Παρασκευή βράδυ και η 8η Ιουνίου είχε από καιρό σταμπαριστεί ως ημέρα διασκέδασης, με κυριότερη αιτία τη μάζωξη τριών πολύ σημαντικών συγκροτημάτων της σκηνής μας. Ο κύριος λόγος της μάζωξης ήταν η παρουσίαση του νέου, τρίτου και καλύτερου δίσκου των Karma Violens, με τίτλο ''Serpent God''. Είναι λίγες μέρες που κυκλοφόρησε ο δίσκος και πραγματικά έχει κάνει τεράστια αίσθηση, ακόμα και σε όσους ακολουθούσαν τη μπάντα εξ'αρχής, μακράν η κορυφαία κυκλοφορία της καριέρας τους, δίσκος-ορόσημο τον οποίο αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς και αν και έχουν αποδείξει ευελιξία και προσαρμοστικότητα σε πολλές περιπτώσεις παλιότερα, δυσκολεύομαι πολύ αυτή τη στιγμή να πιστέψω ότι θα έρθει η μέρα που θα τον ξεπεράσουν. Μάλιστα κάνανε εμφάνιση σαν κουαρτέτο, αφού ο έτερος κιθαρίστας τους Κώστας έπρεπε να απουσιάσει, λόγω μίας βαριάς λοίμωξης και μάλιστα τη μέρα των γενεθλίων του. Χρόνια πολλά στο παλικάρι και ταχεία ανάρρωση από τη μεριά μας. Οι Karma Violens φυσικά του αφιέρωσαν την εμφάνιση τους και το κερασάκι στην τούρτα ήταν η παρουσία των αδερφικών τους φίλων Mortal Torment, με τους οποίους έχουν μοιραστεί τη σκηνή πολλές φορές (3 φορές μαζί, τους έχω δει μόνο εγώ που δεν έμενα και πάντα Αθήνα, φανταστείτε οι υπόλοιποι), όπως και οι ανερχόμενοι Aetherian τους οποίους πετυχαίνω τρίτη φορά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Οι Aetherian λοιπόν ανοίγουν τη βραδιά η οποία πήγε γύρω στα 35' πίσω και αρχίζει στις 21:05. Κλασσικά με πολύ καλό ήχο και με πολύ ακριβές παίξιμο, οι νεαροί παίχτες παίρνουν το κοινό με το μέρος τους εξ'αρχής. Έχουν ένα ρεύμα οπαδών που δείχνει να τους στηρίζει όποτε παίζουν, καθώς και τις τρεις φορές που τους είδα συμπεριλαμβανομένης κι αυτής, έχω δει πολλές κοινές φάτσες, κάνουν και το γκελ τους και στην πιτσιρικαρία, δε βλέπω πως δε θα αποκτήσουν περισσότερους οπαδούς στο μέλλον. Αυτό το οποίο δεν έχω συλλάβει ακόμα, είναι πως το βίντεο του ''The Rain'' έφτασε 2.000.000 προβολές, κάπως έτσι είχα πάθει μουνόπλακα και με τους Naxatras κάποτε που είδα 1.000.000 προβολές και τώρα έχουν πάει στις 4.000.000. Κάτι έχουν κάνει λοιπόν που είχε απήχηση, δε μπορεί να είναι τυχαίο. Στα της εμφάνισης τους τώρα, δεν έχω να προσθέσω και πολλά σ'αυτά που έχω γράψει τις άλλες φορές, πάντα δε χάνουν νότα, πάντα βγάζουν ενέργεια, πάντα ο ήχος δεν τους προδίδει (βασικό αυτό) και πάντα εκεί που λέω ότι θα κάτσω ήρεμος, κουνάω κεφάλι ρυθμικά. Το ''Black Sails'' κάνει το κοινό τους και ξεφεύγει, μεγάλη υπόθεση να έχεις κομμάτι που σε χαρακτηρίζει. Όταν γεμίσει και τη σκηνή κατάλληλα στο μέλλον ο Πάνος δε θα έχουν αντίπαλο. Πολύ καλύτερος από την προηγούμενη φορά, του λείπει εμφανώς το μπάσο του αλλά με αρκετές εμφανίσεις και περισσότερο κοπάνημα θα διορθωθεί το θέμα, είναι απόλυτα λογικό να είναι έξω από τα νερά του σκηνικά, φωνητικά είναι μπετόν αρμέ!
Συνέχεια με τους άρχοντες της ακραίας ασοβαρότητας Mortal Torment. Γεννήθηκαν έτοιμοι να γράψουν ιστορία με την εμφάνιση αυτή και όντως θα μείνει αξέχαστη, στην αρχή απλώνουν πετσέτες θαλάσσης στη σκηνή, ύστερα κάνουν την εμφάνιση τους σωσίβια και φουσκωτές μπάλες (αυτή η μαούνα-καρπουζόμπαλα ειδικά έγινε αντικείμενο λατρείας από το κοινό) και αρχίζει η σφαγή η οποία εξ'αρχής δείχνει ότι θα είναι επεισοδιακή. Όπερ και εγένετο, διότι τα παλικάρια έκριναν σκόπιμο να διαλύσουν όλο το Ρ.Α. και για κάνα τέταρτο τουλάχιστον να διακοπεί η εμφάνιση τους. Ο Γιάννης Νάκος στα φωνητικά είχε δώσει το σύνθημα εξ'αρχής, ''ελάτε να το σπάσουμε το μπουρδέλο'', δε φανταζόταν όμως ούτε ο ίδιος εκείνο το ΣΠΑΚ που έσκασε τους ενισχυτές. Μετά από λίγη ώρα συνέχισαν την εμφάνιση τους, η οποία κάθε φορά γίνεται καλύτερη και φυσικά πιω εύστοχα χιουμοριστική. Κάλεσαν και τον παλιό τους μπασίστα Άγγελο Κριτσωτάκη σε κάποια φάση επί σκηνής και γενικά άφησαν και πάλι το στίγμα τους, με το κοινό να στηρίζει με καλό ξυλίκι και άλματα από σκηνής. Χαίρομαι που η διασκευή στο ''Visions Of Coming Apocalypse'' των Inveracity, με την οποία κλείσανε το σετ, τίνει να γίνει θεσμός, τα γαμήσανε όλα πάλι (στην κυριολεξία όσο ποτέ αυτή τη φορά) και αναμένουμε νέα ανάλογα απενοχοποιημένη από σοβαροφάνεια απόδοση, όπως και το πολυπόθητο 3ο άλμπουμ, κουνήστε τα ωραία σας κωλαράκια και βγάλτε το, τεμπελχανάδες!
Κλείσιμο με τους άτυπους headliners της βραδιάς. Εμφάνιση που κράτησε 55' και χωρίς σόλο λόγω της προαναφερθείσας απουσίας του Κώστα, δεν ακούστηκαν σόλο, όπως είπε κι ο Μάριος στα φωνητικά αστειευόμενος, ''όποιος θέλει να τα ακούσει, υπάρχει το νέο cd στο merch''. Το αν και πόσα κιλά @ρχίδι@ θέλει να ανέβεις στη σκηνή χωρίς ένα βασικό μέλος πιστεύω να μη χρειάζεται καν να αναλυθεί, παρ'όλα αυτά δεν πτοήθηκαν ούτε στο ελάχιστο και με κάποιο μαγικό τρόπο κι αυτοί, όποτε τους παρακολουθώ είναι 10 φορές καλύτεροι από την προηγούμενη φορά. Χωρίς υπερβολή παίζει να ήταν και η 20ή φορά που τους είδα, ούτε τους Rotting Christ δεν έχω δεί τόσο συχνά όσο τους KV, ειδικά την τελευταία 8ετία και την εμφάνιση τους με τους Fear Factory αν θυμάμαι σωστά. Τα νέα κομμάτια λειτουργούν υπέροχα ζωντανά, ακόμα και με μία κιθάρα, μεταλλικότεροι και καφρότεροι από ποτέ, να πω τη μαύρη μου αλήθεια, θα ήθελα πολύ να βασιστούν στο ''Serpent God'' μελλοντικά, αν δε μου άρεσαν τόσο και τα 2 πρώτα άλμπουμ, θα έλεγα ότι εξ'αρχής έπρεπε να παίζουν έτσι. Κορυφαία εμφάνιση που μάλιστα συνδυάστηκε με επευφημίες από το κοινό, δεν το έχω πολυσυναντήσει αυτό το φαινόμενο σε δικές μας μπάντες. Τους αξίζουν συγχαρητήρια γιατί φαίνεται το πόσο σκληρά δουλεύουν και γι'αυτό κι επιβραβεύονται με συχνές εμφανίσεις και τους έχει δει έστω μία φορά ο περισσότερος κόσμος. Περάσαμε όλοι υπέροχα και οι μπάντες ήταν εκπληκτικές. Οι KV υποσχέθηκαν να επιστρέψουν ως κουιντέτο σύντομα, εκεί θα είμαστε πάλι να γουστάρουμε!
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Αλόρας