Η τελευταία φορά που είδα ζωντανά τους αγαπημένους και τόσο ξεχωριστούς Villagers of Ioannina City ήταν πριν δύο χρόνια στο Θέατρο Πέτρας, παίζοντας ακουστικά. Η τελευταία «ηλεκτρική» ήταν στο κλειστό του Φαλήρου, η καλύτερη ως τώρα δηλαδή, αυτή που μας χάρισε και το συγκλονιστικό “Through Space & Time (Alive In Athens 2020)”. Λόγω διαφόρων συγκυριών, δεν κατάφερα να τους δω στις μεταγενέστερες εμφανίσεις τους, τούτη τη φορά όμως δεν γινόταν να τη χάσω. Είναι και η μαγεία του Δημοτικού Θεάτρου Λυκαβηττού, που ανοίγει ξανά τις πόρτες του, είναι και ο τεράστιος κύκλος συναυλιών για το “Age οf Aquarius” που κλείνει σιγά σιγά μετά από 4 χρόνια, άρα μιλάμε για ξεχωριστό γεγονός.
Kαι στις 21.00 λοιπόν με βάση το πρόγραμμα τα φώτα χαμηλώνουν, ο κόσμος εξακολουθεί να έρχεται μαζικά, γεμίζοντας το χώρο και οι επιτυχίες των Clutch, που μας κράταγαν συντροφιά από τα ηχεία ως εκείνη τη στιγμή, δίνουν τη θέση τους στις αντίστοιχες των VIC. Όπως κάθε συναυλία τους τα 4 τελευταία χρόνια, έτσι κι αυτή ξεκινά με το δίπολο “Welcome” και “Age of Aquarius”. Όλα στην εντέλεια και το συγκρότημα πλέον έχει άλλον αέρα στη σκηνή. Ο κόσμος είναι πλήρως εξοικειωμένος με όλο τους το υλικό χρόνια τώρα, εκπλήξεις στο setlist δεν υπάρχουν, αλλά υπήρχαν ωραίοι καλεσμένοι στη συνέχεια. Στιγμές που ξεχωρίζουν στις συναυλίες των Villagers υπάρχουν σταθερές. Όταν ακούγεται το “Nova” πάντα επικρατεί γενικός ξεσηκωμός και είμαστε ακόμα στην αρχή.
Το να ακούγονται αυτά τα κομμάτια σε αυτό το αμφιθέατρο, στη σκιά του ομορφότερου λόφου της Αθήνας και με τις καταλληλότερες συνθήκες, έχει άλλη ομορφιά, άλλη αίγλη. Aκόμα δε μεγαλύτερη όταν στο “Father Sun” ανεβαίνει στη σκηνή μια ομάδα μουσικών με τσαμπούνες και συνοδεύει το συγκρότημα. Επιστροφή μετά από λίγο στο “Riza” με τα αγαπημένα “Krasi” και “Ti Kako”. Οι VIC ξεδιπλώνουν μαεστρικά όλα τα στοιχεία ψυχεδέλειας, folk και stoner rock που κυριαρχούν στις συνθέσεις τους, φέρνοντας στο Θέατρο Λυκαβηττού την μαγεία και παράδοση της Ηπείρου, μέσω του ηλεκτρισμού που πηγάζει από τις κιθάρες, αλλά και του κλαρίνου.
Η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη αφορά την εκτέλεση του “For the Innocent”, καθώς μια παιδική χορωδία, χωρισμένη σε δυο ομάδες, συνοδεύει τον Καραμέτη και τις κοπέλες, που έκαναν δεύτερα φωνητικά και ήταν εξαρχής μαζί με το συγκρότημα στη σκηνή. Όταν ακούς από παιδικές φωνές να τραγουδάνε το “I will follow you to the end of the world…We will finally come to the age of gold”, ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου. Τα μέλη της μπάντας αφήνουν τη σκηνή κι επίκαιρα βίντεο με θέμα τα Τέμπη, τις φωτιές, τις πλημμύρες, την ανικανότητα των πολιτικών φορέων και όλες τις καταστροφές που υπέστη η χώρα μας τους τελευταίους μήνες, προβάλλονται και περνάν τα αντίστοιχα μηνύματα. Έχουμε όμως κι encore, δεν γίνεται να μην ακουστούν οι νότες των “Zvara”, “”. Γενικός χαμός, καπνογόνα με μέτρο, τραγούδι, χορός και ωραίες μουσικές που μιλάνε σε σώμα και πνεύμα αντηχούν σε όλο το λόφο του Λυκαβηττού.
Οι Villagers of Ioannina City βρέθηκαν στο σανίδι για 2 ώρες κι ένα τέταρτο, παρουσιάζοντας ένα οπτικοακουστικό θέαμα, αντάξιο του ήχου που πρεσβεύουν και της δισκογραφίας τους. Κοινό και συγκρότημα έγιναν ένα για ακόμη μια φορά κι μια έντονη τετραετία που σημαδεύτηκε από το “Age οf Aquarius”, δείχνει να έφτασε στο τέλος της. Αναμένουμε τη νέα δισκογραφική προσπάθεια και ανανεώνουμε το ραντεβού μας ξανά και ξανά σε όλους τους συναυλιακούς χώρους.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)