Ο Jeff Scott Soto είναι ένας τραγουδιστής που πραγματικά πρέπει όλοι να δούμε έστω και μία φορά στην ζωή μας live για να καταλάβουμε τι σημαίνει να είσαι performer με όλη τη σημασία της λέξης. Πέρυσι, ακριβώς ένα χρόνο πριν, είχαμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε επί σκηνής μαζί με τους Sons of Apollo, αλλά όπως ανέφερε κι ο ίδιος ο Soto αυτό δεν μετράει… Πάνω από έξι χρόνια είχε να μας επισκεφτεί με την προσωπική του μπάντα (όσοι ήσασταν εκείνο το βράδυ του Απρίλη 2013 στο Κύτταρο θυμάστε τι είχε γίνει) οπότε η αναμονή για αυτό το live ήταν ιδιαιτέρως μεγάλη.
Με νέο δίσκο στις αποσκευές του, το εξαιρετικό “Origami” που κυκλοφόρησε τον Μάιο, αλλά και με όλη τη μέχρι τώρα πλούσια δισκογραφία του, είχε πολλά να μας πει. Το γεγονός μάλιστα πως η Αθήνα αποτελούσε τον τελευταίο προορισμό της ευρωπαϊκής περιοδείας του, προμήνυε πως θα ζούσαμε και πάλι ένα κανονικό πάρτι. Support στον Soto θα ήταν οι δικοί μας Danger Angel.
Έχω φτάσει ήδη έξω από το Crow όπου οι πόρτες άνοιξαν γύρω στις 20.20. Ο κόσμος έχει αρχίσει να μαζεύεται σιγά σιγά και λίγο πριν τις 21.30 ανεβαίνουν στη σκηνή οι Danger Angel. Την μπάντα είχα να την απολαύσω από το 2013 που ήταν πάλι support στον Soto και είχα απορία να τους δω πλέον με τον νέο τραγουδιστή, τον BJ, που ο ίδιος εκτελεί παράλληλα και χρέη κιθαρίστα (και όχι μόνο) στους SOTO. Διπλός ο ρόλος του απόψε λοιπόν…
Καταιγιστικοί από τo πρώτo τραγούδι κιόλας, βάλθηκαν να ξεσηκώσουν το κοινό, με κομμάτια από όλη τη δισκογραφία τους. Ο ήχος πολύ καλός από την αρχή, υπήρξε σύμμαχος της μπάντας. Μετά το δεύτερο κομμάτι ο BJ μας χαιρέτησε λέγοντας πως είναι χαρούμενος που βρίσκεται ξανά μαζί με την «οικογένεια» του, όπως αποκάλεσε τη μπάντα. Χρησιμοποίησε και κάποιες φορές την αγαπημένη λέξη των Ελλήνων που ξεκινά από Μ, σε άπταιστα ελληνικά. Συνέχεια με το “Die Young” όπου είχαμε και το πρώτο sing along του κοινού. Ακολούθησε το “Decadence” στο οποίο ο κόσμος ξεσηκώθηκε. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο BJ, για αυτό το κομμάτι συγκεκριμένα ήρθε στην μπάντα. Συνέχισαν με το αγαπημένο του κομμάτι, το “Devils Waltz” όπου και μας ευχαρίστησε για την παρουσία μας και στα ελληνικά πλέον. Ο AHAS, o κιμπορντίστας των Danger Angel βρισκόταν εκτός Ελλάδος, οπότε ο BJ τον ανέφερε συχνά πυκνά σαν να βρίσκεται εκεί μαζί τους. Η μπάντα μας επιφύλασσε και μια έκπληξη, διασκευάζοντας το κομμάτι “Cochiese” των Audioslave ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Chris Cornell που έφυγε πριν 2 χρόνια από κοντά μας… Ακολούθησε το “Dia De Los Muertos” και η καθιερωμένη παρουσίαση της μπάντας (Ethan Snow στην κιθάρα, Rudy Rallis στο μπάσο, Tony V. στα drums). Λίγο πριν το τέλος η μπάντα μας επιφύλασσε και δεύτερη έκπληξη, ανεβάζοντας στη σκηνή τον πρώην τραγουδιστή τους, Μηνά Τσίγκο, ώστε να τραγουδήσει μαζί τους το “Not An Angel”. Από τα highlights της βραδιάς η συγκεκριμένη στιγμή την οποία αγκάλιασε ο κόσμος με ενθουσιασμό. Το κλείσιμο ήρθε με το “Call My Name” και οι Danger Angel αποχώρησαν από τη σκηνή μετά από μία γεμάτη ώρα. Απόλυτα δεμένη μπάντα, έχει φτάσει σε εξαιρετικό επίπεδο μουσικά και σκηνικά και κάθε τους live αποτελεί πραγματική απόλαυση. Ο δε BJ αποτελεί εξαιρετικό asset για τη μπάντα, είναι χαρισματικός performer, φουλ επικοινωνιακός και εκπληκτικός τραγουδιστής.
Danger Angel’s Setlist:
1. To Kill a Saint
2. Will You Follow
3. Don’t Die Young
4. Decadence
5. Devils Waltz
6. Cochiese (Audioslave Cover)
7. Dia De Los Muertos
8. Dead In the Water
9. Who You Are
10. Not an Angel
11. Call My Name
Η βραδιά όμως είχε Soto και ο κόσμος (αν και όχι αρκετός ώστε να γεμίσει το Crow) είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται. Ακριβώς 23:00, τα φώτα χαμηλώνουν για να βγει στη σκηνή ο κύριος Soto με την παρέα του (BJ – πολυεργαλείο - στη ρυθμική κιθάρα και στα φωνητικά, στη lead κιθάρα ο Jorge Salan, στο μπάσο ο Tony Dickinson και στα drums ο Edu Cominato). Ξεκινούν δυναμικά με το καλύτερο ίσως κομμάτι του νέου τους δίσκου - το “Hypermania” - και ο κόσμος αρχίζει να ζεσταίνεται. Συνέχεια με το “Freakshow” το οποίο ο Soto μας προλόγισε ως εξής: “Welcome to the final show of the tour, welcome to the Freakshow”. Στα δύο πρώτα κομμάτια ο Soto φάνηκε να έχει κάποια προβληματάκια με τον ήχο του τα οποία διορθώθηκαν όμως πολύ γρήγορα. Πριν ξεκινήσει με τα πρώτα παλιά γνώριμα κομμάτια του μας ανέφερε πως «φύλαξαν το καλύτερο για το τέλος», αφού η Αθήνα αποτελεί τον τελευταίο σταθμό της περιοδείας τους. Συνέχεια με το “Wrath” και η θερμοκρασία έχει ήδη ανέβει! Η μπάντα είναι ενωμένη σαν ένα, ο δε Soto αποδίδει τα μέγιστα, ξεσηκώνοντας τον κόσμο. Ακολουθούν η μία κομματάρα μετά την άλλη. Μετά το “Soul Divine” δεν παρέλειψε να μας αναφέρει και πως από όλες τις support μπάντες που έχει παίξει επί σκηνής μαζί τους, θεωρεί πως καλύτεροι είναι οι Danger Angel, κάτι που έχει αποδείξει και έμπρακτα ο Soto πως το εννοεί. Αναφέρθηκε επίσης στο πόσο ακούραστος είναι ο BJ, ο οποίος είναι πλέον και στις δύο μπάντες. Στο σημείο αυτό μας σύστησε και τον νέο μπασίστα τους (αν και παλιός γνώριμος συνεργάτης του Soto και της μπάντας από την αρχή), Tony Dickinson, ο οποίος αποτέλεσε την ιδανική επιλογή για να καλύψει το κενό που άφησε ο David Z μετά τον άδικο χαμό του. Όπως μας είπε ο Soto, με τη βοήθεια του Tony κατάφερε η μπάντα να συνεχίσει και να προχωρήσει σε μια νέα για αυτήν εποχή. Μουσική συνέχεια με το “The Fall” και ο Soto δένει τα μάτια του για να το ερμηνεύσει.
Ακολουθεί το αναμενόμενο medley στους WET και το μικρόφωνο πλέον ο Soto το μοιράζεται με τον BJ. Μας παρουσιάζει στη συνέχεια τη μπάντα ονομαστικά (κοροϊδεύοντας τον BJ και λέγοντας πως ονομάζεται Richie Sambuka) και μας συστήνεται o ίδιος ως Bruno Mars. Εδώ έρχεται το αποκορύφωμα αφού η μπάντα ξεκινά να παίζει το κομμάτι “Locked Out of Heaven” (από Bruno Mars) και ο Soto το τραγουδά. Εκεί σοβαρεύεται ο Soto και αποφασίζει να ευχαριστήσει τα μέλη της μπάντας για τον επαγγελματισμό τους, λέγοντας πως πλέον αποτελούν τα αδέρφια του. Ακολουθούν διάφορα ευτράπελα με τον BJ να μας αναφέρει τις ελληνικές λέξεις που έχει μάθει και τον Soto να ζητάει σφηνάκια και να του φέρνουν μπύρα. Με όλα αυτά δίνουν πάσα για το ομώνυμο τραγούδι από τον τελευταίο δίσκο τους, “Origami”. Συνέχεια με “Detonate” και “Eyes of Love” και εδώ αρχίζουν τα πρώτα παιχνίδια του Soto με το κοινό, βάζοντας μας να τραγουδήσουμε ότι μας ζητάει. Στο κοινό παρατηρεί κάποιον που φοράει μπλούζα του Yngwie Malmsteen από την εποχή που ο Soto τραγουδούσε μαζί του (1985) και του ξυπνάνε μνήμες. Ξεκινά λοιπόν να τραγουδά με την παρότρυνση του κοινού το “I Am A Viking” αστειευόμενος πως εφόσον το τραγούδησε για 15 μόνο δευτερόλεπτα, δεν μπορεί να τον μηνύσει ο Malmsteen
Συνέχεια με medley όπου αφιερώνει τα δύο πρώτα κομμάτια στον David Z και τα υπόλοιπα στον Marcel Jacobs. Από εκείνη τη στιγμή και μετά αρχίζει και το απόλυτο πάρτι όπου πάνω στο “I’ll be Waiting” ο Soto αποφασίζει να κατέβει στο κοινό ψάχνοντας κάποιον να τραγουδήσει το κομμάτι μαζί του. Εκεί αρχίζουν οι ντροπές και τα γέλια από όλους μας, ώσπου ο Soto απευθύνεται τελικά στον Μηνά Τσίγκο και του παραδίδει για λίγο το μικρόφωνο. Μέχρι να ανέβει ο Soto πάλι στη σκηνή, ο BJ ξεκινά να τραγουδά το “Highway Star” των Deep Purple και συνεχίζει η μπάντα παίζοντας το “Trooper” από Iron Maiden. Εκεί τα βρίσκει σκούρα φωνητικά ο Soto λέγοντας πως είναι υπερβολικά ψηλά το κομμάτι για να μπορέσει να το τραγουδήσει. Ο Soto αποφασίζει να μας αποτελειώσει με το κομμάτι “Livin’ the Life” από Steel Dragon στο οποίο μας ζητά να επιλέξουμε ανάμεσα στο να συνεχίσει να το παίζει μέχρι τέλους είτε να παίξει το “Stand Up”. Εκεί φωνάζει για βοήθεια τον Μηνά Τσίγκο και από κάτω γίνεται ο απόλυτος χαμός. Κι εκεί που πιστεύουμε πως ήρθε το τέλος (και το προγραμματισμένο setlist της μπάντας έχει ήδη εξαντληθεί) το κοινό δεν είναι με τίποτα διατεθειμένο να αφήσει την μπάντα να αποχωρήσει. Ξεκινά ένας από το κοινό να τραγουδά το “Give me a Sign” και ακολουθούμε όλοι. Η μπάντα παίρνει το μήνυμα πως θέλουμε κι άλλο από Talisman και παίζουν το ένα κομμάτι μετά το άλλο (“Break Your Chains”, “Mysterious”, “Dangerous”, “Just Between Us”, “Day by Day”, “Tears in the Sky”). O Soto προσπαθεί να δώσει τέλος, τα μέλη της μπάντας του δεν σταματούν να παίζουν και μας δίνουν το τελειωτικό χτύπημα ανεβάζοντας πάνω στο stage τα μέλη των Danger Angel τραγουδώντας όλοι μαζί το “Tie Your Mother Down” από Queen. Πραγματικά πιο ιδανικό κλείσιμο δεν θα μπορούσαν να μας δώσουν. Μετά από ένα γεμάτο, απολαυστικότατο δίωρο ο Soto με την παρέα του τελικά μας αποχαιρετούν και εμείς τους αποθεώνουμε για το δώρο που μας έκαναν.
Όταν έχεις τέτοιες μπάντες να παίζουν, με χαρισματικούς μουσικούς και υπερταλαντούχους performer νομίζω πως δεν χρειάζονται ούτε εντυπωσιακά σκηνικά, ούτε πολλά πολλά για να δημιουργήσουν μια απογειωτική ατμόσφαιρα. Κοινό και μπάντες γίναμε ένα και βιώσαμε ένα μουσικό πάρτι που θα μας μείνει αξέχαστο. Την επόμενη φορά μακάρι να είμαστε και περισσότεροι γιατί τέτοια live με τέτοιους καλλιτέχνες αξίζουν τη στήριξή μας. Εις το επανιδείν…
SOTO’s Setlist:
1. Hypermania
2. Freakshow
3. 21st Century / Colour My XTC
4. Wrath
5. Weight of the World
6. Soul Divine
7. The Fall
8. WET Medley
9. Origami
10. Detonate
11. Eyes of Love
12. Torn / When I'm Older / Frozen / Crazy / I’ll be Waiting
13. Livin' the Life (Steel Dragon cover)
14. Stand Up (Steel Dragon cover)
15. Talisman Medley
16. Tie Your Mother Down (Queen cover)
Για το Rock Overdose,
Τζοβάνα Σπήλιου
Φωτογραφίες: Τζοβάνα Σπήλιου