Τρίτη φορά για τους Voivod στη χώρα μας μετά τις αντίστοιχες επισκέψεις τους το 2011 και το 2019. Να πούμε και καλύτερη; Ποιος άραγε θα μπορούσε να διαφωνήσει με μια 11ετία να έχει περάσει από την πρώτη φορά και τίποτα στην ουσία να μην αλλάζει, παρά μόνο να ωριμάζει και να μας δείχνει για ποιους και πόσο πολλούς λόγους, το καμάρι του μεταλλικού Καναδά ήταν πάντα μια ξεχωριστή οντότητα που δίκαια διαφοροποιούνταν από όλους τους υπόλοιπους κι ακόμα δικαιότερα –έστω και πολύ αργά- βλέπει τους κόπους 40 και βάλε ετών να αναγνωρίζονται και να απολαμβάνει πλέον μια δημοτικότητα που θα έπρεπε να είχε εξ’αρχής. Και με το τελευταίο τους άλμπουμ “Synchro Anarchy” να έχει κάνει άμεσο γκελ στον κόσμο, οι συνθήκες για άλλη μια εμφάνιση τους –παρότι ανακοινώθηκε ξαφνικά- ήταν ιδανικές. Το μόνο στενάχωρο τελικά ήταν ότι έπεσα έξω ότι θα αλλάζαμε χώρο λόγω ζήτησης όπως έγινε με τους The Ocean που παίξανε τελικά στο Fuzz. Προς Θεού, δεν έχω τίποτα με το Temple, αντιθέτως μου είναι πολύ οικείο (και τρομερά κοντινό σε απόσταση), αλλά να λέμε του στραβού το δίκιο, ΑΥΤΟΙ οι Voivod που είδαμε πάλι, αξίζουν πολλά περισσότερα από το να παίζουν σε κάτι παραπάνω από 300 άτομα.
Τη βραδιά άνοιξαν οι συμπατριώτες μας Exarsis, τους οποίους δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό είχα να δω. Σε πραγματική … έξαρση αδρεναλίνης, ξεκινάνε και μέχρι τέλους, τα διαλύουν όλα πάνω στη σκηνή. Αν τους έχεις δει, ξέρεις ότι από άποψη σκηνικής παρουσίας ειδικά, λιώνουν το σανίδι όπου βρεθούν και δε μπορείς να φύγεις με παράπονο. Αδυσώπητο headbanging, κραυγές από πλευράς Νίκου Τραγάκη στα φωνητικά και το πάρτυ ξεκινάει νωρίς. Πάρτυ που θα γινόταν ένα ολοκαύτωμα αν ο ήχος δεν είχε τη φαεινή ιδέα να τους γαμήσει πατόκορφα. Λίγες φορές έχω στεναχωρηθεί τόσο πολύ με αυτό που άκουγα, διότι όλοι τους ήταν άψογοι επί σκηνής αλλά από όσα πάμπολλα κάνανε, ακούγαμε τα μισά και αν. Ο Χρήστος στο μπάσο ακούστηκε μόνο στα τσαμπουκαλεμένα δεύτερα φωνητικά, οι κιθάρες του Γιώργου και του Δημήτρη σφύριζαν σε σημεία κάνοντας τα αυτιά του κόσμου να πονέσουν αλλά όχι ευχάριστα, και το μόνο που στην ουσία ακούστηκε σωστά, ήταν οι τυμπανάρες του Πάνου που διέλυσε το σετ του (εύγε και για το ακομπλεξάριστο μπλουζάκι Godflesh). Από τη μέση και μετά πήγε λίγο να φτιάξει η κατάσταση αλλά όχι όσο έπρεπε.
Οι Exarsis δώσανε το 101% των δυνατοτήτων τους και το κοινό το αναγνώρισε. Εύχομαι σύντομα δική τους συναυλία με καλύτερες συνθήκες για να γκρεμίσουν ότι άφησαν όρθιο.
Οι δε Voivod ευτυχώς μας κάνανε τη χάρη να έχουν έναν καταπληκτικό και ζεστό ήχο, σχεδόν σουρεαλιστικό με βάση όσα έχουμε δει μέσα στο Temple. Μια γνώριμη αρχή κάνει την εμφάνιση της και ναι, δε γελιόμαστε, είναι το “Experiment” που ξεκινάει τη συναυλία!!!! Κομμάτι που ποτέ δεν είχαμε ακούσει και που ξεκινάει το τιτάνιο “Dimension Hatröss”, o Chewy μπροστά μας με το χαμόγελο αρχίζει και παίζει τις δυσαρμονίες του Piggy με τέτοιο τρόπο που ο συγχωρεμένος εκεί ψηλά σίγουρα νιώθει περήφανος και οι υπόλοιποι ακολουθούν κατά πόδας. Για το εγκεφαλικό drumming του Away ναι μεν τα έχω πει πολλές φορές στη ζωή μου, από την άλλη πώς να περιγράψεις το όλο του στήσιμο κι αντίληψη πάνω στο πως χτίζει τα κομμάτια … Ο Rocky στο μπάσο αποδεικνύεται μέγιστος παιχταράς και η μορφή του από τη στιγμή που ήρθε στη μπάντα δίνει έξτρα συμπάθεια σε όλο το συγκρότημα, ο δε Snake σε τρομερά κέφια, άχαστος όπως πάντα σ’αυτό το περίφημο «άνθρωπος που τραγουδάει σαν ρομπότ» στυλ, βιώνει από πολύ νωρίς την αποθέωση και το κοινό αρχίζει το μόνιμο τροπάριο που καθιερώθηκε από την πρώτη τους επίσκεψη, «οοοοοεεεεεεεοεεεεοεεεεεεεεοεεεεεεεεεε, Vooooooooiiiiiivoooooooooooood, Vooooooooooiiiiiiiiiiiivooooooooooooo”. Τι όμορφα!
Οι Καναδοί ήδη και πάλι δεν πιστεύουν στα μάτια τους και τ’αυτιά τους, μας λένε άμεσα ότι τους λείψαμε και συνεχίζουν σαν να μην τρέχει τίποτα με το “The Unknown Knows” από το “Nothingface”. Ναι, έχουμε ‘80sμεγαλείο σ’αυτό το ξεκίνημα και αυτό επισφραγίζεται από το κορυφαίο κομμάτι της ιστορίας τους στη συνέχεια. Ένας πολύ γνώριμος τελετουργικός ρυθμός στα τύμπανα βάζει φωτιά στο χώρο, το “Tribal Convictions” βαρύτερο, δυνατότερο και υπεροχότερο από ποτέ, γίνεται φωνή στα χείλη όλων, αρχίζουν τα πρώτα stage dives, οι χοροί, τα “Who’s the God? Who’s the dog?”, περνάνε ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ υπέροχα και το ομότιτλο κομμάτι του “Synchro Anarchy” μας μεταφέρει στο σήμερα με τον καλύτερο τρόπο, ενώ το επίσης σχετικά πρόσφατο “Iconspiracy” μας θυμίζει πόσο δισκάρα ήταν το “The Wake”. Δυστυχώς ήταν το μόνο κομμάτι που παίχτηκε από εκεί, θα ήθελα έστω ένα ακόμα. «Θέλετε κάτι πιο rock’n’roll;» μας ρωτάει ο Snake, οι παλιοί παίρνουν θέση γιατί ξέρουν τι ακολουθεί, οι νέοι απαντάνε ναι και το “The Prow” μέσα από το “Angel Rat” είναι ίσως το πιο γλυκό κομμάτι που γράφτηκε ποτέ και μπορεί να προκαλέσει τέτοιο ΧΑΜΟ! Χορεύει στην κυριολεξία όλο το Temple και οι Voivod στη σκηνή κοιτάνε ο ένας τον άλλο.
Είναι βέβαιο ότι αναρωτιούνται κάτι σαν «τι τρελοί είναι αυτοί εδώ που μπλέξαμε μαζί τους;» και ένα ακόμα καινούργιο κομμάτι παίρνει τη θέση του στο σετ, αυτή τη φορά είναι το “Holographic Thinking”, εξαίρετη επιλογή που τέμνει όλη την καριέρα των Voivod. Το μπάσο μπαίνει στο προσκήνιο, κι εδώ είναι γνωστό τι θα ακολουθήσει, ο Rocky φέρνει το τάστο ακριβώς μπροστά στο κεφάλι του Snake και παίζει την αρχή του “Overreaction”, ο χώρος γίνεται La Bombonera και οι Voivod μοιάζουν με τέσσερις Μαραντόνα που ο καθένας του θα οδηγήσει τους οπαδούς στην απόλυτη έκσταση.
Stage dives/crowdsurfs/moshpits, όλα είναι τόσο ιδανικά σε βαθμό που περισσότερο ο κόσμος χαμογελάει που το ζει παρά θέλει να διαλύσει τα πάντα όπως κάνουν λίγοι που γίνονται σταδιακά περισσότεροι. Ακολουθούν δυο μεγάλοι πρόλογοι από πλευράς Snake. Ο πρώτος έχει ως εξής: «Θα σας παίξουμε ένα παράξενο τραγούδι από το “Nothingface”, βασικά όλα τα τραγούδια μας είναι παράξενα αλλά αυτό εδώ είναι πολύ πειραγμένο» (pretty fucked up είπε για την ακρίβεια) κι έτσι ακούμε το “Pre-Ignition” σε άλλη μια μεγάλη προσθήκη στο σετ. Τελειώνει λοιπόν αυτό και μας λέει στο καπάκι ότι το επόμενο κομμάτι βασίζεται σε μια συζήτηση που είχε κάποτε με τον πατέρα του.
«Του είπα ότι ήθελα να γίνω τραγουδιστής και να κάνω τη δική μου μπάντα. Δεν του άρεσε καθόλου. Μέχρι που κάναμε τους Voivod και μου είπε ότι ήταν μια καλή αρχή». Έτσι ακούμε το “Sleeves Off”, σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια του “Synchro Anarchy”. Στο τελείωμα του η γνωστή διασκευή του “Astronomy Domine” των Pink Floyd που ποτέ δε λείπει από το σετ, δείχνει πόσο μεγάλη μπάντα ήταν, είναι και παραμένουν οι Voivod, καθώς το κομμάτι αυτό έχει γίνει ολόδικο τους, θα ήθελα για να πω κι εγώ τα δικά μου, να παίξουν κάποια στιγμή και το “The Nile Song” πάντως. Τελείωμα με τι άλλο, το κομμάτι γνωριμίας της μπάντας, το κομμάτι που φέρει το όνομα τους, το κομμάτι που ανοίγει κρατήρες σε κάθε επιφάνεια. «Είσαστε έτοιμοι;» μας ρωτάει ο Snake, το κοινό είναι πανέτοιμο, πάει γυρεύοντας και έτσι…
“VOOOOOOOOOOOIIIIIIIIIIIIIVOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOD” και που πήγε το παιδί και το’χασε η μάνα και ποιος πήρε τη μπάλα και δεν την ξαναβρήκαμε.
ΟΡΥΜΑΓΔΟΣ μέσα στο Temple, ο Chewy να κοιτάει τον καθένα και να ουρλιάζει με τους υπόλοιπους, ο Away που παίζει όλη την ώρα κοιτώντας και το κοινό και λάμπει ξεφεύγει, ο Rocky πειράζει συνέχεια τον Snake, κι ο Snake ρουφάει όλη την αποθέωση του κόσμου ενώ αποχωρούν από τη σκηνή με τον κόσμο να ζητάει κι άλλο.
Και τελικά όντως υπάρχει κι άλλο και τι άλλο, η έκπληξη των εκπλήξεων, η απόλυτη χαρά, το “Fix My Heart” που ήταν ΤΟ απωθημένο και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το ακούμε και κλείνει ένα ΥΠΕΡΟΧΟ σετ σε μια ΥΠΕΡΟΧΗ βραδιά. Ο υποφαινόμενος όπως και πολλοί άλλοι βουτάνε από τη σκηνή, ο κόσμος πάλι χορεύει, σφιχταγκαλιάζεται και το τελείωμα βρίσκει οπαδούς και συγκρότημα να έχουν γίνει ένα, σε γενική παραδοχή όλων ότι οι Voivod είναι σε θηριώδη κατάσταση και εγγύηση παντοτινή για τη διασκέδαση του κόσμου.
Ευγενέστατοι οι ίδιοι, άμεσα κατέβηκαν να μιλήσουν με τον κόσμο, ενώ είναι πραγματικά συγκινητική η στιγμή που όλοι μαζί με δική τους πρωτοβουλία, βγήκαν φωτογραφία με έναν πιστό τους οπαδό σε αμαξίδιο, με το συγκεκριμένο παλικάρι να είναι μεγάλη ψυχάρα και να στηρίζει σε κάθε συναυλία με όλη του τη δύναμη και να είναι παράδειγμα για όλους μας. Οι Voivod ήταν τόσο χαρούμενοι που υποσχέθηκαν να έρχονται όποτε δίνεται η ευκαιρία, ο Rocky μου είπε με σοβαρό ύφος μέσα στη χαρά «το ξέρουμε ότι στην Ελλάδα μας αγαπάτε, αλλά είστε πραγματικά τρελοί», ενώ ο Snake τόνιζε «είστε πάντα δυνατοί, του δίνετε και καταλαβαίνει»!
Ο Νοέμβριος μας άφησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και οι Voivod που μάλιστα ήταν support των Opeth ως επίσημοι καλεσμένοι, έκαναν την πρώτη τους headline εμφάνιση μετά από αυτό στη χώρα μας και με τρομερή διάθεση. Ο Chewy μου είπε ότι οι Opeth τους φέρθηκαν άψογα και με μεγάλο σεβασμό και ειδικά ο Mikael Akerfeldt είναι φανατικός οπαδός τους, ο Away με μεγάλη χαρά υπέγραφε ακόμα και τα δικά του βιβλία στον κόσμο, νιώθοντας τιμή για την αγορά τους και όλοι μαζί ανανέωσαν το ραντεβού μαζί μας σύντομα, ενώ μας είπαν ότι δε θα αργήσει πολύ ο νέος δίσκος που –τι έκπληξη- και πάλι θα είναι διαφορετικός.
Ένα μπράβο και στους Exarsis που παρά τις αντίξοες συνθήκες έκαναν το κομμάτι τους με το παραπάνω και παίξανε με μια μπάντα που σέβονται και σεβάστηκαν και τον εαυτό τους, έστω κι αν ο ηχολήπτης είχε άλλη άποψη. Το 2022 συνολικά σαν χρονιά ήταν από ανέλπιστα καλό ως συγκλονιστικό σε σημεία και σίγουρα όσοι έχουν δει τους Voivod ήξεραν τι να περιμένουν, όσοι όμως τους είδαν πρώτη φορά, είναι βέβαιο ότι δεν θα το ξεχάσουν ποτέ!
“We've never seen...that before
It's what we've been...waiting for
It just arrived
To save our lives
The flying lord
The god of all time”…
Για το RockOverdose,
Άγγελος Κατσούρας
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
