Αναβάπτισμα του πυρός για τη νέα σεζόν πήραμε χθες το βράδυ, όσον αφορά τις διοργανώσεις της Smoke The Fuzz. Το meeting place ήδη γνωστό από πέρυσι (six d.o.g.s.), το opening act οικείο, μόνο αυτοί οι The Machine, αν και αγαπητοί στη χώρα μας, φάνταζαν λίγο γρίφος. Ένας γρίφος, ο οποίος στη συνέχεια, δεν θα έπαιρνε και τόσο πολύ για να λυθεί επί σκηνής.
Πρώτα όμως είχαμε την ευκαιρία να τσεκάρουμε τα δικά μας παιδιά, τους Human Asteroid.
Χρόνια στη γύρα, τους ξέρουμε καλά και δεν το κρύβουμε, μας αρέσουν. Έδειξαν όρεξη από το πρώτο λεπτό, γκρούβαραν εξαιρετικά, μας ξεσήκωσαν στα ωραία τους σημεία και σε γενικές γραμμές ήταν μια ακόμα από τις καλές βραδιές τους.
Υπάρχουν άραγε κακές; Γιατί δεν τους έχω πετύχει σε καμία τέτοια.
 |
 |
Πριν προλάβω να “απαλλάξω” τον μπάρμαν από δύο ακόμη μπύρες, οι The Machine είχαν ήδη πατήσει σκηνή κι ήταν σχεδόν έτοιμοι να ξεκινήσουν. Το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς στις μπάντες είναι τα tshirts. Είναι σημαντικό φίλοι μου να φοράτε τα σωστά tshirts. Πάρτε για παράδειγμα τους The Machine: “Badmotorfinger” o ντράμερ, ομώνυμο Bad Brains ο κιθαρίστας κι έχουν σκοράρει από τα αποδυτήρια. Μόνο ο μπασίστας απογοήτευσε, φορώντας ένα άσπρο μπλουζάκι με κάποια ξεπλυμένη απομίμηση του Τεν Τεν. Γενικά, ο τύπος έδινε την εντύπωση πως ήταν από άλλο ανέκδοτο. Ως άλλος τυμβωρύχος -ανθρακορύχος υπό κανονικές συνθήκες, αλλά τώρα το trend είναι Αμφίπολη- είχε δεμένη πέριξ του κεφαλιού του ουχί φακό, αλλά webcam, ενώ στο πάτωμα αντί για setlist φιγούραρε ένα ωραιότατο χαρτί A4, με ατάκες στα greeklish, παντός χρήσεως.
 |
| Το επικό Α4 |
Πρέπει να αποκαλύψω ότι χρησιμοποιήθηκε όλο το “At The Concert” section, ενώ έγινε το τόλμημα και ο θεός πέρασε στο “With The Girls” όταν απευθυνόμενος προς το κοινό ακούστηκε το αμίμητο “Είσαι μια κούκλα” (μη μασάτε, “You Are Beautiful” εννοούσε το παιδί). Όλα καλά όμως, αφού καταφέραμε να γλυτώσουμε το “Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;”, που έγραφε αμέσως παρακάτω.
 |
Οι κατωχωρίτες ξεκίνησαν δυναμικά δίνοντας έμφαση στο πιο πρόσφατο “Calmer Than You Are” με τρία κομμάτια back to back (“Moonward”, “Scooch” , “5&4”) και ακολούθως απλώθηκαν και στις υπόλοιπες κυκλοφορίες τους, με κορυφαία στιγμή της συναυλίας να είναι το εκπληκτικό “Jam No. ψ”. Έτσι κι αλλιώς, για το μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισης τους η παλάντζα έγερνε προς το καθαρά instrumental υλικό τους. Προς το τέλος όμως, φρόντισαν να μας τραγουδήσουν και λίγο, παίζοντας μάλιστα και μια διασκευή στο “Nobody's Fault But Mine” των Led Zeppelin, η οποία θα περιέχεται σε κάποια επερχόμενη κυκλοφορία τους.
 |
 |
Δεμένο τρίο, με τον θεούλη μπασίστα Hans van Heemst να χαλιναγωγεί την κιθαριστική φλυαρία του David Eering, αλλά και να απαιτεί τα ηνία της σύνθεσης σε κρίσιμα σημεία, ενώ ο Davy Boogaard στα τύμπανα, σθεναρός και με σωστό τονισμό στα καθοριστικά μέρη, στάθηκε ιδανικό συμπλήρωμα των υπολοίπων. Τα παιδιά έδειξαν πως “το έχουν” με τις δυναμικές και το live κύλησε νεράκι.
 |
 |
Οπότε;
- Συγκλονιστικοί;
- Σε καμία περίπτωση.
- Άρεσαν;
- Με τα μπούνια αδερφέ!
| Setlist: |
 |
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Comments
