Ξέρει κανείς τι απέγινε ο Creed μετά το τελευταίο επεισόδιο The Office; Για όποιον δεν ξέρει, κατά τα φαινόμενα δραπέτευσε (ή έπεισε τους αστυνομικούς να τον αφήσουν), πήρε τη μεγαλοπρεπή γενειάδα του, άλλαξε όνομα, παράτησε την ακουστική κιθάρα και πήγε να παίξει κιθάρα στους Unida. Σήμερα περιοδεύει ελεύθερος και σε καλύτερη φόρμα από ποτέ. Εύγε Creed! Και όποιος θέλει να πει ότι Creed Bratton και Arthur Seay δεν είναι το ίδιο πρόσωπο, θα έχει να κάνει μαζί μου.
Unida, λοιπόν, μαζί με Void Droid και Under the Sun στο Κύτταρο, μια όμορφη σύμπραξη που ξεκίνησε με καλούς οιωνούς, έχοντας συγκεντρώσει ικανό πλήθος κοινού από την αρχή και με τους Under the Sun να ανεβαίνουν στη σκηνή ακριβώς στην ώρα τους, κύριοι. Η μπάντα δεν έχει πολλά χρόνια παρουσίας στον χώρο, εν τούτοις μιλάμε για μια σφιχτοδεμένη ομάδα με πολλή ενέργεια και αγάπη για αυτό που κάνει, κάτι που φαίνεται από την πρώτη ως την τελευταία νότα. Δεν είμαι fan της φράσης “ανέλαβαν να ζεστάνουν το κοινό”, αλλά σίγουρα δεν είναι εύκολο να ανοίγεις οποιοδήποτε show και να θέτεις τον πήχη σε επίπεδο όπου μοιάζει πρόκληση για τις επόμενες μπάντες να το φτάσουν ή και να το ξεπεράσουν. Παίζοντας κομμάτια από το εξαιρετικό πρώτο EP τους, οι Under the Sun έδωσαν τον παλμό για να ακολουθήσουν εξαιρετικά πράγματα.
Σειρά έχουν οι Void Droid, οι οποίοι κυριολεκτικά είναι mood. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ τις εμφανίσεις τους με ευλαβική συνέπεια και ένα πράγμα μου φαίνεται πάντα αξιοπρόσεκτο: είτε παίζουν headliners είτε όχι, πάντα θα έχουν κοινό από κάτω να τραγουδάει τους στίχους τους, ένα όχι και τόσο εύκολο εγχείρημα, μιας και δεν μιλάμε για μπάντα που γράφει ευκολοχώνευτα ρεφρέν με δύο στίχους που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Το ίδιο ισχύει και για αυτή την εμφάνισή τους, η οποία ήταν βέβαια περιορισμένη χρονικά, αλλά περιείχε κάποια από τα SOS, όπως Chameleon White, Somen Mask, Zarathustra (το οποίο πάντα είναι μια πρόσκληση σε χορό). Ακούσαμε επίσης ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι από το ακυκλοφόρητο ακόμα υλικό τους, το οποίο είχαμε τη χαρά να ακούσουμε ξανά όσοι παρευρεθήκαμε και στο The Ark: τη συναυλία στήριξης πλημμυροπαθών Θεσσαλίας. Ελπίζω σε περισσότερα νέα για την ημερομηνία κυκλοφορίας του επόμενου δίσκου σύντομα, fingers crossed.
Ακολουθεί το γλυκό χάος των Unida, οι οποίοι φάνηκαν να έρχονται προ εκπλήξεως μπροστά στην αγάπη που τους έδειξε το κοινό της Αθήνας. Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους φρόντισαν επανειλημμένα να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για το θερμό καλωσόρισμα, αλλά νομίζω το αποκορύφωμα ήταν όταν μοίρασαν κυπελλάκια στην πρώτη σειρά και άρχισαν να κερνούν ποτά, έτσι χωρίς λόγο, απλά για να κάνουν μια πρόποση και να πιούν μαζί με τους fans τους. Λόγω στραβομάρας δεν μπόρεσα να διακρίνω τι τους πότισαν, αλλά όποιος ξέρει, ας διαφωτίσει κι εμάς.
Στα φωνητικά της μπάντας ο Mark Sunshine, για τον οποίο θα χρησιμοποιήσω την ίδια δήλωση που έκανε χθες βράδυ ο Arthur Seay (ή αλλιώς Creed Bratton, μην ξεχνιόμαστε): “he has big shoes to fill”. Η μπάντα μπορεί να μην έχει αναφέρει κάτι για αποχώρηση του John Garcia, αλλά θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι το να βγουν περιοδεία χωρίς εκείνον μετά από τόσα χρόνια ήταν μια όχι και τόσο εύκολη απόφαση. Θα έλεγα ότι τους βγήκε σε καλό, μιας και ο Mark Sunshine αποδείχθηκε αεικίνητος, ασταμάτητος, έτοιμος για όλα. Ναι, η σκηνή του Κυττάρου δεν είναι και κανένα ατέλειωτο χωράφι για να κυλιστεί στα χορτάρια, αλλά και δύο εκτάρια έκταση να είχε στη διάθεσή του, είμαι σίγουρη ότι εκείνος θα τα όργωνε έτσι κι αλλιώς.
Με περίσσεια χαρά, οι Unida παρουσίασαν στο κοινό και νέο υλικό, πέρα από τα all time classics από Coping with the Urban Coyote, The Great Divide / For the Working Man, που κυκλοφόρησαν πριν από περίπου 20 χρόνια και που παραμένουν αγαπημένα μέχρι σήμερα. Η αίσθηση που άφησαν ήταν αυτή της αναδημιουργίας, σαν να κάνουν re-invent τη μπάντα και να χτίζουν τους Unida 2.0, για να ξεκινήσουν έναν νέο κύκλο, βασιζόμενοι όμως στο πατροπαράδοτο στυλ τους. Αν κρίνω από αυτή την εμφάνισή τους, θα πάει πολύ καλά αυτό. Σε κάθε περίπτωση, οι Unida χαρακτηρίζονται από μια λέξη: παρέα. Η επαφή μεταξύ τους και με το κοινό είναι από άλλο πλανήτη, η χαρά τους είναι μεταδοτική, έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν στον χώρο. Ένα must see σχήμα για fans του stoner / desert rock και όχι μόνο.
Η περιοδεία των Unida συνεχίζεται σε Βόλο και Θεσσαλονίκη, ενώ στη συνέχεια θα κατευθυνθεί βόρεια προς Βουλγαρία, Σερβία, Κροατία κ.α. Αν συνεχίσουν με την ίδια ενέργεια, είναι βέβαιο ότι κανείς δεν θα μείνει δυσαρεστημένος που αποφάσισε να σηκωθεί και να πάει να τους απολαύσει.
Setlist:
Wet Pussycat
Thorn
Summer
Stray (Leaf Hound cover)
Troube
Delta Alba Plex
Flower Girl
Vince Fontaine
Hangman's Daughter
Nervous
Human Tornado
Black Woman
MFNO
Για το Rock Overdose,
Δάφνη Γεωργαδάκη
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
