Ακούω metal από τα 18 μου (ναι, ξέρω, ξεκίνησα σχετικά μεγάλος) κ πέρασα τα πρώτα 5-6 χρόνια ενασχόλησης μου με αυτή τη μουσική ακούγοντας thrash.. Στην πορεία μπούχτισα με το είδος, κυρίως λόγω της πληθώρας των συγκροτημάτων κ επειδή, πάνω κάτω, έπαιζαν όλοι τα ίδια θέματα..
Όταν ο Ζήσης μου ζήτησε να κάνω μια κριτική στους thrashαδες Zenithal, η αλήθεια είναι ότι ξενέρωσα.. Όμως η ακρόαση του Death Race ήταν μια πραγματική αποκάλυψη για εμένα..
Tracklist
1. Death Race
2. Sing for the Damned
3. Blue Magic
4. Punch and Judy
5. Crucifuxion
6. Accepted
7. Shrink'n'Grow
8. The Rocking Chair
Από το 0:30 του εναρκτήριου ομώνυμου κομματιού συνέλαβα τον εαυτό μου να χτυπιέται σαν 18αρης, κ κάπου προς το Blue Magic πάτησα ένα pause για να πάρω μια ανάσα (είμαι 31 πια)..
Δεν ξέρω αν οι Zenithal σαν νέο αίμα στο thrash θα καταφέρουν να δώσουν νέα πνοή στο ιδίωμα, αλλά σίγουρα ΠΩΡΩΣΑΝ ένα παλιό thrashα σαν κ του λόγου μου..
Για το Rockoverdose,
Γιάννης Χρήστου
ΥΓ1: Ζήτω συγγνώμη, αλλά δεν βρήκα περισσότερες πληροφορίες ή κάποιο ενδεικτικό βιογραφικό για την ιστορία της μπάντας.. Ανακάλυψα μόνο ότι το Death Race είναι το 2ο full length album τους κ κατάγονται από το Margate του Ηνωμένου Βασιλείου..
ΥΓ2: Αυτα..
Comments
