It has to start somewhere/ It has to start sometime/ What better place than here?/ What better time than now? Συνέβη λοιπόν, σε καλό μέρος και τη σωστή ώρα. Δεν είναι πολλές οι φορές που έχει κανείς την ευκαιρία να δει μπάντες-supergroup σαν τους Prophets Of Rage. Εν μέσω διακοπών λοιπόν, ξεκλέβουμε λίγο από τον πολύτιμο καλοκαιρινό μας χρόνο στις παραλίες και περιμένουμε εναγωνίως να παρακολουθήσουμε μια από τις μεγαλύτερες συναυλίες του φετινού και όχι μόνο καλοκαιριού.
Πρώτοι στη σκηνή οι Taburo Bota, ένα συγκρότημα που κινείται στα μονοπάτια του ελληνικού underground hip-hop. Ήρθαν με καταγωγή από τα Ιωάννινα για να ανοίξουν τη βραδιά, έχοντας ήδη 3 δίσκους σε ψηφιακή μορφή στην πλάτη τους, με πιο πρόσφατο το “Σπίρτα Σε Πυρομανή” του 2018. Έπαιξαν μισή ώρα, αλλά δεν είμαι ο κατάλληλος πιστεύω για να κρίνω ή να σχολιάσω την εμφάνισή τους, μιας και η μουσική τους δεν ανήκει στα ακούσματά μου. Έχουν κάποιες μελωδίες, αρκετό beat, ελληνικό στίχο και ριμάρουν όπως πρέπει να το κάνει ένα παραδοσιακό συγκρότημα της rap/ hip-hop σκηνής. Υποθέτω ότι κάποιοι θα βρήκαν ενδιαφέρουσες τις συνθέσεις τους.
Στη θέα όμως του Tom, των Tim και Brad (δηλαδή τα ¾ των θρυλικών Rage Against The Machine, με τους Chuck D και B-Real να τους πλαισιώνουν στα μικρόφωνα, τα ξεχνάς όλα. Οι Prophets Of Rage επιτέλους στην Ελλάδα. Λίγο μετά τις 9.30, ο DJ Lord εμφανίζεται στη σκηνή με σκοπό να ζεστάνει τον κόσμο που ακόμα έμπαινε μέσα. Ραπάροντας και μιξάροντας Black Sabbath, Slayer, Queen, White Stripes και Snoop Dogg, o Lord Aswod προετοίμασε το έδαφος για το υπερθέαμα που ακολούθησε, αν και το ζέσταμα ίσως κράτησε λίγο παραπάνω από όσο έπρεπε.
Κατόπιν, οι υπόλοιποι 5 μουσικάρες ξεκινάνε με το “Prophets Of Rage”. Χαμός στο κοινό, Morello σε πόζες και έξαλλη κατάσταση και groove, ατέλειωτο groove από το δίδυμο της φωτιάς των Commerford- Wilk, ένα από τα καλύτερα στο είδος του και στον πλανήτη ολόκληρο. Οι Carlton Ridenhour και Louis Freese γνωρίζουν εξίσου την αποθέωση, ριμάρουν εκπληκτικά και αποδεικνύουν γιατί είναι κι αυτοί οι κορυφαίοι στο είδος τους. Στο “Testify” ήρθε ο πρώτος μεγάλος σεισμός και συνεχίστηκε στο τεράστιο “Guerrilla Radio” που έχει μεγαλώσει κόσμο και κοσμάκη.
Οι Prophets Of Rage τίμησαν το ένδοξο παρελθόν των Rage Against The Machine με τα κορυφαία “Take The Power Back”, “Sleep Now In The Fire”, “Bullet In The Head” και “Bulls On Parade”, συνδυάζοντάς τα με τα δικά τους “Unfuck The World”, “Living On The 110”, “Hail To The Chief”, διασκευάζοντας και Audioslave.
Επίσης, ακούσαμε το “Bring The Noise”, ραπάραμε με “Jump Around” και “Insane In The Brain” και τα mosh pit ανοίγανε μανιωδώς. Τα παιχνιδίσματα του ηγέτη Morello με τα καλώδια, τους ενισχυτές και τις χορδές απ’ τις κιθάρες του έμενες να τα κοιτάς με δέος και να παραδέχεσαι πόσο τεράστιος κιθαρίστας είναι.
Φυσικά, το καλύτερο έμεινε για το τέλος, με το κομμάτι που ηλεκτρίζει παγκοσμίως όλους τους μουσικόφιλους και οπαδούς των Rage Against The Machine . “Killing In The Name”, ξύλο, καπνογόνα και αλαλούμ σε κερκίδες και αρένα. Κάθε στίχος γινόταν όπλο στα χείλη των οπαδών που είδαν το έδαφος να χάνεται και στο “Bombtrack” που ακολούθησε.
Ταπεινή μου άποψη είναι πως οι Prophets Of Rage αποτελούν ένα άκρως ιδιαίτερο κεφάλαιο για τη μουσική μας. Συνδυάζουν με τρόπο αξιοθαύμαστο το σκληρό ήχο με τις punk και funk κιθάρες, το ογκώδες groove με το hip-hop, φτιάχνοντας ένα μοναδικό rap rock μείγμα που ελκύει ακροατές και από τα δύο ιδιώματα. Ό,τι καλύτερο για να κλείσει ο Αύγουστος, περιμένουμε το νέο δίσκο και μακάρι να τους ξαναδούμε σύντομα.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός