Κώστας Κυριακίδης (RAW SILK) στο Rock Overdose:”Το The ‘Borderς of Light’ είναι ένα άλμπουμ-αφιέρωμα στον ήχο και στην γενιά των 80ς”

Όταν μια Ελληνική μπάντα με τον έναν και μοναδικό (μέχρι πρόσφατα) δίσκο της πίσω στο μακρινό 1990, καταφέρνει να μιλάει για αυτήν με τα πιο εγκωμιαστικά σχόλια ολόκληρη η Ελληνική Metal κοινότητα όλα αυτά τα χρόνια, μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι.

 

Η μπάντα αυτή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τους RAW SILK και τον τότε δίσκο τους “Silk Under The Skin”.

 

Και εκεί που όλοι είχαμε μείνει με την εντύπωση πως ο προαναφερθείς δίσκος θα αναγορευτεί ως ένας cult δίσκος που θα κοσμεί για πάντα την Ελληνική Heavy Metal σκηνή και ιστορία, να που ο ιδρυτής και βασικός συνθέτης των RAW SILK Κώστας Κυριακίδης αποφάσισε να μας ξαφνιάσει όλους, και μετά από 27 ολόκληρα χρόνια να μας παρουσιάσει το καινούργιο του μουσικό ‘παιδί’, με τίτλο “The Borders Of Light”, ο οποίος εδώ και λίγο καιρό είναι στα χέρια των οπαδών της μπάντας αλλά και γενικά των Ελλήνων Metalheads, αφού ήδη κυκλοφορεί στη χώρα μας.

 

Ο Κυριακίδης ζει εδώ και πολλά χρόνια στο Μπέρμιγχαμ, και από εκεί μας παρουσιάζει το νέο του αυτό πόνημα.

 

Ο γράφων ήρθε σε επικοινωνία μαζί του εδώ και αρκετό καιρό για να μπορέσει να κανονιστεί μια συνέντευξη, αλλά σεβάστηκε την επιθυμία του Κυριακίδη, αυτή η συνέντευξη να γινόταν ζωντανά και όχι μέσω mail, όταν αυτός θα έρχονταν στην Ελλάδα για ολιγοήμερες διακοπές.

 

Έτσι και έγινε.

 

Το ραντεβού κανονίστηκε, και η συνάντηση έγινε  στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας (Μοναστηράκι) πριν από λίγο καιρό.

 

Ο Κώστας Κυριακίδης μας άνοιξε τα χαρτιά του αλλά και την καρδιά του, και μας είπε πολλά και ενδιαφέροντα για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και το μέλλον των RAW SILK καθώς και για την επικείμενη συναυλία τους στην Αθήνα στο Modu στις 14 Φεβρουαρίου του 2018.

 

 

 

Rock Overdose: Γεια σου Κώστα. Καλωσήρθες στο Rock Overdose

 

Κώστας Κυριακίδης: Γειά σου, Παύλο, καλώς σας βρήκα ευχαριστώ για την πρόσκληση. Είναι μεγάλη μου χαρά να μιλάω μαζί σου και με τους αναγνώστες σου.

 

 

Rock Overdose: Πως πηγαίνουν τα πράγματα για εσένα το 2017;

 

Κώστας Κυριακίδης: Το 2017 ξεκίνησε και συνεχίζεται πολύ δημιουργικά με την κυκλοφορία τού νέου μας album "The Borders of Light" από την Fame of Poets Records. Το ἀλμπουμ ήδη βρίσκεται στα δισκοπωλεία σε Ελλάδα, Ιαπωνία αλλά είναι και διαθέσιμο παγκοσμίως από το official website της μπάντας www.rawsilk-official.com. Η υποδοχή τού άλμπουμ είναι πολύ θετική από κοινό και κριτικούς και είμαι πολύ ικανοποιημένος απ᾽αυτό αλλά και για το ότι μετά από τόσα χρόνια αλλά και τόσες αντιξοότητες κατάφερε επιτέλους να γίνει πραγματικότητα το πολυπόθητο δεύτερο άλμπουμ των Raw Silk. Ἠδη έχουμε προγραμματίσει και την πρώτη μας ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 2018 στο MODU.

 

 

Rock Overdose: Πες μου κάποια πράγματα για εσένα. Πότε και που γεννήθηκες; Πότε ανακάλυψες ότι σου αρέσει να παίζεις μουσική, και πότε αποφάσισες να ασχοληθείς σοβαρά με αυτήν;

 

Κώστας Κυριακίδης: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Νέας Σμύρνη, τον Ιούλιο τού 1966. Με την μουσική ασχολήθηκα από πολύ μικρός. Αρχικά ξεκίνησα με κλασσική κιθάρα αλλά πολύ γρήγορα με κέρδισε ο ήχος και ο δυναμισμός των τυμπάνων. Από μαθητής στο γυμνάσιο συμμετείχα πάντα στην ορχήστρα του σχολείου, ήμουν ο βασικός ντράμερ αλλά και πριν τελειώσω το λύκειο είχα ήδη δύο κυκλοφορίες στο ενεργητικό μου: ένα single με τους Art of Parties - μια από τις πρώτες μου μπάντες με new wave, pop ήχο, που κυκλοφόρησε από την Creep Records - και φυσικά λίγο αργότερα το First Attack με τους Spitfire.

 

 

Rock Overdose: Ποιες είναι οι μουσικές σου προτιμήσεις και κατά πόσο αυτές σε επηρέασαν σαν συνθέτη;

 

Κώστας Κυριακίδης: Μ᾽ αρέσει πολύ να εξερευνώ και να ανακαλύπτω καινούργια ακούσματα. Δεν απορρίπτω σχεδόν τίποτα, απλά προτιμώ μερικά πράματα περισσότερο απ᾽ότι άλλα. Στα 80s με είχε επηρεάσει πολύ ο ήχος τής ανερχόμενης τότε synth pop, disco και new wave αλλά και του hard rock, prog rock και τού metal. Μερικά από τα αγαπημένα μου γκρουπ ήταν οι The Beatles, Dire Straits, Deep Purple, Uriah Heap, Pink Floyd, Van der Graf Generator, King Crimson, Rush μέχρι Eurhythmics, Tears for Fears, Simple Minds, Duran Duran, Alphaville, Police, Cockney Rebel και Iron Maiden, Judas Priest. Προς τα τέλη των 80s στράφηκα περισσότερο στην prog rock αλλά και σε πιο καινούργιους ήχους όπως Faith No More και Living Colour αλλά ομολογώ ότι οι νέες μπάντες τής εποχής δεν με γέμιζαν πραγματικά.

 

Με το Painkiller των Priest πιστεύω ότι κορυφώθηκε αλλά και παράλληλα έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα ο κύκλος τού old school metal όπως τουλάχιστον το αντιλαμβανόταν η γενιά η δική μου. Αυτό το στυλ δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο.  Ἐτσι, γύρω στις αρχές των 90s έχασα κάπως το ενδιαφέρον μου για την pop και τη rock και ασχολήθηκα περισσότερο με κλασσική και κινηματογραφική μουσική γεγονός που διεύρυνε σημαντικά τους ορίζοντές μου αλλά και σ᾽ένα μεγάλο βαθμό άλλαξε και την οπτική μου απέναντι στη μουσική γενικότερα. Στις αρχές του 2000 ήταν περισσότερο το industrial, neu και prog metal των ΝΙΝ, Mars Volta, Tool, Deftones, Cult of Luna, A Perfect Circle κλπ που μου ξύπνησε ξανά το ενδιαφέρον για τον σκληρό ήχο.

 

Παύλος Γιαννακόπουλος (Rock Overdose)-Κώστας Κυριακίδης

 

Rock Overdose: Ας πάμε αρκετά χρόνια πίσω στο 1989-1990. Μια παρέα νεαρών αποφάσισε να δημιουργήσει μια μπάντα και να παίξει μουσική ονομάζοντας το συγκρότημα Raw Silk αν και το αρχικό όνομα σας ήταν άλλο. Πες μας κάποια πράγματα για αυτό. Τι θυμάσαι από εκείνες τις μέρες και ποια ήταν η αρχική σύνθεση σας;

 

Κώστας Κυριακίδης: Τους Raw Silk τους ξεκίνησα αμέσως αφού έφυγα απ᾽τους Spitfire. Είχα αρχίσει να γράφω τραγούδια από πολύ μικρός και είχα πολλές ιδέες για κομμάτια σε διαφορετικό ύφος απ᾽ αυτό των Spitfire, με μεγαλύτερη έμφαση στα keyboards. Ἠθελα να κάνω ένα καινούργιο σχήμα με πιο pop και μελωδικά στοιχεία. Όπως είπα και πριν, εκείνη την εποχή είχα επηρεαστεί από την synthpop και new wave  μουσική των 80ς, εξίσου αν όχι και περισσότερο απ᾽ότι απ᾽την heavy metal της ίδιας περιόδου. Οπότε σίγουρα αυτό ἐπαιξε καθοριστικό ρόλο και στον τελικό ήχο του "Silk Under the Skin". Κάναμε το demo του 'Street Girl' στο Sierra με Καλημέρη και μετά συμφωνήσαμε να κάνουμε και ολόκληρο το δίσκο. Η σύνθεση του demo ήταν: Πάνος Κονδυλός φωνή, Τόλης Μπακόπουλος κιθάρες, Μάκης Κόλλιας και Γιάννης Πλαγιαννάκος μπάσο, Γιώργος Βελέντζας πλήκτρα και εγώ στα τύμπανα. Μας είχε βοηθήσει πολύ στις ηχογραφήσεις με additional keyboards και φωνητικά ο Χάρης Παπαδόπουλος των Douglas.

 

Μας πήρε περίπου 4 χρόνια να ολοκληρώσουμε τις ηχογραφήσεις, καθώς το studio δεν το πληρώναμε αλλά έπρεπε να περιμένουμε πότε θα ήταν ελεύθερο για να το χρησιμοποιήσουμε. Κυρίως μεταμεσονύχτιες ώρες, αλλά εκείνη την εποχή πολύ λίγο μας ενοχλούσε αυτό. Υπήρξαν αρκετές ανακατατάξεις μελών στη διάρκεια των ηχογραφήσεων και τελικά το άλμπουμ κυκλοφόρησε από την EMI γύρω στις αρχές τού 90.

 

 

Rock Overdose: Ποιος είναι ο ‘νονός’ του ονόματος σας, και γιατί ονομαστήκατε Raw Silk;

 

Κώστας Κυριακίδης: Το αρχικό όνομα του γκρουπ ήταν Watergate. Είχαμε ξεκινήσει εμφανίσεις μ ᾽ αυτό το όνομα, αλλά δεν άρεσε στην εταιρία. Μετά από ατέλειωτες ώρες διαβουλεύσεων και συζητήσεων καταλήξαμε τελικά στο Raw Silk το οποίο θεωρήθηκε πιο εμπορικό.

 

 

Rock Overdose: Πως θα χαρακτήριζες το είδος της μουσικής που παίζατε .. ή δεν χρειάζεται να βάζουμε ταμπέλες;

 

Κώστας Κυριακίδης: Δεν υπάρχει πρόβλημα με τις ταμπέλες αν και μερικές φορές δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ᾽όσα λύνουν. Δεν είχα στο μυαλό μου κάποιο στυλ συγκεκριμένο το οποίο ήθελα να πετύχω όταν έγραφα τα κομμάτια για το "Silk Under the Skin". Εκείνη την περίοδο θυμάμαι ότι είχε κάνει πάταγο η κυκλοφορία των Europe με το Final Countdown και μού είχε αρέσει πολύ επίσης και το Somewhere in Time των Iron Maiden. Και τα δύο είχαν πολύ μοντέρνο για την εποχή ήχο με έμφαση στους synth ήχους. Στο Sierra στη διάρκεια των ηχογραφήσεων, είχαμε στη διάθεσή μας όλα τα τελευταίας τεχνολογίας keyboards, samplers και synths και φυσικά θέλαμε να πειραματιστούμε και να τα εντάξουμε στον ήχο μας, όπως και κάναμε. Τα περισσότερα κομμάτια τα είχα συνθέσει στα keyboards, καθώς ήμουν καλύτερος τεχνικά στα πλήκτρα απ᾽ότι στην κιθάρα, οπότε μοιραία το όλο πράμα οδηγήθηκε από μόνο του προς αυτή την κατεύθυνση.

 

 

Rock Overdose: Αποφασίζετε να ηχογραφήσετε τον πρώτο σας δίσκο. Μέχρι να γίνει όμως αυτό ο αρχικός σας τραγουδιστής Πάνος Κονδυλός (μετέπειτα Ριφιφι) φεύγει φαντάρος, οπότε αντικαθίσταται από τον Γιώργο Φλωράκη. Μπορείς να μας πεις κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες;

 

Κώστας Κυριακίδης: Τον Γ. Φλωράκη μας στον συνέστησε ο τότε πληκτράς μας Rory Χριστόπουλος. Ήταν ήδη φίλοι και συνεργάτες από άλλα σχήματα. Τον καλέσαμε για audition στο Sierra και άφησε πολύ καλές εντυπώσεις οπότε συμφωνήσαμε να συνεργαστούμε.

 

 

Rock Overdose: Τελικά ο δίσκος γίνεται, ονομάζεται “Silk Under the Skin” και κυκλοφορεί με διθυραμβικές ομολογουμένως κριτικές από τον τύπο αλλά και από τον κόσμο. Τι θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;

 

Κώστας Κυριακίδης: Δεν ήταν έτσι ακριβώς τα πράγματα. Το "Silk Under the Skin" συνάντησε αρχικά σθεναρή αντίσταση και από το κοινό αλλά και από τις εταιρίες. Στην αρχή είχαμε προτείνει το δίσκο σε δύο άλλες μεγάλες πολυεθνικές στην Ελλάδα οι οποίες, όμως, μας αντιμετώπισαν στην καλύτερη περίπτωση με αδιαφορία. Μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή δισκογραφικά ό,τι δεν είχε ελληνικό στίχο ήταν λίγο ως πολύ ξεγραμμένο.

 

Επίσης πολύς κόσμος απ᾽το μουσικό κύκλωμα, εκφράστηκε με αιχμηρούς και αρνητικούς χαρακτηρισμούς για το άλμπουμ. Π.χ  το εξώφυλλο, το image του γκρουπ, ὀτι ο ντράμερ είχε γράψει τα τραγούδια, η παραγωγή δεν ήταν καλή  κλπ κλπ. Ξέρουμε πώς είναι αυτά τα πράματα στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο με την κυκλοφορία του CD το 2004 αντιληφθήκαμε πραγματικά την απήχηση που είχε ο δίσκος στο ευρύ κοινό κι αυτό συνέβη γιατί στο μεταξύ είχε αναπτυχθεί η τεχνολογία τού email και οι fans του γκρουπ μπορούσαν πλέον να επικοινωνούν απ᾽ ευθείας με το fan club του group. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.

 

 

Rock Overdose: Απ’ότι θυμάμαι σε κάθε συναυλία σας γίνονταν ένας μικρός χαμός από τον κόσμο. Ακόμη και στις μέρες μας υπάρχουν Έλληνες μουσικοί της τότε εποχής που ομολογούν ότι εκείνα τα χρόνια ‘ζήλευαν’ αυτό που κάνατε είτε με τα τραγούδια σας είτε με τις εμφανίσεις σας. Σας γέμιζε ευθύνες και άγχος όλο αυτό το πράγμα ή δεν είχατε συνειδητοποιήσει το τι συνέβαινε γύρω από τη μπάντα σας;

 

Κώστας Κυριακίδης: Υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός εκείνη την εποχή και μια πολύ μεγάλη και όμορφη παρέα που συγκεντρωνόμασταν στα στέκια τη Νέας Σμύρνης αλλά και στα Bobby’s στην Γλυφάδα που αναμφισβήτητα ήταν το απόλυτο μουσικό στέκι της εποχής. Δεν μπορώ να πώ ότι αυτό μας δημιουργούσε κάποιο άγχος μάλλον το αντίθετο. Απολαμβάναμε πολύ την όλη κατάσταση και την δημοσιότητα χωρίς όμως να πετάμε στα σύννεφα, γιατί γνωρίζαμε καλά τους περιορισμούς που είχαν και έχουν ακόμα, σε μεγάλο βαθμό, όλες οι ξενόγλωσσες μπάντες με βάση την Ελλάδα.

 

 

Rock Overdose: Τελικά δυστυχώς για όλους εμάς δεύτερος δίσκος εκείνα τα χρόνια δεν έγινε, αλλά πολλά χρόνια αργότερα. Μπορείς να μας εξηγήσεις τον λόγο ή τους λόγους που δεν συνέβη κάτι τέτοιο;

 

Κώστας Κυριακίδης: Σκέψεις για δεύτερο άλμπουμ υπήρχαν από το 2004 περίπου, μετά την κυκλοφορία του "Silk Under the Skin" σε CD. Είχαμε ξεκινήσει και τότε δουλειά με το line up που εμφανιστήκαμε στο Club 22 με Jeff Scott Sotto και Pink Cream 69. Φανταστική μπάντα εκείνη, θα μπορούσε να είχε προχωρήσει πολύ. Δυστυχώς για πολλούς και διάφορους λόγους δεν καταφέραμε να το προχωρήσουμε. Εγώ προχώρησα τότε και έκανα ένα πιο extreme metal studio project, τους Nostalgia for a Belief με Βασίλη Αξιώτη φωνητικά και πάλι Καλημέρη στην παραγωγή. Mετά έγινε το support στους Winger με Raw Silk και Πάνο Κονδυλό στα φωνητικά και μετά έφυγα Αγγλία.

 

 

Rock Overdose: Θέλω να μας πεις κάποια πράγματα για τα ‘κύκνειο άσμα’ σας , ως support στους Winger πάλι με τον Πάνο Κονδυλό σαν τραγουδιστή σας. Όπως έγραψα σε ένα άλλο άρθρο μου πιο παλιά, ο Κονδυλός άνοιξε και έκλεισε τον πρώτο κύκλο σας σαν Raw Silk. Τι θυμάσαι από εκείνη την εμφάνισή σας;  Εάν δεν κάνω λάθος οι ίδιοι οι Winger ήρθαν στο τέλος και σας έδωσαν συγχαρητήρια.

 

Κώστας Κυριακίδης: Τον Πάνο τον φωνάξαμε εκτάκτως για εκείνη την εμφάνιση καθώς είχαμε μείνει από τραγουδιστή αλλά δε θέλαμε με τίποτα να χάσουμε το support slot. Είχε την καλοσύνη να έρθει να μας βοηθήσει. Είχε θέσει ᾽βέτο᾽ βέβαια (γέλια) ότι ήθελε να παίξουμε το 'Mistreated' καθώς αυτό είναι ένα απ᾽ τα αγαπημένα του κομμάτια. Ἐτσι κι έγινε και πραγματικά το βράδυ της συναυλίας έδωσε μια πολύ δυνατή ερμηνεία που ᾽ανάγκασε᾽ ακόμα και τους Winger να εκφραστούν με πολύ κολακευτικά σχόλια.

 

 

Rock Overdose: Μετά τη διάλυση των Raw Silk εκείνα τα χρόνια, εσύ τι έκανες; Συνέχισες να ασχολείσαι με τη μουσική ή τα παράτησες;

 

Κώστας Κυριακίδης: Το 1995 άρχισα να κάνω κλασσικές σπουδές στη μουσική. Με ενδιέφερε πολύ η σύνθεση αλλά και η κλασσική και κινηματογραφική μουσική και ήθελα να δώσω και μία θεωρητική βάση σ᾽αυτά που είχα μάθει από μόνος μου. Το 1995 ξεκίνησα σπουδές σύνθεσης στο Birmingham Conservatoire. Πήρα το δίπλωμα σύνθεσης το 2000 με άριστα και μετά συνέχισα με μεταπτυχιακές σπουδές στη μουσική κινηματογράφου στο Royal College of Music στο Λονδίνο. Σίγουρα εκείνα τα χρόνια ήταν απ᾽τα καλύτερα και πιο δημιουργικά της ζωής μου. Ἠμουν λοιπόν εξοικειωμένος με το Μπέρμιγχαμ και το περιβάλλον της Αγγλίας και σε συνάρτηση με το γεγονός ότι και η σύζυγός μου είναι Αγγλίδα, αποφάσισα να μετακομίσω εκεί.

 

Η ζωή στο Μπέρμιγχαμ είναι διαφορετική απ᾽ ότι στην Αθήνα. Βασικός παράγοντας είναι το κλίμα που σε αναγκάζει να κλείνεσαι μέσα περισσότερο ίσως απ᾽όσο θα ήθελες. Πάντως από μουσικής άποψης είναι πολύ καλά. Είναι άλλωστε και η γενέτειρα της metal μουσικής με μπάντες όπως οι Black Sabbath, Led Zeppelin, Judas Priest etc. Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον στην Αγγλία που να μην έχει κάποια σχέση με την μουσική, και γενικά οι άνθρωποι είναι πολύ άνετοι, φιλόξενοι και ανοιχτόμυαλοι. Σαν πρώην κέντρο της βιομηχανικής επανάστασης, το Μπέρμιγχαμ διαθέτει ένα ξεχωριστό χαρακτήρα, με ένα μεταμοντέρνο τοπίο το οποίο φέρει ακόμα έκδηλα τα σημάδια τού παρελθόντος που τόσο γλαφυρά έχουν αποτυπωθεί στους ήχους και τη θεματολογία αυτής της μουσικής.

 

 

Rock Overdose:  Ήδη κυκλοφόρησαν δυο lyric videos με τίτλο ‘Nobody Fills the Loneliness’ και ‘One Lifetime’ μέσα απο τον καινούργιο σας δίσκο "The Borderς of Light" . Σαν πρώτη γεύση μας άφησε εδώ στην Ελλάδα ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης από αυτό που ακούσαμε αν και τα μουσικά μονοπάτια που επέλεξες κατά τη γνώμη μου αυτή τη φορά, είναι διαφορετικά. Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα περισσότερα για τον δίσκο;

 

Κώστας Κυριακίδης: Ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που σου άρεσε η νέα μας δουλειά. Ναι, η αλήθεια είναι ότι ο ήχος είναι διαφορετικός, αλλά αυτό έγινε εσκεμμένα και κάπου ἠταν και αναπόφευκτο μετά από 27 χρόνια.

 

Το 2010 ξαναβρεθήκαμε με τον Γώργο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Πετρόπουλο (μπάσσο) και με ανανεωμένο κέφι και ενθουσιασμό ξεκινήσαμε μια νέα απόπειρα να δουλέψουμε σε νέα κομμάτια για ένα δεύτερο άλμπουμ Raw Silk, που τόσο πολύ το θέλαμε εμείς αλλά και ο κόσμος επίσης. Είχαμε ένα αρκετά καλό ξεκίνημα, αλλά δυστυχώς υπήρχαν και πάλι πολλά εμπόδια, ένα εκ των οποίων ήταν και η απόσταση, και τελικά το 2016 εγκαταλείψαμε και πάλι την προσπάθεια.

 

Είχα αρχίσει να συμβιβάζομαι με την ιδέα ότι το δεύτερο άλμπουμ θα έμενε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο. Ὠσπου, όλως τυχαία τον Απρίλη του 2016 κοιτώντας σε ἐνα site αγγελιών, διάβασα για ένα καινούργιο στούντιο που άνοιγε κοντά στην περιοχή που μένω.  Αποφάσισα να πάω να ρίξω μια ματιά. Εκεί γνώρισα τον Chris Dando (vocalist-producer στο The Borders of Light) που είναι συνιδιοκτήτης στα Vault Studios, Kingswinford, UK. Μού έβαλε δείγματα απ᾽την δουλειά του σαν ηχολήπτης και τραγουδιστής και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Σκέφτηκα να του μίλησω για το Raw Silk project και έδειξε μεγάλο ενθουσιασμό και κέφι για να δουλέψει μαζί μου. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια προσπάθεια.

 

Ο Chris μου συνέστησε κι άλλους μουσικούς, κάναμε αρκετά δείγματα δοκιμαστικά για να ακούσουμε πώς βγαίνει και τον Μάιο του 2016 δώσαμε τα χέρια και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, το άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει.

 

 

Rock Overdose:  Όπως έγραψα και στη δισκοκριτική για το Rock Overdose, το “Borders of Light” κινείται ως επί το πλείστων επάνω σε μελωδικούς progressive ήχους. Συμφωνείς;

 

Κώστας Κυριακίδης: Ναι, συμφωνώ σε γενικές γραμμές. Πάντως δεν ήταν προτεραιότητά μου να προσπαθήσω να κινηθώ σε ένα αυστηρό στυλιστικά πλαίσιο αλλά περισσότερο να γράψω καλή μουσική που θα μείνει στο χρόνο και πάνω απ᾽ όλα θα αρέσει σε μένα. Το συγκινησιακό φορτίο που κουβαλάει κανείς είναι εκείνο που σε μεγάλο βαθμό υπαγορεύει τα εκφραστικά μέσα. Το όνομα Raw Silk δεν αποτέλεσε για μένα εφαλτήριο για να αναπαράγω στείρα έναν συγκεκριμένο ήχο του παρελθόντος. Κάτι τέτοιο δεν θα με ενδιέφερε καθόλου να το κάνω και μάλιστα ήθελα να το αποφύγω.

 

Σαν μουσικός δε μ᾽αρέσει να επαναλαμβάνω τον εαυτό μου. Το θεωρώ άσκοπο και βαρετό. Το "Silk Under the Skin" είναι αυτό που είναι, και έχει κερδίσει επάξια τη θέση του στη συνείδηση τού κοινού και χαίρομαι πολύ γι᾽ αυτό, αισθητικά όμως ανήκει ανεπιστρεπτί σε μιαν άλλη εποχή. Το σκεπτικό πίσω από το νέο αλμπουμ ήταν να εξελίξω τον ήχο της μπάντας διατηρώντας ταυτόχρονα το μελωδικό στοιχείο και φυσικά την hard rock βάση και είμαι πολύ ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα.

 

Θά᾽λεγα μάλιστα ότι το "The Borders of Light" είναι μακραν η καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη δουλειά που έχω παρουσιάσει μέχρι σήμερα στον χώρο. Τόσο από συνθετική, όσο κι από στιχουργική και εκτελεστική άποψη.

 

 

Rock Overdose: Ακούγοντας τα τραγούδια και προσέχοντας τους στίχους, θα έλεγα πως ο νέος σας δίσκος είναι concept. Συμφωνείς… και εάν ‘Ναι’ μπορείς να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες; Πάνω σε τι αναφέρεται; 

 

Κώστας Κυριακίδης: Το "The Borderς of Ligh" είναι ένα άλμπουμ-αφιέρωμα στον ήχο και στην γενιά των 80ς. Είναι μια νοσταλγική ματιά στην εποχή της ελευθερίας και της αθωότητας, σε μια εποχή που μας σημάδεψε ανεξίτηλα αλλά και που έχει φύγει ανεπιστρεπτί. Μιλάει για την ελπίδα και την αναγέννηση αλλά και για όλα αυτά που θέλαμε να πετύχουμε αλλά δεν το καταφέραμε.

 

Είναι ένα άλμπουμ για την μοναξιά και την αποξένωση αλλά και για τη συμφιλίωση με την ιδέα ότι υπάρχουν πράματα που έχουμε χάσει και δεν μπορούμε να φέρουμε πίσω. Επίσης το άλμπουμ επιχειρεί να χαράξει με αχνές γραμμές τον κύκλο της ζωής. Ξεκινώντας απ᾽την ελπίδα για το μέλλον και την αναγέννηση του One Lifetime και καταλήγωντας στο ομώνυμο The Borders of Life και το Solitude of Pain που αναπολούν νοσταλγικά τις όμορφες, χαμένες εποχές, αλλά είναι παράλληλα και ένας αποχαιρετισμός προς όλους τους αγαπημένους φίλους που έφυγαν πρόωρα για το τελευταίο ταξίδι και ιδιαίτερα για τον παιδικό μου φίλο Χρήστο Παπαθανασίου.

 

 

Το Chimera βρίσκεται στον νοηματικό πυρήνα το άλμπουμ και είναι γεμάτο παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία. Η Χίμαιρα ήταν ένα τέρας της ελληνικής μυθολογίας που εξέπνεε φωτιά, είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού κι ουρά φιδιού και συμβολίζει τους ανεκπλήρωτους πόθους μας. Η δική μας παραλλαγή του μυθικού τέρατος φιγουράρει στο εξώφυλλο του νέου άλμπουμ, συμβολίζοντας την μεταμόρφωση τής κοπέλας που δέσποζε στο εξώφυλλο του Silk Under the Skin σε μία Χίμαιρα. Στο ίδιο κομμάτι υπάρχει αναφορά στο μύθο του Ενδυμίωνα, τού όμορφου βοσκού τον οποίο καταδίκασε η Σελήνη σε αιώνιο ύπνο προκειμένου να μπορεί εκείνη να απολαμβάνει για πάντα την νεανική του ομορφιά. Στο ίδιο πάντα τραγούδι, ο Τυφών, πατέρας της Χίμαιρας συμβολίζει το απειλητικό πεπρωμένο που μας ακολουθεί κατά πόδας. Ο Τυφών ήταν το πιο απεχθές τέρας της ελληνικής μυθολογίας και ο οποίος παρ᾽ολίγο να φονεύσει και τον ίδιο τον Δία ακόμα.

 

 

Rock Overdose:  Ήδη εδώ και λίγο καιρό ο νέος σας δίσκος “Borders of Light” βρίσκεται στα δισκοπωλεία. Μπορείς να μας πεις πως και που μπορεί να τον προμηθευτεί κάποιος;

 

Κώστας Κυριακίδης: Το δίσκο μπορεί να τον προμηθευτεί κανείς από το official site του γκρουπ www.rawsilk-official.com/shop

αλλά και από ενημερωμένα δισκοπωλεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

 

 

Rock Overdose: Υπάρχουν σχέδια για κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, και εάν ναι θα μπορέσετε κάποια στιγμή να έρθετε και στην Ελλάδα;

 

Κώστας Κυριακίδης: Φυσικά. Είναι μεγάλη μας χαρά που θα εμφανιστούμε στις 24 Φεβρουαρίου 2018 στο MODU κι έτσι θα μας δοθεί η ευκαιρία να παρουσιάσουμε ζωντανά τον καινούργιο μας δίσκο και φυσικά υλικό από το "Silk Under the Skin".

 

 

Rock Overdose: Κώστα εάν θέλεις στείλε ένα μήνυμα στους αναγνώστες του Rock Overdose, στους φίλους και οπαδούς σας στην Ελλάδα αλλά και σε όποιον διαβάσει αυτή εδώ τη συνέντευξη.

 

Κώστας Κυριακίδης: Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους υποδέχθηκαν το νέο μας άλμπουμ με ενθουσιασμό και χωρίς προκαταλήψεις ή παρωπίδες . Είμαι πραγματικά εντυπωσιασμένος απ᾽ την διορατικότητα αλλά και την διεισδυτικότητα πολλών παλιών αλλά και νέων οπαδών και δημοσιογράφων που αγκάλιασαν το The Borders of Light και είχαν την ευαισθησία να διακρίνουν και να αντιληφθούν λεπτά και σύνθετα νοήματα. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω και όσους διαφώνησαν μαζί μας, αλλά εξέφρασαν τη διαφωνία τους με αξιοπρέπεια, λογικά επιχειρήματα αλλά και σεβασμό προς την σκληρή δουλειά που έχουμε κάνει.

 

 

Rock Overdose: Κώστα σε ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε ξανά από κοντά. Εύχομαι τα καλύτερα για τον καινούργιο σας δίσκο.

 

Κώστας Κυριακίδης: Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία αλλά και την υποστήριξη σας στην καινούργια μας δουλειά αλλά και γενικότερα.

 

 

 

Για το Rock Overdose

 

Παύλος Γιαννακόπουλος

 

 

Comments