Αυτή εδώ η ανταπόκριση δεν είναι σαν τις άλλες, δεν έχω σκοπό να αναλύσω λεπτομερώς την απόδοση των συγκροτημάτων του φεστιβάλ, αλλά να σας περιγράψω με λίγα λόγια την εμπειρία μου από το "Time to Rock Festival" που διεξήχθη στις 5-8 Ιουλίου 2024.
Αρχικά να ευχαριστήσω θερμά τον διοργανωτή του φεστιβάλ Michael και περισσότερο τον υπεύθυνο επικοινωνίας Andreas, που έκαναν δεκτή την αίτηση μου να λάβω μέρος στο φεστιβάλ ως Official photographer.
Το "Time to Rock Festival" λοιπόν διοργανώνεται στο Knislinge της νότιας Σουηδίας, ένα όμορφο χωριουδάκι στην ύπαιθρο. Ο ευκολότερος τρόπος να φτάσει κάποιος από την Ελλάδα εκεί είναι αεροπορικώς έως την Κοπεγχάγη και από εκεί τρένο ( ο σταθμός των τρένων βρίσκεται κάτω από το αεροδρόμιο!!!) για 2 ώρες (20 ευρώ) έως την πόλη Kristianstand και από εκεί τοπικό λεωφορείο για περίπου 20χλμ (5 ευρω)
έως το Knislinge. Για διαμονή,οι περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν το camping ή νοικιάζουν κάποια ειδικά ξύλινα σπιτάκια 4 ατόμων δίπλα από τον χώρο του φεστιβάλ.
Η άλλες λύσεις είναι τα ξενοδοχεία που βρίσκονται στις γύρω κωμοπόλεις ή ορισμένα airbnb διαμερίσματα που μπορεί κάποιος να νοικιάσει από την σχετική
πλατφόρμα.Όπως και να έχει,το site του φεστιβάλ https://timetorock.se δίνει σαφείς και λεπτομερείς οδηγίες για όλα αυτά.
'Οταν έφτασα στην είσοδο του φεστιβάλ,μέσα σε 2 λεπτά έγινε η διαπίστευση μου, μου δόθηκε το ανάλογο wristband και ένα πορτοκαλί φωσφοριζέ γιλέκο, που υποδείκνυε ότι είμαι official photographer του χώρου και είμαι υποχρεωμένος να φοράω όταν φωτογραφίζω. Από εκεί οδηγήθηκα στον κλειστό χώρο,ειδικά διαμορφωμένο για τους φωτογράφους,όπου με υποδέχθηκε με θέρμη ο Andreas.Με χαμόγελο μου υπέδειξε το προσωπικό μου πάγκο,που είχε επάνω ένα πολύπριζο και ένα χαρτί με το όνομα μου,το όνομα του μέσου που συνεργάζομαι, κωδικό wifi και timetable των εμφανίσεων όλων των συγκροτημάτων, καθώς και τα σχετικά signing sessions! Επίσης μέσα στον χώρο υπήρχαν lockers για να αποθηκεύουμε με ασφάλεια τον μεγάλης αξίας εξοπλισμό μας, όταν λείπαμε. Συμπλήρωμα σ' αυτά ήταν μια γωνία που ήταν γεμάτο με εμφιαλωμένα νερά, κοκακόλες, πορτοκαλάδες, καφέ φίλτρου, διάφορα snacks και σοκολάτες, όλα παροχές της διοργάνωσης! Συνολικά ήμασταν περίπου 20 φωτογράφοι από Σουηδία, Νορβηγία, Φινλαδία, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Βέλγιο και Καναδά, όπου υπήρξε απόλυτος αλληλοσεβασμός και ευγένεια.
Ο χώρος του φεστιβάλ είχε δύο μεγάλα stages και ένα μικρό. Η απόσταση μεταξύ τους μικρή.Είχε ξεχωριστό περίπτερο με merchandise του φεστιβάλ και ξεχωριστό με merchandise των groups. Είχε ειδικό περίπτερο για τα προγραμματισμένα signing sessions. Ανάμεσα σε αυτά πάρα πολλά μαγαζιά με φαγητό κάθε είδους και ποτά.
Επίσης είχε πολλούς πάγκους που πουλούσαν οτιδήποτε υπάρχει σχετικό με το ροκ,από μπλουζάκια, κονκάρδες, patches, δίσκους, καπέλα, ρούχα, γυαλιά μέχρι tattoo studio!
Πανηγύρι κανονικό δηλαδή και οι τιμές δεν ήταν απαγορευτικές. Μόνο το φαγητό "τσιμπούσε" πολύ στην τιμή ακόμα και για τους υψηλόμισθους Σουηδούς, καθώς ένα burger κανονικό ή μια απλή μερίδα κινέζικο κυμαινόταν στα 12 με 15 ευρώ.Ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι υπήρχε ένας πάγκος με μια δεξαμενή νερό, όπου υπάλληλοι έδιναν δωρεάν πόσιμο νερό σε ανακυκλώσιμο μιας χρήσης ποτήρι σε όλους τους επισκέπτες! Ακόμη, υπήρχε για τους κατόχους VIP εισιτηρίων, ένα έξτρα κομμάτι του
χώρου, με μπαρ και εστιατόρια, όπου έπαιζε δυνατά ανάλογη μουσική και αργά εξελισσόταν σε ένα ξέφρενο πάρτυ. Δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι παντού υπήρχαν πολλοί πρόθυμοι υπάλληλοι του φεστιβάλ για οτιδήποτε χρειαστείς, πολλά άτομα security, καθώς και αστυνομία πόλης για απόλυτη ασφάλεια σε όλα τα επίπεδα. Το αποτέλεσμα
όλων αυτών ήταν να μην υπήρχαν πουθενά μεγάλες ουρές αναμονής, κανένα ίχνος παράνομης δραστηριότητας,καμία διένεξη,κανένα παράπονο από τους περίπου 6 χιλιάδες
fans ημερησίως!
Τώρα όσο αφορά τα groups, οι Uriah Heep ως τυπικοί headlines της τελευταίας μέρας έδειξαν για ακόμη μια φορά γιατί βρίσκονται στη κορυφή εδώ και πανω από
50 χρονια! Οι Pretty Maids σε μια από τις σπάνιες πλέον εμφανίσεις τους ήταν εκπληκτικοί αλλά η βροχή στη μέση περίπου του set και ορισμένα τεχνικά προβλήματα
μας τα χάλασε λίγο.Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνω στη μοναδική για φέτος εμφάνιση του Aldo Nova από τον Καναδά και των Ιαπώνων Bow Wow και Murasaki, που λογικά
ήταν συναυλιακό απωθημένο πάρα πολλών.Το πιο δυναμικό και "τρελό" performance ανήκει φυσικά στον Michael Monroe που έκανε σχεδόν τα πάντα στη σκηνή, ανέβηκε στις σκαλωσιές, μπήκε μέσα στο πλήθος, αναστάτωσε σε μέγιστο βαθμό τους security και τους τεχνικούς να τον κυνηγάνε να ξετυλίγουν το καλώδιο του μικροφώνου.
Το line up είχε αρκέτα ονόματα από το ένδοξο παρελθόν,τα οποία όλα ανεξαιρέτως στάθηκαν στο ύψος τους όπως οι Geordie,οι Rods, Doro, Sator, Mike Tramp, Kee Marcello, Phil Campell κλπ.
Με πιο alternative-nu metal ήχο εντυπωσίασαν ιδίως με τη σκηνική τους παρουσία οι Amorphis,οι Amaranthe και οι Unleash the Archers! Επειδή προσωπικά έχω αδυναμία
στους blues κιθαρίστες,ο Eric Johanson και ο Alastair Greene έδωσαν ρεσιτάλ στο παίξιμο κιθάρας,αληθινοί βιρτουόζοι του blues ήχου! Το Σουηδικό κοινό έδωσε δυναμικό παρόν και στα "τοπικά" σχήματα που έλαβαν μέρος και ιδίως στους Electric Banana Band που έχει χιουμοριστικό χαρακτήρα,αλλά για τους μη γνωρίζοντες Σουηδικά δεν είχε τόσο ενδιάφερον. Δεν μπορώ όμως εδώ να παραλείψω ότι special solo εμφάνιση άλλα και με τους Electric Banana Band έκανε ο Janne Schaffer ο οποίος έχει στις πλάτες του χτίσει μεγάλη καριέρα με τους θρυλικούς ABBA!
Δίνουμε λοιπόν ραντεβού του χρόνου στις 4-7 Ιουλίου 2025 στο ίδιο μέρος αναμένοντας το line up.Για τους χρήστες του Facebook που θέλουν να παρακολουθήσουν
τις σχετικές ανακοινώσεις αυτό είναι το event για το 2025 >> https://www.facebook.com/events/503916441995240
C U there!
Για το Rockoverdose,
Δημήτρης Καραγεωργίου
https://www.facebook.com/dimitris.photoshooter
Dimitris Photoshooter Concert Photography : https://www.facebook.com/photoshooter12
Comments
