Για πολλούς, προληπτικούς και μη, η Παρασκευή και 13 θεωρείται μία γρουσούζικη μέρα και κάνουν ότι μπορούν για να μη βγουν από το σπίτι! Αυτό τον «κανόνα» ήρθαν να το διαψεύσουν οι The Stranglers, δίνοντας μία ευχάριστη νότα με την αστείρευτη ενέργεια τους on stage! Άλλωστε πως είναι δυνατόν να μη βγεις από το σπίτι γνωρίζοντας ότι οι «στραγγαλιστές» παίζουν live στην πόλη που μένεις! Η χαρά του «ροκά» λοιπόν, εκείνη η βραδιά και όχι μόνο αλλά και του «γκοθά» αλλά και του «νιουγουειβά», διότι οι αυτοί οι τέσσερις μαυροντυμένοι κούλ κύριοι, μας έδωσαν μία μοναδική best of συναυλία, διάρκειας σχεδόν δύο ωρών, που θα μείνει αξέχαστη!
Ξεκίνησαν ακριβώς βάσει προγράμματος στις 22:00. Ο ήχος καλός και δυνατός από την αρχή. «Μορφάρα» ο πληκτράς Dave Greenfield με τη μπυρίτσα του. Οι “The four horsemen” του punk rock «ρόκαραν» με την ψυχή παρουσιάζοντας ύμνους του Βρετανικού ροκ από όλη την καριέρα τους. Αν με ρωτήσετε αν «το έχουν» θα σας έλεγα και με το παραπάνω! Βάζουν εύκολα πολλές νέες μπάντες κάτω. Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε το κλασσικό minimal logo τους πίσω στο background. Αρκετός κόσμος στο μαγαζί και απόλυτα φυσικό να υπάρχει κέφι στη συναυλία με αυτά τα κομμάτια τους! Είχαμε και τις εναλλαγές στα φωνητικά από το “Time To Die”και έπειτα.
Ο τραγουδιστής ηγετική μορφή. Ακούσαμε μία άψογη εκτέλεση του “Nice N’ Sleazy”, όπου το μπάσο ήταν υπέρτατο και έδωσε ρέστα! Ο ήχος ήταν καταπληκτικός και το κέφι εκεί ανέβηκε σε αλλά ύψη! Απολαμβάναμε φουλ «τζαμάρισμα» και «ποζάρισμα» πάνω στην σκηνή από τους θρύλους της ροκ. Τρομερό το συναίσθημα να τους ακούς live, ενώ τους έχεις ακούσει ένα εκατομμύριο φορές έξω στα μπαράκια ή στο ραδιόφωνο. Πολύ ωραία τα φωνητικά του μπασίστα Jean-Jacques Burnel, πιο hard rock φωνή που έδινε την αίσθηση του πάρτι, για πολλές μπυρίτσες και με καλή παρέα! Συνέχεια το κοινό καταχειροκροτούσε γιατί πέρναγε καλά!
Αναμενόμενο να γίνει χαμός στο υπερχίτ “Golden Brown” από sing along. Καταπληκτικά τα φωνητικά από τον κιθαρίστα Baz Warne. Στα «καπάκια» “Always The Sun”. Μία αισθαντική ερμηνεία και εμείς από κάτω να τραγουδάμε το ρεφραίν με τη ψυχή μας, δίχως αύριο! Μα τι «κομματάρες» είναι αυτές ανεπανάληπτες και διαχρονικές..! Αμέσως λίγο πιο μετά, στην ώρα επάνω του σετ, συμπληρώνεται η άτυπη «τριλογία» από «σουξέ» με τη συνοδεία ηλεκτροακουστικής κιθάρας με το "Midnight summer Dream". Σε αυτό το σημείο επίσης έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση τα πολύ καλά φώτα!
Η μπάντα είχε όρεξη και έκανε πλάκα συνεχώς. Πότε για τον «τσιγάρο» που μύρισε ή μετά για μια τύπισσα που ήθελε να χαμουρευτεί. Μουσική απλή διασκεδαστική που παίζεται από Ανθρώπους για τους Ανθρώπους ξεκάθαρα, με τις ιστορίες βγαλμένες από την ζωή, που «εξιστορούν» τα τραγούδια τους. Πολύ κούλ τύποι το συγκρότημα. Αλίμονο άλλωστε τόσα χρόνια, ούτε «ροκσταριλίκια», ούτε τίποτα! Μόνο γυμνό καθαρό ροκ! Στα 85 λεπτά ακούσαμε την επιτομή του γκόθικ ροκ με το “Relentless”. Το συγκρότημα έπαιξε τιμιότατα και πάρα πολύ καλά. Ο κόσμος το κατά διασκέδασε! Λίγο πριν το encore, είχαμε γερό «κοπάνημα» με το “Tank”
Στις 23:35 αφού έγινε χαμός από φωνές του κόσμου για encore, μας ευχαρίστησαν φυσικά και μας έκανε ο τραγουδιστής σύσταση της θρυλικής αυτής μπάντας. Μας είπε ακόμα χαριτολογώντας, ότι ο ντράμερ Jim Macaulay «σκότωσε τα ντραμς του»! Αφού μετά μας είπε μια ιστορία από τα παλιά, κατέληξε γεμάτος χιούμορ στο ότι δικαίως είναι η καλύτερη μπάντα στο κόσμο! Λίγο πριν μπει το γρήγορο βρώμικο ροκ εν ρολλ του “Go Buddy Go”, ο τραγουδιστής πείραζε κάτι πιτσιρίκια 15 χρονών από το κοινό, ρωτώντας τα αν γράφουν μουσική! Εκεί φυσικά έγινε ένας μικρός «χαμούλης» από την εν λόγω παρέα των μπροστινών σειρών! Ολοφάνερο το γεγονός ότι παραμένουν και είναι διαχρονικοί οι The Stranglers, αφού σημαντικό μέρος του κοινού αποτελούνταν από «νεολαία» ηλικίας 15-18 χρόνων, ειδικά στις μπροστινές σειρές που τα έδιναν όλα!
Δεν θα μπορούσαν πάντως να κλείσουν καλύτερα το live με το “No More Heroes”. Ξεκίνησε το κομμάτι με σόλο μπάσου, ακούσαμε επίσης σόλο πλήκτρων στη μέση και κιθάρας στο τέλος! Ένα ολοκληρωμένο punk rock τραγούδι-έπος! Καθ’ όλη τη διάρκεια του σετ, σε καμία περίπτωση δεν ένιωθες «δεινοσαυρικός» ή ξεχασμένος στην λήθη του χρόνου. Ακούσαμε αξεπέραστους διαχρονικούς ύμνους, όλα τα καλύτερα κομμάτια αυτής της θρυλικής μπάντας ζωντανά (οκ με εξαιρέσεις τα: “Skin Deep”, “All Day and All of the Night” και “96 tears” ). Όλα τα τραγούδια είχαν άλλη υπόσταση live και ακουγόντουσαν εντελώς φρέσκα! Αυτοί οι τέσσερις μαυροντυμένο cool κύριοι, όντας σε φοβερή φόρμα, μας έδωσαν μία τιμιότατη best of συναυλία, που παίζεται κυρίως από ανθρώπους για τους ανθρώπους με το (Ά)λφα κεφαλαίο!
Setlist
1. Duchess
2. Norfolk Coast
3. I've Been Wild
4. (Get a) Grip (on Yourself)
5. Time To Die
6. No Mercy
7. Nice 'n' Sleazy
8. The Raven
9. 5 Minutes
10. Unbroken
11. Golden Brown
12. Always the Sun
13. Midnight summer Dream
14. Nuclear Device
15. Peaches
16. Toiler on the Sea
17. Freedom Is Insane
18. Walk On By (Dionne Warwick cover)
19. Something Better Change
20. Relentless
21. Hanging Around
22. Tank
Encore:
23. Go Buddy Go
24. No More Heroes
Για το Rock Overdose
Νίκος Μαθιόπουλος
Φωτογραφίες: Καταστρόφος Αλέξανδρος
Comments
