφάνιση του συγκροτήματος που άξια βρίσκεται στην κορυφή τουλάχιστον της ελληνικής σκηνής, ακόμη και μετά από 35 χρόνια! Δεν ήταν μία ακόμη γιορτή για τον ακραίο ήχο αλλά μία ΝΙΚΗ αυτού, καθώς έδειξε πως η μουσική δεν γνωρίζει από σύνορα - με κόσμο από διάφορες χώρες να δίνει το παρόν με τις σημαίες τους να κυματίζουν ανάμεσά μας, Πορτογαλία, Πολωνία, Γερμανία, Βραζιλία ... Παλαιστίνη (με το γνωστό σύνθημα να ακούγεται και εδώ)...
Η ανεξάντλητη δύναμη, ο επαγγελματισμός και ο σεβασμός που επέδειξαν οι Rotting Christ για μια ακόμη φορά, τόσο στην ιστορία τους όσο και στον κόσμο που τίμησε και με το παραπάνω το συγκρότημα που λατρεύει εδώ και 35 χρόνια, μόνο περήφανους μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε.
«Π@Τ@Να ΟΛΑ!» σε κάθε συναυλία των ROTTING CHRIST – απλά και όμορφα ΧΑΟΣ ΕΓΕΝΕΤΟ! Σίγουρα περιμένουμε επίσημο οπτικοακουστικό υλικό καθώς επαγγελματικές κάμερες & drone βρισκόταν παντού στο χώρο... για να αποθανατίσουν αυτές τις στιγμές, που έμειναν ήδη στην συναυλιακή ιστορία κι εμείς είμαστε πολύ τυχεροί που τις ζήσαμε μαζί τους.
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός ( John Metalman Photography)
Comments
