Οι θρυλικοί Wire σχηματίστηκαν στο Λονδίνο τον Οκτώβριο του 1976. Αρχικά συσχετίστηκαν με τη σκηνή του punk rock, ενώ σε δεύτερο χρόνο ήταν καθοριστικοί για τη δημιουργία του post-punk.
Υπάρχουν τρία κύρια στάδια στη διάρκεια ζωής του βρετανικού σχήματος. Η πρώτη και πιο θρυλική εποχή διήρκεσε από το 1976 έως το 1980 και είδε την κυκλοφορία των κλασσικών "Pink Flag", "Chairs Missing" και "154" (συν μερικά εξαιρετικά singles). Μετά από διακοπή μισής δεκαετίας, το συγκρότημα ανασυντάχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 και άρχισε να κινείται σε ολοένα και πιο ηλεκτρονική/χορευτική κατεύθυνση πριν διαλύσει στις αρχές της δεκαετίας του '90. Στα τέλη της χιλιετίας, οι Wire επανενώνονται για να ξεκινήσουν την τρίτη τους περίοδο, η οποία εκτείνεται μέχρι σήμερα, με το συγκρότημα να συνεχίζει να εξελίσσει τον ήχο του και να μην επαναπαύεται σε παρελθοντικές δάφνες.
Εμείς επιλέγουμε ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι από κάθεμια από τις παραπάνω εποχές, απλά και μόνο ξύνοντας την επιφάνεια του σπάνιου μεγαλείου τους.
"12XU" (Pink Flag - 1977)
Ο Colin Newman (κιθάρες/φωνητικά) θυμάται:
“Ήθελα να αποδομήσω τη ροκ μουσική, να την κάνω να ακούγεται σαν να ήρθε από κάπου αλλού. Έτσι, το "12XU" δεν έχει καθόλου συγχορδίες στα κουπλέ, και στο ρεφρέν δεν υπάρχουν φωνητικά. Οι πρωτότυποι στίχοι ήταν: “Life’s a drag, give me a fag.”. Ο Bruce Gilbert πήρε τη λέξη "Fag" και τη χρησιμοποίησε όπως το αμερικανικό slang για τους gay. Σε εκείνους τους καταπιεστικούς καιρούς, ήταν ένα τραγούδι για τη διφορούμενη σεξουαλικότητα, που δεν αποδόθηκε ως τέτοιο. Κάποιος με ρώτησε τι ήταν το Χ και του είπα: "Τι νομίζεις;" Αυτολογοκριθήκαμε, αλλά αν ήταν 1, 2, Fuck You, αυτό θα το έκανε φθηνό. Θα είχε γίνει Oi! Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ έξυπνη κίνηση”.
"Drill" (The Ideal Copy - 1987)
Το "Drill" αποδείχθηκε εξαιρετικά επιδραστικό, αποτελώντας πρόδρομο για την ωμή και απογυμνωμένη μουσικά techno, που θα γινόταν ολοένα και πιο δημοφιλής τα επόμενα χρόνια.
Στα βασικά συστατικά του, είναι μια επανεξέταση των πιο μινιμαλιστικών στιγμών των πρώιμων Wire. Αλλά αντί να συμβιβαστεί με μικρές εκρήξεις, το "Drill" επιμένει, με την επαναλαμβανόμενη μπασογραμμή και το μονότονο ρυθμικό να καθηλώνουν τον ακροατή.
"Harpooned" (Wire - 2015)
Στο “Harpooned” -μέσα από το ομώνυμο του 2015- οι Wire παίζουν τόσο αργά όσο δεν έχουν ξαναπαίξει ποτέ, χτίζοντας μεγαλειώδη ατμόσφαιρα, που κλείνει το μάτι σε καλλιτέχνες όπως τους Jesu.
Ο Robert Grey (τύμπανα) εξηγεί σχετικά: “Απλά άρχισα να παίζω αυτόν τον αργό ρυθμό που φάνηκε να ταιριάζει. Ο καθένας από εμάς είχε την αίσθηση ότι αγγίζαμε νέες κορυφές. Ποτέ δεν είχαμε κάνει κάτι τόσο αργό πριν. Οι Wire τείνoυν να είναι ξέφρενοι και όχι αργοί, έτσι ήταν λίγο ενοχλητικό. Το γεγονός ότι το παίζουμε ζωντανά αυξάνει την αξία του. Κατέληξε μάλιστα να κλείνει το σετ, θέση κομβικότατη. Υπό κανονικές συνθήκες, δε μπορείς να τελειώνεις με ένα νεκρικά αργό κομμάτι, αλλά για τους Wire είναι τέλειο”.
Υπενθυμίζουμε ότι οι Wire θα εμφανιστούν ζωντανά την Πέμπτη 23 Μαΐου στο Temple Athens.
Comments
