Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, η καρδιά του underground black metal χτύπησε δυνατά στο Eightball με μια βραδιά γεμάτη ατμόσφαιρα και σκοτεινή ενέργεια. Το line-up υποσχόταν να ικανοποιήσει τους λάτρεις του σκληρού ήχου, φέρνοντας στη σκηνή συγκροτήματα που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές εκφάνσεις του είδους. Από τους πιο κλασικούς και ορθόδοξους ήχους μέχρι τις πειραματικές τάσεις του σύγχρονου black metal, η βραδιά είχε τα φόντα για μια μοναδική εμπειρία, καθώς η έλευση των UADA στην πόλη μας αναμενόταν εδώ και πολύ καιρό.
Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που ανέβηκαν στη σκηνή ήταν οι Ignominious και οι Akrotheism, δυο μπάντες με ξεχωριστό ύφος, οι οποίες έδωσαν το δικό τους στίγμα στη βραδιά.
Η εμφάνιση των Ignominous που ανέλαβαν να ανοίξουν τη βραδιά, ήταν σχετικά αμήχανη καθώς το Eightball πάλευε ακόμα από άποψη κόσμου, αφού ήταν πριν τις 9. Η μπάντα αν και εκτελεστικά άρτια, έλειπε από αυτήν το “κάτι” που θα μπορούσε να καθηλώσει το κοινό. Τα κομμάτια τους παρουσιάστηκαν με επαγγελματισμό και φάνηκε ότι η μπάντα έχει καλό έλεγχο του ήχου της. Για τους φίλους του συγκεκριμένου είδους, σίγουρα η εμφάνιση είχε τις στιγμές της, αλλά σε γενικές γραμμές η εμφάνιση ήταν απλώς τυπική. Θα ήθελα να τους δω σε διαφορετικό σκηνικό, που ίσως να μην αναλάμβαναν αυτό το δύσκολο εγχείρημα να ανοίξουν μία τέτοια βραδιά.
Σειρά για τους Akrotheism, οι οποίοι έδειχναν λίγο πιο άνετοι παρατεταγμένοι πάνω στη σκηνή. Παρουσίασαν μια πιο σφιχτή και μελετημένη εμφάνιση, με τις συνθέσεις τους να δημιουργούν μια σκοτεινή ατμόσφαιρα. Βοήθησε και ο ελάχιστος μεν, υπολογίσιμος χώρος των βίντεο στο background ώστε να χτιστεί λίγο η διάθεση. Σε αυτό βοήθησε πλέον και η έλευση του κόσμου που ευτυχώς ήταν πολύ ικανοποιητική μέχρι εκείνη τη στιγμή. Χωρίς να απογειωθούν απόλυτα, η μπάντα έδειξε να έχει ενέργεια και διάθεση να εμπλέξει το κοινό με ή χωρίς ιδιαίτερη διάδραση από τα μέλη της. Οι συνθέσεις τους ανέδειξαν το ύφος τους με μια ισορροπία ανάμεσα στην ένταση και την ατμόσφαιρα, προσφέροντας κάποιες στιγμές που κέρδισαν την προσοχή. Κατάφεραν να κρατήσουν ένα σταθερό ενδιαφέρον.
Είχε έρθει όμως η ώρα για τους UADA και με περίπου 10 λεπτά καθυστέρηση, η μπάντα επιτέλους ανάβει τους προβολείς της και ανεβαίνει στη σκηνή. Με μια καθηλωτική ενέργεια, μεταφέροντας το κοινό σε μια σκοτεινή μουσική διαδρομή, το σετ ξεκίνησε δυναμικά με την εισαγωγή και το “Natus Eclipsim” το οποίο έδωσε άμεσα το στίγμα της βραδιάς, γεμάτο ατμοσφαιρικά riffs και ένταση. Η μπάντα έδειξε την εμπειρία και τη χημεία της, με κάθε μέλος να εκτελεί άψογα τον ρόλο του, διατηρώντας τον ήχο τους καλοδουλεμένο. Παρά το γεγονός ότι τα φωνητικά ακούγονταν λίγο "μπουκωμένα" και δεν είχαν την καθαρότητα και ένταση που θα άξιζαν, η ενέργεια και το πάθος του συγκροτήματος ανέβασαν τη συνολική απόδοση σε πολύ υψηλά επίπεδα. Το κοινό, πάντα ποικιλόμορφο, γεμάτο ενθουσιασμό, φαινόταν να ενισχύει αυτή την αίσθηση, προσφέροντας μία ιδιαίτερα φορτισμένη εμπειρία που κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο.
Καθώς το σετ προχωρούσε, οι Uada παρουσίασαν και άλλα γνωστά δυνατά κομμάτια όπως το "Snakes & Vultures" και το "Cult of a Dying Sun," με τις συνθέσεις να συνδυάζουν αυτά τα επικά μελωδικά περάσματα και εκρηκτικά ξεσπάσματα. Το "Blood Sand Ash" και το "Retraversing the Void" ξεχώρισαν για τη δυναμική τους, ενώ το "Crepuscule Natura" έφερε στο προσκήνιο την πιο ατμοσφαιρική πλευρά της μπάντας, όπως έκανε και ολόκληρος ο ομότιτλος δίσκος. Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήρθε με το "Black Autumn, White Spring," όπου η μπάντα άφησε το στίγμα της. Η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική, προσφέροντας μια πραγματικά απολαυστική εμπειρία, με το κοινό να αποχωρεί ικανοποιημένο από μια βραδιά γεμάτη black metal ποιότητα και ατμόσφαιρα.
Με το club γεμάτο και την ατμόσφαιρα να πάλλεται από ενέργεια, η βραδιά έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο, επιβεβαιώνοντας τη ζωντάνια του κοινού και τη δίψα για φρέσκα ονόματα στις μουσικές σκηνές της πόλης. Εμείς θα περιμένουμε την επόμενη, πλέον, φορά που θα ξαναδούμε τους UADA σε ανάλογα σκηνικά.
Για το Rock Overdose,
Κείμενο/Φωτογραφίες: Γεωργία Λαδοπούλου
