Γερμανική ηλεκτρονική σύμπραξη σκοτεινών απολήξεων, έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο στη Death Disco, με τους πολύπειρους Die Selektion να ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους επίκαιρους Rue Oberkampf για μια βραδιά όπου τα synths είχαν το πάνω χέρι.
Oι Die Selektion μετά από ένα διάλειμμα έξι ετών επέστρεψαν δριμύτεροι στο προσκήνιο, καταφέρνοντας όχι μόνο να κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ, αλλά να κλείσουν και την παρθενική τους εμφάνιση στην Αθήνα, που κάποιοι την περίμεναν από το μακρινό 2011, όταν είχαν κυκλοφορήσει το ομώνυμο ντεμπούτο τους στη Fabrika Records.
Τούτη η εμφάνιση τους πάντως, ήταν επικεντρωμένη στο παρόν, με το περσινό “Zeuge Aus Licht” να έχει την τιμητική του και να αποδίδεται σχεδόν ολόκληρο, δίχως πάντως να λείψουν συνθέσεις-σταθμοί του παρελθόντος τους, όπως το “St. Leonard”, το οποίο παίχθηκε ζωντανά για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια. Με την χαρακτηριστική τρομπέτα του Hannes Rief να δίνει τον τόνο από την αρχή και τη σκηνική παρουσία του Luca Gillian να γεμίζει τη σκηνή -και όχι μόνο- της Death Disco, ξεκίνησαν αναγνωριστικά, αλλά κατάφεραν μέχρι το τέλος του set τους να στήσουν ένα μικρό EBM party. Σε αυτό συνετέλεσε το γεγονός ότι στο ύστερο μέρος του show τους πάτησαν σε δοκιμασμένες λύσεις όπως τα “Muskelberg”, “Kuhle Lippen” και “Gottes Wille”, ενώ έπαιξαν σωστά και το χαρτί του encore, ανεβάζοντας τη διάθεση του κοινού και κλείνοντας έτσι απολύτως επιτυχημένα την πρώτη τους συναυλία επί αθηναικού εδάφους.
Οι Rue Oberkampf, αν και πιο φρέσκοι, είχαν προλάβει να μας επισκεφθούν ήδη από πέρυσι, σε μια ημέρα που σημειώθηκαν θερμοκρασίες ρεκόρ και ήταν γραφτό να επιστρέψουν λιγότερο από ένα χρόνο μετά την πιο ζεστή -ως στιγμής- ημέρα του 2024. Με κεκτημένη δυναμική από την παρουσία τους στο Death Disco Open Air, ήταν αυταπόδεικτο από τις αντιδράσεις του κοινού λίγο πριν πατήσουν στη σκηνή, ότι ο περισσότερος κόσμος βρισκόταν στο χώρο για να παρακολουθήσει εκείνους.
Το όλο υπερβατικό στοιχείο που θέλουν να εγκολπώνουν στις εμφανίσεις τους υποστηρίχθηκε από την πρώτη στιγμή, με την Julia de Jouy να στέκεται απέναντι στην υπερμεγέθη φωτεινή πυραμίδα που αναβόσβηνε τελετουργικά και έχει γίνει πλέον σήμα κατατεθέν τους, σαν να κάνει κάποιου είδους επίκληση σε μια άγνωστη θεία δύναμη, πριν μπουν ιδανικά στο “Die Freyung”.
Ο θεός του dancefloor πρέπει να εισάκουσε τις προσευχές τους, μιας και με το που ακούστηκαν οι πρώτες νότες του “La Course”, το κοινό ξεκίνησε να χορεύει στους εκστατικούς ρυθμούς τους, κάτι που συνεχίστηκε σε γενικές γραμμές μέχρι τη στιγμή που αποσύρθηκαν.
Το “Hope And Fear” έφερε μαζί του και τα πρώτα επιφωνήματα από τους παρευρισκόμενους, με το “Liebe” πάντως να εκπροσωπείται στο set μόνο από αυτό το κομμάτι και το σχήμα να φαίνεται να ρίχνει το βάρος στα διάφορα singles που έχει κυκλοφορήσει (“Negativraum”, “Moths”, “Dominance”, “Solitude”). Το κοινό σε κάθε περίπτωση έμοιαζε πλήρως εξοικειωμένο με το υλικό τους και όσο εκείνοι μας κερνούσαν δυναμικά synths και κυριαρχικά beats, το momentum δε χάθηκε ούτε δευτερόλεπτο. Η λιτή, αλλά επιβλητική παρουσία της Julia de Jouy επικοινωνούσε ιδανικά τις συνθέσεις τους, με την κινησιολογία της πλήρως εναρμονισμένη με τους ρυθμούς, που έστηναν τα άλλα δύο μέλη του σχήματος.
Όταν πλέον φτάσαμε στο encore, τα synths πήραν φωτιά και οι sequencers τρελάθηκαν στο “Never Stop To Dance”, που παρέσυρε σαν κύμα τα κορμιά μας, με το “Es Versucht” να πιάνει το νήμα και να αποτελεί την τελευταία εμφατική δήλωση των Rue Oberkampf για τη βραδιά.
Μια κατάμεστη Death Disco έζησε την εκστατική εμπειρία των Rue Oberkampf και απόλαυσε τον βελούδινο δυναμισμό των Die Selektion, σε ένα live που ικανοποίησε πλήρως τις προσδοκίες, που τα δύο σχήματα δικαίως είχαν καλλιεργήσει.
Ανταπόκριση: Δημήτρης Σούρσος
Φωτό: Κωνσταντίνος Δημόπουλος
Comments
