Το Σαββατόβραδο στο Second Skin,το μενού είχε metalcore με τρείς εγχώριες μπάντες και headliners τους Caliban. Δυστυχώς υπήρξε μία καθυστέρηση στην έναρξη του event λόγω κάποιον τεχνικών προβλημάτων με αποτέλεσμα οι πόρτες να ανοίξουν στις 9:30 αντί στις 8:30 και ως φυσικό επακόλουθο ήταν να ψαλιδιστούν αισθητά τα playlist των τριών support συγκροτημάτων.
Οι EMBRACE THE PARADOX από την Θεσσαλονίκη άνοιξαν την βραδιά και ζέσταναν την ατμόσφαιρα έστω και με τα τέσσερα κομμάτια τους. Ο Θάνος στα φωνητικά ήταν αρκετά καλός και όλα τα παιδιά ήταν σε καλή διάθεση κάτι που πέρασε και στον κόσμο.
Επόμενη μπάντα οι SENSERASE. Οι Αθηναίοι μας παρουσίασαν τα κομμάτια απο το promo τους και σύντομα θα κυκλοφορήσουν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Όλα τα παιδιά ήταν πολύ καλά ''δεμένα'' και η άνεση στο σανίδι ήταν εμφανής. Θα περιμένουμε να ακούσουμε την δουλειά τους και το Math/Progressive είδος που εκπροσωπούν να το δούμε ολοκληρωμένο και να τους κρίνουμε. Τα πρώτα δείγματα πάντως, ενθαρρυντικά.
Τρίτο και τελευταίο σχήμα πριν τους Caliban, οι NEW WORLD DISORDER. Με δύο ep στο ενεργητικό τους (εκπληκτικό το εξώφυλλο του Prometheus) και έχοντας έξι χρόνια ζωής,μας παρουσίασαν και αυτοί τέσσερα κομμάτια και πραγματικά προετοίμασαν τον κόσμο με τον καλύτερο τρόπο για αυτό που θα επακολουθούσε. Δυνατό,ατόφιο metalcore και με κομμάτια σαν το Growing storm και Beauty sunk in skin κέρδισαν το χειροκρότημα του κοινού.
Κατά τις 11 και κάτι λοιπόν ήρθε η ώρα των CALIBAN.Φώτα σβηστά και ....επίθεση!!!!! Memorial και ο χαμός δεν άργησε να γίνει!!!! Τι και άν ο ήχος δέν ήταν πολύ καλός...κανέναν δέν ένοιαζε...mosh pit,wall of death,και το πάρτυ άρχισε. Συνέχεια με Walk alone και Love song....ο Andreas Dorner σε τρελά κέφια για άλλη μία φορά, τραγουδούσε αγκαλιά με τον κόσμο, γινόταν συχνά πυκνά ένα μαζί μας, έδειξε πόσο επικοινωνιακός είναι και πόσο εύκολα μετέδιδε την ενέργειά του σε εμάς. Ο Dennis σταθερός πιό πίσω με τα clean φωνητικά του και την rythm guitar να ''καθαρίζει'' τις τρέλες του Andrea και του Marc, o Patrick κατέστρεψε ένα απο τα drums kit, βάραγε αλύπητα και έδινε τον ρυθμό και στο μπάσο ο Marco κοπανιώταν ακατάπαυστα. Συνέχεια με Paralyzed - Devils Night - Left for dead και ο χαμός και το ''ξύλο'' συνεχίστηκε με το Inferno. O Andreas αφέθηκε στα χέρια του κόσμου και τραγουδούσε ξαπλωμένος πάνω τους,ενώ τον κρατούσαν και τον αποθέωναν, Nebel - Broken - Oceans heart και κάπου εκεί αφού όπως είπε θεώρησε περιττό το να φύγουν για να ξαναέρθουν για encore,συνέχισαν με τα King - Mein schwarzers herz και μας αποτέλειωσαν με το γηπεδικό We are the many και έκλεισαν με το Nothing if forever. Για άλλη μια φορά μας άφησαν με τις καλύτερες των εντυπώσεων και έδειξαν πόσο ''τίμια'' μπάντα είναι και πόσο εκτιμά και σέβεται τους οπαδούς της.
Ένα μπράβο και στον διοργανωτή τον Δημήτρη Κυριακίδη που παρά τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν το live τελείωσε στην ώρα που είχε προγραματιστεί (έστω και αν κόπηκαν 2 τραγουδια απο τις προηγουμενες μπάντες), Όσοι βρεθήκαμε εκεί περάσαμε πολύ καλά και οι CALIBAN για άλλη μια φορά μας άφησαν ικανοποιημένους.
Για το Rock Overdose,
Στέλιος Παλαμιδάς