Οκτώ χρόνια νωρίτερα οι Septic Flesh επιστρέφουν μετά την πενταετή διακοπή τους, κυκλοφορούν ένα από τα πολυτιμότερα εγχώρια διαμάντια που έχει κυκλοφορήσει ποτέ metal συγκρότημα της χώρας μας και ένα από τα εντυπωσιακότερα επιτεύγματα στο death metal στερέωμα και καθιστούν σαφές πως μπορούν να συγκαταλέγονται στις σημαντικές δυνάμεις του είδους σε παγκόσμιο επίπεδο. Μπορεί να ήταν παράδοξο για την μπάντα να αποφασίσει να σταματήσει τις δραστηριότητες μετά από το φοβερό “Summerian Daemons” του 2003, κρίνοντας όμως από τη μεγαλειώδη επιστροφή της, ίσως και να άξιζε τον κόπο. Πιο ώριμοι από ποτέ, οι Έλληνες χτυπούν δυναμικά με το Communion, έβδομο άλμπουμ τους. « Η ‘συνταγή’ που ακολουθήσαμε για το άλμπουμ, ήταν να μην ακολουθήσουμε καμιά ‘συνταγή’» είναι τα λόγια του συγκροτήματος.
Με την πρώτη ακρόαση, όσοι έχουν εικόνα του ήχου της μπάντας, εκπλήσσονται ευχάριστα. Το πάντρεμα της καφρίλας του death με την πολυμελή συμφωνική ορχήστρα της Πράγας (η αντίστοιχη της χώρας μας, αρνήθηκε να παίξει!) που υπερβαίνει τους 100 μουσικούς και τους 32 τραγουδιστές, είναι κάτι που για πρώτη φορά επιχειρείται απ’ το γκρουπ. Το κυριότερο όμως είναι, πως ενώ και άλλοι επιχείρησαν να πράξουν κάτι ανάλογο κατά καιρούς, σπάνια το αποτέλεσμα ήταν τόσο καλό, μάλλον γιατί αυτοί εδώ έχουν το ταλέντο και την ωριμότητα να το κάνουν. Η ατμόσφαιρα σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ, είναι υποβλητική, άκρως σκοτεινή, οι εναλλαγές στο τέμπο και την ένταση διαρκείς, οι δομές των κομματιών τρομερά συμπαγείς, οι μελωδίες απλά δολοφονικές. Ο ακροατής συναρπάζεται από τις διακυμάνσεις του ήχου, που είναι άλλοτε βάρβαρος και σκληρός και άλλοτε γλυκός και μαλακός, ενώ παράλληλα παρακολουθεί το μαγικό τρόπο με τον οποίο τα ακραία μέρη, χάνουν μέρος του σκληρού χαρακτήρα τους μέσα από πλούσιες μελωδίες που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφωνικά στοιχεία. Τα riff είναι γερά, τα σόλο υπαρκτά αλλά όχι συχνά, τα πλήκτρα παρόντα και κάθε κομμάτι δείχνει την τρομερή βελτίωση του συγκροτήματος σε συνθετικό επίπεδο.
Εκτελεστικά δίνουν επίσης όλοι, το 100% των δυνατοτήτων τους. Ο Seth Siro Anton, πέρα από το μπάσο, αυτή τη φορά έχει δουλέψει ακόμα περισσότερο τα φωνητικά, η απόδοση του δεν πέφτει σε κανένα σημείο και γενικότερα απόδεικνύει την αξία του ως ένας από τους καλύτερους death metal τραγουδιστές. Ο Φώτης, που για πρώτη φορά εμφανίζεται σε άλμπουμ τους, μέσα από το εκρηκτικό, τρομερό του παίξιμο, έχει μια παρουσία που είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητη. Ιδιαίτερα εύσημα αξίζουν στον υπεύθυνο ενορχήστρωσης, Χρήστο Αντωνίου, για το ασύγκριτο αποτέλεσμα που πιστώνεται, ένα από τα καλύτερα που έχουν επιτευχθεί σε metal άλμπουμ των τελευταίων ετών. Τα λυρικά θέματα επιμελημένα απ' τον Σωτήρη Βαγενά, των τραγουδιών να προσθέσουμε τέλος πως κινούνται κυρίως γύρω απ’ τη μυθολογία και τη φαντασία.
Το “Communion”, με εννέα καταπληκτικά κομμάτια, το ένα καλύτερο απ’ το άλλο, πολλά εκ των οποίων συγκαταλέγονται στα αγαπημένα των οπαδών τους, έρχεται να καταξιώσει τους Septic Flesh σε παγκόσμιο επίπεδο, αφήνοντας τους λάτρεις του είδους με το στόμα ανοιχτό!