Τρία χρόνια από την τελευταία εμφάνιση του στη χώρα μας, κάτι περιοριστικά μέτρα και μια αναβολή μετά, αξιωθήκαμε να δούμε ξανά τον Perturbator από τα μέρη μας.
Παρέα του, ο ΦΩΝΟΠΤΙΚΟΝ, κατά κόσμον Στέφανος Κωσταντινίδης, επίσης εγκέφαλος πίσω από τους ΗΧΟΤΟΠΙΑ και βετεράνος της πειραματικής ηλεκτρονικής σκηνής ως μέλος των Drog A Tek. Επηρεασμένος από τη χρυσή εποχή του εμπορικού sci fi κινηματογράφου της δεκαετίας του 1980 κυκλοφόρησε στα τέλη του 2020 το “Outland”, το οποίο κατ' ουσίαν παρουσίασε ζωντανά επάνω στη σκηνή του Gagarin 205. Κάθε κομμάτι αποτελεί κι ένα tribute σε μια αξέχαστη ταινία εκείνης της εποχής, το οποίο ζωντανά συνοδευόταν από -προσεκτικά επιλεγμένες και αρμονικά συνυφασμένες με τη ροή της μουσικής- σκηνές από την εκάστοτε ταινία. Έτσι μπροστά μας παρέλασαν αποσπάσματα από εικονικά φίλμ, όπως τα “Escape From New York”, “Alien”, “Terminator”, “They Live” κ.α συνοδευόμενα από νουάρ αισθητικής synths και electrowave ρυθμούς που μετέδιδαν “άρωμα” σινεμά, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της αυστηρά soundtrack μουσικής. Μια κλάση παραπάνω από ιδανικό ζέσταμα, για αυτό που θα ακολουθούσε μισή ώρα αργότερα.
Το οποίο δεν ήταν άλλο από τον πιο προβεβλημένο εκπρόσωπο της synthwave σκηνής, Perturbator.
Ένα tag, που ο ίδιος πλέον θέλει να αποτινάξει από πάνω του και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε με το περσινό “Lustful Sacraments”, όπου μετατόπισε το ενδιαφέρον του προς πιο darkwave καταστάσεις. Καθόλου τυχαία η είσοδος του λοιπόν με κιθάρα επί χείρας, πίσω από τα αγαπημένα του synths και το “Excess”, ένα από τα πιο ξεσηκωτικά κομμάτια του τελευταίου του άλμπουμ, το οποίο τιμήθηκε με αρκετές επιλογές: από το πιο dreamy “Dethroned Under A Funeral Haze”, στο πιο χορευτικό -και με ολίγη από Drab Majesty- “The Other Place” και αποκορύφωμα το “God Says”, έστω κι αν η φωνή του Cedric Toufouti των Hangman's Chair ερχόταν από το υπερπέραν. Το κεφάλαιο “Lustful Sacraments” λοιπόν, έθεσε νέα μεταβλητή στην εξίσωση “live Perturbator”, ανανεώνοντας όχι μόνο τυπικά το setlist των εμφανίσεων του Γάλλου παραγωγού, αλλά και ουσιαστικά, απλώνοντας τη μουσική του παλέτα.
Από εκεί και πέρα, δε θα μπορούσαν να λείψουν τα standards από τα “Dangerous Days” και “The Uncanny Valley”, όπως τα ξεσηκωτικά “Future Club”, “Humans Are Such An Easy Prey” ή το “She Moves Like A Knife”, το οποίο έστειλε πολλά κορμιά αδιάβαστα.
Στα του ήχου, σημαντική ειδοποιός διαφορά στάθηκε ο ξεκάθαρα πιο φυσικός ήχος στα drums σε σχέση με ό,τι μας είχε συνηθίσει στο παρελθόν, με τα triggers να είναι πολύ πιο συμμαζεμένα και γενικότερα ο Γάλλος synthmaster να έχει σπρώξει τα λεφτά του σε μια αδρή και περισσότερο “ζωντανή” άποψη.
Τα synths έκοβαν, τα beats/drums έραβαν, η κιθάρα κένταγε, τα φωνητικά -που έκαναν ντεμπούτο- καλούτσικα ήταν, ο ήχος σεμιναριακός κι εμείς από κάτω χορεύαμε δίχως αύριο. Τα “Perturbator's Theme” και “The Cult Of 2112” που έκλεισαν το set του, πιστοποίησαν ότι η δουλειά είχε γίνει και με το παραπάνω. Αν η προ τριετίας εμφάνιση του, έμοιαζε με μια καλή επανάληψη του παρθενικού του live στην Αθήνα, η φετινή επίσκεψη του έκανε τη διαφορά, δικαιώνοντας τα ρίσκα του, ως ένας performer που συνεχώς ψάχνεται και δε βολεύεται με “τα ίδια”.
Φωτό: Αλέκος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
