Η ώρα είναι 20:12 και όπως είναι το έθιμο εδώ στην Ελλάδα, οι πόρτες θα καθυστερήσουν να ανοίξουν. Έξω από την πόρτα η προσέλευση έχει αρχίσει και όλοι διψασμένοι περιμένουμε να πάρουμε λίγη δόση αληθινό black metal. Με το που ανοίγουν οι πόρτες χώνομαι μέσα να πιάσω καλή θέση για να μπορέσω να δω τους λόγους που κακώς έχασες αυτό το live και να στο μεταφέρω μέσα από την ασφάλεια του υπολογιστή σου, όπως είναι και αυτό ένα ακόμα ελληνικό έθιμο.
Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση βγαίνουν στην σκηνή οι NATVRES και ταράζουν το κοινό τους με τον ήχο. Είναι απίστευτο να βλέπεις νέα γενιά καλλιτεχνών να γράφει, τόσο πιστό στις παραδώσεις, metal. Εξαίσια παιγμένο, χωρίς υπερβολές να το κάνουν σούπα και με φοβέρες μελωδίες black που κάνουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό οπαδό να ασπαστεί τους πιο πειραματικούς ρυθμούς τους. Κάθε live και καλύτεροι, κάθε live και πιο φανατικός οπαδός τους και εγώ. Με κομμάτια από την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους σε άρτια εκτέλεση, από εδώ και πέρα σε όποιο live δω το όνομα αυτής της μπάντας, ξέρω ότι το live θα είναι τέλειο. Η επαφή τους με τον κόσμο δεν ήταν και το πιο δυνατό τους σημείο, αλλά ντάξ’, black παίζεις, και η εμφάνιση τους δεν ταίριαζε καθόλου σε αυτό που άκουγες, αποδεικνύοντας ότι δεν χρειάζεται να θυσιάζεις παρθένες και να φοράς όλο το corpsepaint από τα Jumbo για να παίζεις σωστό black. (no offence)
Σειρά στην σκηνή έχουν οι Shadowcraft μπάντα που μετά από τόσο καιρό έχουμε όλοι καταλάβει ότι δεν είναι τυχαία. Φοβεροί εκπρόσωποι του είδους έχουν καθιερώσει το όνομα τους, τουλάχιστον εδώ στον βορρά, παίζοντας αληθινό black metal. Η προσέλευση τους κόσμου σταδιακά αυξάνεται και οι Shadowcraft καταχειροκροτούνται από το κοινό. Όποτε βρεθείς σε live αυτής της μπάντας, έχε το νου σου, για την στιγμή που θα ακούσεις τον Πυροφώρο να φωνάζει “I Curse Thee” και αμέσως ετοιμάσου για πόλεμο. Η μπάντα είναι φοβερή από κάθε δυνατή άποψη, θεατρικότητα επάνω στην σκηνή, εκτέλεση τέλεια και πολύ καλή επαφή με το κοινό. Η μπάντα αυτή έχει πολύ λαμπρό μέλλον μπροστά της. Βρες που παίζουν, πάνε δες τους, κάποτε θα μιλάς για αυτούς με τους φίλους σου σε κάποιο rock bar.
Η σκηνή αδειάζει, η ώρα περνάει και αρχίζει η μουσική από τα cd για να μαλακώσει την μικρή αναμονή μας. Στην σκηνή ανεβαίνουν οι Kawir. Το παραδέχομαι, δεν τους ήξερα, δεν τους είχα ξαναδεί. Mε κάθε νότα που παίζαν κατάλαβα πόσο μεγάλο λάθος μου ήταν. Folk στοιχεία διάχυτα στον ήχο τους να κάνουν την τρίχα στο χέρι σου να σηκώνεται με το “Demetre” και τον Πανδίων
να δίνει ρέστα στα πνευστά. “Διόνυσος” και “Ποσειδών” και τα πνευστά δίνουν την σκυτάλη στα πλήκτρα, με περισσότερο όγκο στην μουσική. Φοβερό Black Metal με ελληνικό χαρακτήρα και το κοινό ανταποδίδει το συναίσθημα στην μπάντα. 10 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση και μόλις αποδείξαμε ότι η Θεσσαλονίκη δεν ξεχνά τις μπάντες τέτοιου βάθους. “Cosmic Verve”, “Hymn to Winds” και το “Hail Bacchus” (Χαίρε Βάκχε) για κλείσιμο και το Eightball να ταρακουνιέται.
Πέρα από το γεγονός, ότι το live ήταν πιο πολύ μια ματιά στο μέλλον του ελληνικού black, είδαμε όλες τις μπάντες να αράζουν μέσα στο κοινό, να μιλάνε και να πίνουν μπύρες με όλους μας. Είδαμε ανθρώπους που πατάνε στην ίδια γη με εμάς και δεν υποκρινόντουσαν. Από τα πιο δυνατά live με αποκλειστικά ελληνικές μπάντες, πάντα τέτοια, πάντα black.
Για το Rock Overdose,
Dion O’Clock
Φωτογραφίες: MVM Photography