Στον απόηχο των όσων ακολούθησαν πρόσφατα με την υπογραφή των Vektor στην Century Media και την άμεση αποπομπή τους την επόμενη ημέρα εξ’αιτίας όσων έχουν ακουστεί για τον τραγουδιστή τους, David DiSanto, και στο καπάκι το βίντεο του ίδιου που εξηγούσε τι έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια, το Ελληνικό κοινό πήρε την απόφαση να στηρίξει ένα συγκρότημα που αγάπησε από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε και έτσι περίπου 300 άτομα δώσανε το παρόν στο Κύτταρο, 6 μόλις μέρες μετά την συναυλία των Asphyx στον ίδιο χώρο. Κανονικά δε θα έπρεπε να χαιρόμαστε αλλά με 700 άτομα σε ακραίες συναυλίες σε διάστημα μικρότερο της μιας εβδομάδας νομίζω ότι είμαστε ψιλο-καλά. Αν δεν γινόντουσαν και τα σκηνικά που περιγράφουμε, και αντί Παρασκευής είχαμε Σάββατο, εικάζω ότι μπορεί να είχαμε ακόμα περισσότερο κόσμο. Επειδή όμως έχω γίνει κάπως κυνικός τα τελευταία χρόνια κι επειδή έχω βαρεθεί να αναφέρω τα ίδια και τα ίδια, στο τέλος αυτό που μετράει τελικά είναι ποιοι δώσανε το παρόν και όχι ποιοι έλειπαν και δεν στηρίζουν ποτέ ανάλογες προσπάθειες (αναφέροντας ΠΑΝΤΑ όσους έχουν την δυνατότητα να το κάνουν και ΠΟΤΕ όσους δεν έχουν οποιουδήποτε είδους εισόδημα και πόρους ενώ έχουν όλη την καλή διάθεση να είναι εκεί).
Τη βραδιά ανοίγουν οι Desert Near The End, τους οποίους παρακολουθώ για… νιοστή φορά και ξέρω κι εγώ κι όσου τους έχουν δει πολλάκις, τι να περιμένουμε. Δυναμικότατο power/thrash που προσκυνάει τα πρώτα 5 (ή μήπως αυστηρά πρώτα 3;) Iced Earth άλμπουμ, τότε που δεν υπήρχε άλλη μπάντα δίπλα τους και μας βγάζανε στον δρόμο με αφρούς στο στόμα. Όπως έμαθα είναι η δεύτερη συναυλία τους με την παρούσα νέα σύνθεση, ενώ ο ηρωικός Άκης Πρασινίκας στο μπάσο παίζει με το πόδι δεμένο και με παυσίπονα λόγω ατυχήματος (περαστικά φίλτατε και σιδερένιος). Η μπάντα αποφασίζει παρά το εμπόδιο αυτό να μην ακυρώσει την συναυλία και δικαιώνεται, ο Αλέξανδρος Παπανδρέου πάντα εκφραστικός στα φωνητικά, ενώ ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω στον νέο ντράμερ τον Στέλιο Πεπινίδη, ο οποίος πραγματικά τα σπάει και τους δίνει τη μεγαλύτερη δύναμη πυρός που έχω ακούσει σε συναυλία τους, και πιστέψτε με, τους έχω δει σε κάθε ευκαιρία. Το φετινό 5ο τους άλμπουμ “The Dawning Of The Son” τους βρήκε σε μεγάλη φόρμα και για άλλη μια φορά έβγαλαν κάτι τρομερά ποιοτικό –ειδικά για στάνταρ Ελληνικής σκηνής- και γενικά η μπάντα δείχνει έτοιμη να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που θα της δοθεί για περισσότερες συναυλίες. Εγγύηση όσες φορές κι αν παίξουν!
Τη σκυτάλη παίρνουν οι Ολλανδοί progressive thrashers Cryptosis (το προφέρουν με τον τόνο στο ο να ξέρετε,δηλαδή ΚρυπτΟσις), οι οποίοι άφησαν πίσω το παρελθόν τους ως Distillator σε μια απόφαση που αποδείχθηκε σοφή και καίρια. Το περσινό ντεμπούτο τους με τίτλο “Bionic Swarm” χαιρετήθηκε ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2021, ενώ η αγάπη τους για τους Vektor/Coroner/Voivod δε μπορεί να κρυφτεί. Χαρούμενοι πολύ που βρέθηκαν στη χώρα μας, είχαν ήδη δεχθεί μπιζάρισμα από τον κόσμο καθώς τους λέγαμε ότι είμαστε το καλύτερο κοινό στον κόσμο το διήμερο που προηγήθηκε της συναυλίας και είχαν τον χρόνο να γυρίσουν την Αθήνα. Οι ίδιοι απαντούσαν ότι όλοι τους έλεγαν το ίδιο και οι προσδοκίες είχαν ανέβει πολύ. Και κατά τη διάρκεια της συναυλίας –όπου μετά την εισαγωγή “Overture 2149 και το μπάσιμο με το “Decypher”-, μόλις μετά το δεύτερο κομμάτι “Death Technology”, ο κόσμος ξεκίνησε να φωνάζει ρυθμικά το όνομα τους, με το συγκρότημα να μην το πολυπιστεύει και να δείχνουν τρομερά χαρούμενοι, τονίζοντας κι εκείνοι ότι ήμασταν εκπληκτικό κοινό. Παίξανε ΟΛΟ το “Bionic Swarm”, με τον ήχο να τους κάνει το χατίρι και να αποδίδουν εκπληκτικά απαιτητικές κομματάρες όπως τα “Prospect Of Immortality” και “Transcendence” με το κοινό να χαζεύει!
Φοβερός ο Laurens Houvast σε φωνή και κιθάρα, με τον απαραίτητο τσαμπουκά κι απίστευτα riff/solo να κεντάει στην εξάχορδη του, από κοντά κι ο μπασίστας Frank Te Riet να παίζει σαν δεύτερος ρυθμικός κιθαρίστας, ωστόσο το μάτι όλων πέφτει πάνω στον ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ Marco Prij στα τύμπανα, με ρυθμούς και χτυπήματα που λίγοι έχουν προσφέρει, κατ’εμέ ΑΝΕΤΑ στην πεντάδα των πιο ανερχόμενων ντράμερ στον κόσμο, ενώ το αυτό μπορείτε να ανακαλύψετε και στη δισκάρα “Moribund” που έχει συμμετάσχει με τους δυο κιθαρίστες των Necrophobic, στο σχήμα In Aphelion. “Conjuring The Egoist”, “Game Of Souls”, “Mindscape” και για το τέλος, «κάτι γρήγορο για να σας πούμε ευχαριστώ» όπως είπε ο Laurens, με το “Flux Divergence” να κλείνει μια ΜΕΓΑΛΗ εμφάνιση και οι Cryptosis με πολύ μεγάλη άνεση να μπορούν να χαρακτηριστούν ως ένα από τα καλύτερα support σχήματα που είδαμε ποτέ στη χώρα. Το μέλλον τους ανήκει, έμαθα κι ότι ετοιμάζουν ήδη κομμάτια για το δεύτερο δίσκο, ενώ το πόσο εγκάρδια τους αγκάλιαζε ο κόσμος με το τρίο έκπληκτο με τις αντιδράσεις ήταν πραγματικά πανέμορφο στιγμιότυπο. Θερμά συγχαρητήρια και για το γεγονός ότι όπως και οι Vektor, έριξαν τις τιμές στα μπλουζάκια ρωτώντας πόσο να τα τιμήσουν, με το τελικό κόστος των 15 ευρώ να είναι το λιγότερο απροσδόκητο! Εύγε ρε παιχταράδες!
Προτού περάσω σε λεπτομέρειες, θα τολμήσω να πω ότι αυτή η εμφάνιση των Vektor συγκαταλέγεται στις κορυφαίες που έχει πραγματοποιήσει συγκρότημα του ακραίου ήχου στη χώρα μας, ειδικά σε κλειστό χώρο, τα τελευταία χρόνια. Υπερβολή; Για όποιον δεν ήταν, ίσως ναι, για τους υπόλοιπους όχι. Έχω επισκεφθεί όλη τη δισκογραφία της μπάντας, μα έχω τιμήσει και με το παραπάνω το αγαπημένο μου "Terminal Redux". H μεγάλη μου επιθυμία ήταν να δω με τα ματάκια μου και να ακούσω με τα αυτάκια μου, αν αυτό το δύσκολο και απαιτητικό υλικό του δίσκου, μπορεί να αποδοθεί καλά και με γεμάτο ήχο ΚΑΙ στη σκηνή. Πήρα αποστομοτική απάντηση.
Αλλά ας ξεκινήσουμε με το γεγονός, πως μετά το τέλος των Cryptosis, οι Vektor ανέβηκαν στη σκηνή του Κυττάρου και έστησαν μόνοι τον εξοπλισμό τους. 40 λεπτά μετά την προγραμματισμένη ώρα, όλα είναι πλέον έτοιμα. Μια διαστημική εισαγωγή σε οθόνη και ηχεία προλογίζει την τετράδα από την Arizona και το "Charging The Void" σκορπά πανικό. Ό,τι ακούτε στο άλμπουμ, όσοι ήσασταν και στο live, το ακούσατε και ζωντανά. Όσοι δεν ήσασταν, απλά πιστέψτε το. Τα δάκτυλα των David Disanto, Erik Nelson, αλλά και των νέων μελών σε μπάσο και ντραμς έχουν πάρει φωτιά. Απίστευτη τεχνική κατάρτιση απ' όλους, ήχος δυναμίτης, μιλάμε για ένα πολύπλοκο κομμάτι 9 λεπτών με πολλές αλλαγές, εξαιρετικά riffs και ασταμάτητο drumming. Kάθε σόλο και κάθε μελωδία ακούστηκε πεντακάθαρα, ο κόσμος εισέπραξε ενέργεια, λύσσα, αφοσίωση και ειλικρίνια από το συγκρότημα και ανταπέδωσε με mosh pit και κοπάνημα.
"LCD (Liquid Crystal Disease)" και "Black Future" συνέχισαν το thrash ολοκαύτωμα, για να έρθει το "Dead by Dawn" να ηρεμήσει λίγο την κατάσταση. Μιλάμε για ό,τι πιο καινούργιο έχουν κυκλοφορήσει οι Vektor, προερχόμενο από το split "Transmissions Of Chaos" του 2021 μαζί με τους Cryptosis φυσικά. Πάρα πολύ ωραίο κομμάτι και άκρως μελωδικό, με καθαρά φωνητικά, έρχεται με φόρα όμως το "Tetrastructural Minds". Αυτή Η ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ, με την χαρακτηριστική τσιρίδα του Disanto και το φοβερό riffing, ανοίγει ξανά pit και προκαλεί κόσμο για crowd surfing μέχρι τελικής πτώσης. Ακολουθεί το "Collapse" και το 13λεπτο "Recharging the Void" που γνώρισαν αποθέωση και καθολική αναγώριση.
Με μια μικρή παύση, οι Vektor επιστρέφουν και παρουσιάζουν το "Asteroid", το δεύτερο κομμάτι που ακούστηκε από το επίσημο ντεμπούτο τους και τελευταίο που ακούστηκε στη βραδιά. Το όνομά τους έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών που τίμησαν τη διοργάνωση με την παρουσία τους, ήταν εκδηλωτικοί και στήριξαν την όλη προσπάθεια. Η μπάντα έδειξε πως βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, αποδίδει πειστικά το υλικό της και το επόμενο βήμα είναι άλλη μια δισκάρα. Μπορούν και το θέλουμε.
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Κατσούρας (Desert Near The End, Cryptosis)
Mιχάλης Τσολάκος (Vektor)
Φωτογραφίες: Αλέκος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
