Ξανά και ξανά λοιπόν THE FUZZTONES, θα τους βλέπουμε για όσο έρχονται. Στο Κύτταρο αυτή τη φορά, μαζί με τους The Snails, ο αγέραστος Rudi Protrudi και η παρέα του θα παρουσίαζαν όλα τα κομμάτια από τον μακρύ garage rock κατάλογό τους που αγαπάμε και δεν χορταίνουμε να ακούμε ζωντανά. Ήμασταν και πέρσι στην αντίστοιχη εμφάνισή τους, πάντα περνάμε καλά και φεύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Φτάνουμε κατά τις εννιά παρά στο χώρο για να δούμε κι όλο το πρόγραμμα των The Snails, των Ελλήνων της παρέας που υπάρχουν από το 2005 και αποτελούν εγχώριους πρεσβευτές του κλασικού garage rock n’ roll. Με 13 λεπτά καθυστέρηση πατάνε πόδι στη σκηνή του θρυλικού Κυττάρου, έχοντας σχετικά λιγοστό κόσμο εξαρχής από κάτω, αλλά με την είσοδο στο χώρο να έχει καλή και σταθερή ροή. Ξεκινάνε καλά, αλλά διακόπτουν στο δεύτερο κομμάτι μετά από λίγο, λόγω κάποιου τεχνικού προβλήματος. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα το ξαναπιάνουν από την αρχή, ενώ στο τέλος του, πάλι υπάρχει καθυστέρηση που προσπαθεί να λυθεί. Αφού η τετράδα ξεπεράσει αυτό το σκόπελο, συνεχίζει κανονικά με την συνεχή προσέλευση κόσμου να είναι εντυπωσιακή.
Παρουσίασαν συνολικά 15 κομμάτια, ανάμεσά τους και μια διασκευή στο “I'm Five Years Ahead Of My Time” των Αμερικάνων The Third Bardo, γυρνώντας μας πίσω στο 1967. Με την πλατεία γεμάτη και τον εξώστη να έχει κι αυτός πλέον αρκετό κόσμο, τελειώνουν στις 22.16 οριστικά, αφήνοντας στο κοινό πολύ θετικές εντυπώσεις (έχουν βέβαια και την ανάλογη εμπειρία από πολλές ζωντανές εμφανίσεις), παρά τα αρχικά απρόοπτα.
22.33 πλέον και μπροστά μας οι Fuzztones, με τα μέλη να ανεβαίνουν ένα-ένα στη σκηνή και τελευταίος φυσικά ο ηγέτης και ιδρυτής, Rudi Protrudi. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία δεν αργεί, καθώς τέταρτο κομμάτι είναι το “Bad News Travels Fast”, από το όχι και τόσο παλιό “Horny As Hell”. Πραγματικό πανδαιμόνιο όμως γίνεται στο κλασικότατο “Ward 81” από το ντεμπούτο του 1985, ενώ κάνει πρεμιέρα κι ένα νέο, πολύ ωραίο κομμάτι, ονόματι “Suicide”.
Πάρε μετά κι ένα “Eyes In The Back Of My Head”, με δόσεις rsychedelic rock μέσα, με τον Protrudi να αναφέρει πως το ΜΤV τούς είχε υποχρεώσει να αφαιρέσουν έναν στίχο που είχε θεωρηθεί προσβλητικός (με τον ίδιο να έχει αντιρρήσεις αλλά υποχρεώθηκε να συμφωνήσει γιατί τα υπόλοιπα μέλη ήθελαν τα λεφτά που τους προσέφερε το ΜΤV) και ακολουθεί μονομιάς το “Nine Months Later”. Δυναμίτης νούμερο 12, το “Gotta Get Some”, με το συγκρότημα να αφήνει προσωρινά για δυο λεπτά τη σκηνή στις 23.30.
Ο Rudi επανέρχεται και ξεστομίζει μια πολύ σωστή κουβέντα: “Μάθετε στα παιδιά σας να αγαπούν το rock n’ roll” και ξεκινάνε ξανά. Χαμός στο “Can Your Pussy Do The Dog?” (διασκευή στους The Cramps), ενώ ακολουθεί κι άλλη διασκευή, αυτή τη φορά στους The Count Five και το “Psychotic Reaction”. Μικρή παύση πάλι στις 23.48 και μετά από 3 λεπτά ακούγονται οι νότες του “She's Wicked”.
O Rudi Protrudi στα περισσότερα κομμάτια έπαιζε κι αυτός κιθάρα ή φυσαρμόνικα, έχουμε φτάσει πλέον στο 19ο κομμάτι, που είναι το “Strychnine” και στις 00.04 τελειώνουν οριστικά. Γενικά μιλώντας, ο κόσμος διασκέδασε και πέρασε πολύ ωραία, τραγουδούσε, χόρεψε και τίμησε ξανά τον ερχομό του θρυλικού συγκροτήματος που έφερε στο Κύτταρο το νεοϋορκέζικο garage rock του σε ξέφρενους ρυθμούς. Μετά λοιπόν και τα σημερινά, όλοι είμαστε σίγουροι για έναν ακόμα σύντομο ερχομό των Fuzztones στη χώρα μας.
Για το Rock Overdose,
Γιώργος Τσολάκος
Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος
Comments
