Ακόμα ένας χρόνος φεύγει αφήνοντας πίσω συντρίμια, μεγαλεία και γενικότερα άσχημες και όμορφες στιγμές. Μέσα σε όλα όσο αφορά το χώρο της μουσικής μας, είχαμε ταξίδια μουσικών προς έναν άλλο κόσμο, επανασυνδέσεις, αποχωρήσεις και ελεύσεις μέσα στα συγκροτήματα. Φυσικά ευχόμαστε όπως και κάθε χρόνο με τη νέα χρονιά να έχουμε λιγότερα δυσάρεστα και όσο το δυνατόν περισσότερα ευχάριστα.
Οι μουσικοί που έφυγαν για μια άλλη ζωή, ήταν πρώτα από όλα σημαντικοί άνθρωποι. Αυτό αν και δεν μπορούμε να το αποδείξουμε εμείς οι γραφιάδες αφού δεν τους έχουμε γνωρίσει, το αφήνουμε στα λόγια όλων εκείνων που τους πλαισίωναν και μας λένε τα καλύτερα. Ένας εκ των σημαντικότερων κιθαριστών, που στην ουσία κράτησε μια μπάντα μόνος του και την ζωντάνεψε πάλι μόνος του όταν για πολλούς ήταν νεκρή στις 25 Ιανουαρίου νικήθηκε από την ασθένεια του Crohn. Ο λόγος για τον Mark Reale, τον άνθρωπο των Riot που με την μουσική του ενέπνευσε πάρα πολλές μπάντες. Αναλογιστείτε μόνο πόσοι ελληνικοί δίσκοι επηρεάστηκαν από τη μουσική του. Ο τίτλος του τελευταίου τους δίσκου “Immortal Soul” ανήκει κυριολεκτικά σε εκείνον. Μια μέρα πριν ο τραγουδιστής των Βραζιλιάνων Calvary Death, Rudy Souza, αφήνει την τελευταία του πνοή και δίχως να υπάρχει αναφορά στην αιτία θανάτου. Το ίδιο ισχύει και για τον drummer Tonmi Lillman, που υπηρέτησε στους Lordi, ενώ είχε παίξει και στους To Die For, Sinergy, Ajattara και Beherit. Άσχημα τα νέα όμως και για έναν από τους σημαντικότερους ανθρώπους της μουσικής, που μπορεί να είχε χαμηλό προφίλ και να μην ακουγόταν πολύ, αλλά οι πιο σημαντικοί μουσικοί του σήμερα έχουν να λένε το πόσο τους έχει συνεπάρει η μουσική του. Αυτά λέγονται για τον αυτόχειρα Ronnie Montrose.
O άνθρωπος του οποίου το όνομα είναι χαραγμένο σε κάθε ενισχυτή παλιό ή καινούργιο του κάθε κιθαρίστα και όχι μόνο έφυγε στα 88 του. Βέβαια δεν είναι τόσο λυπηρό αυτό το γεγονός, διότι ο Jim Marshall, άφησε πίσω του κάτι που δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Οι ασθένειες από ότι φαίνεται είναι η κατάρα των μουσικών. Μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, ο συνιδρυτής των Beastie Boys, Adam “MCA” Yauch, μας άφησε χρόνους. Ενώ και πάλι δίχως αίτια πληροφορηθήκαμε τον χαμό του κιθαρίστα των Into Eternity, Rob Doherty. Μπορεί οι session μουσικοί να μην έχουν την αξία των βασικών μελών, αλλά η συνεισφορά τους παίζει πολύ μεγάλο ρόλο σε μια μπάντα. Και ο χαμός τους φυσικά είναι ένα πλήγμα. Ο Bryan Hagan, τραγουδιστής των Heir Apparent για τις live εμφανίσεις τους πέθανε μόλις σε ηλικία 39 χρονών!! Η αιτία του αποδίδεται στις συνεχείς επιληπτικές του κρίσεις. Ο πρώην drummer του Sebastian Bach, Mark “Bam Bam” McConnell έφυγε από ασθένεια στο συκώτι. Τον πιο ήρεμο θάνατο είχε ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Hawkind, ο μπασίστας John Harrison, την ώρα που κοιμόταν. Μπορεί μουσική να μην έπαιζε, αλλά ο George Marino έμεινε και θα συνεχίσει να παραμένει γνωστός για τις παραγωγές του σε μια 40ετή καριέρα. Έφυγε από καρκίνο στον πνεύμονα. Από καρκίνο στο στόμα έφυγε και ο ιδρυτής και ψυχή των Razor, Dave Carlo.
Σχεδόν όλοι οι δίσκοι που ακούμε είναι από την αρχή μέχρι το τέλος σκληροί και δυνατοί με τα βασικά όργανα. Υπάρχει όμως και ένα όργανο που δίνει το συν για ακόμα παραπάνω πράγματα. Φυσικά αναφέρομαι στα πλήκτρα και κανείς δεν έπαιζε έτσι όπως δίδαξε ο δάσκαλος Jon Lord, ο οποίος σε ηλικία 71 ετών ηττήθηκε από την επάρατη νόσο. Πέρα αυτού όμως τα πλήκτρα του θα μείνουν αιώνια ζωντανά. Οι μουσικοί που έδωσαν τα πάντα στη μπάντα τους και κατάφεραν έστω και με έναν δίσκο να ταράξουν τα νερά είναι πολλοί, έστω και αν δεν κατάφεραν να ανέβουν ψηλά και λάβουν την τιμή που τους άξιζε. Ο Eric Cook, κιθαρίστας και συνιδρυτής των θρυλικών Lethal έφυγε από τον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε μήνες. Άλλος low profile μουσικός που μας άφησε είναι ο Lou Martin, πληκτράς σε όλα τα κλασσικά άλμπουμ του Rory Gallagher. Και αυτός από καρκίνο. O Ray Collins, ο άνθρωπος που μαζί με τον Frank Zappa, ίδρυσαν τους Mothers of Invention, απεβίωσε από καρδιακή προσβολή. Ο Mitch Lucker, τραγουδιστής των Suicide Silence, υπέκυψε στα τραύματα του μετά από ατύχημα που είχε με τη μηχανή του και τελευταίο μαντάτο ήταν αυτό του Mike Scaccia, ο οποίος σε ηλικία 47 ετών έπαθε καρδιακή προσβολή την ώρα που ήταν επί σκηνής με την μπάντα του Rigor Mortis. Δυστυχώς υπήρξαν και άλλες απώλειες, αλλά καταλαβαίνετε ότι δεν δύναται να καταγραφούν όλες.
Στα των αποχωρήσεων, επανασυνδέσεων και νεοεισελθόντων είχαμε αρκετά και δυνατά γεγονότα. Η διαμάχη των Queensryche έλαβε διαστάσεις Χολιγουντιανού διαζυγίου με αποτέλεσμα μέχρι την τελική απόφαση του δικαστηρίου να υπάρχουν δύο πλευρές που χρησιμοποιούν το όνομα. Από τη μια πλευρά οι γνωστοί Queensryche με νέο τραγουδιστή τον Todd La Torre και από την άλλη οι Geoff Tate Queensryche. Στη Φιλανδία, η τραγουδίστρια των Nightwish, Annete Olzon, αποχωρεί από την μπάντα μετά από κοινή απόφαση και στη θέση της προσωρινά έρχεται η Floor Jansen. Οι βασιλείς του doom Candlemass κυκλοφορούν τον τελευταίο τους δίσκο “Psalms for the Dead” και αμέσως μετά ο Robert Lowe αποχωρεί αφήνοντας ερωτηματικά και τον αναπληρώνει ο Mats Leven. Αυτή η έξοδος και είσοδος έπρεπε πάντως να γίνει προ ηχογραφήσεων. Στους Gamma Ray ο Daniel Zimmerman μετά από αρκετά χρόνια αποφασίζει πως δεν μπορεί να συνεισφέρει άλλο στη μπάντα και τον αντικαθιστά κανονικά ο Michael Ehre. Στους Arch Enemy είχαμε τον χωρισμό των αδερφών Amott με τον Christopher να φεύγει από την μπάντα και τη θέση του να καλύπτει πλέον ο Nick Cordle. Παρελθόν αποτελεί από τους The Haunted o Peter Dolving, δηλώνοντας ο ίδιος ότι δεν πρόκειται να αναφέρει τους λόγους. Στη Σουηδία ξανά και ενώ οι Portrait βάζουν φωτιές με τους δίσκους τους, ο βασικός τους συνθέτης Richard Lagergen δηλώνει την αποχώρηση του από την μπάντα και την δημιουργία μιας νέας μπάντας ονόματι Phantom. Οι άλλοι παίρνουν τον Cab Castervall. Στους Stratovarius μετά την ήδη γνωστή πληροφορία για την έξοδο του Jorg Michael από την μπάντα, ήρθε ο νέος και λέγεται Rolf Pilve.
Ακόμα όμως και στον Ελληνικό χώρο είχαμε ανακατατάξεις. Στους Rotting Christ έχουμε την αποχώρηση των Ανδρέα Λάγιου και Γιώργου Μπόκου και την είσοδο των Βαγγέλη Καρζή και Γιώργου Εμμανουήλ. Στους Suicidal Angels αποχωρεί ο Πάνος Σπανός και στη θέση του έρχεται ο κιθαρίστας των Exarsis, Χρήστος Τσίτσης. Είχαμε επίσης το ευχάριστο νέο της επαναδραστηριοποίησης των Θεσσαλονικέων Sarissa με τον αυθεντικό τους τραγουδιστή. Στους Crosswind εισέρχεται μια θρυλική φωνή όχι μόνο για την Ελλάδα και για την Ευρώπη, ο Βασίλης Τοπαλίδης και πλέον ετοιμάζονται για την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου. Τέλος είχαμε την αποχώρηση του Ian Perry από τους Crystal Tears και τον ερχομό του Soren Adamsen.
Και ένα σπουδαίο νέο που συνέβη μέσα στο 2012 είναι ότι επιτέλους οι Rush συμπεριλήφθηκαν στους υποψηφίους του Rock N’ Roll Hall of Fame μετά από πολλά χρόνια, αφού ποτέ τους δεν ήταν πριν. Ενώ δυστυχώς οι Deep Purple δεν τα κατάφεραν. Από την άλλη πλευρά το άσχημο είναι ότι δυστυχώς η μνήμη σπουδαίων μουσικών όπως του Ronnie James Dio συνεχίζει να αλλοιώνεται από τα εγχειρήματα της συζύγου του και άλλων που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το όνομα του για να πουλήσουν.
Καλά και άσχημα νέα, αυτά ήταν για την περασμένη χρονιά. Είθε ο νέος να μας φέρει και άλλα και η ζυγαριά να γέρνει μόνο προς τα καλά.
Για το RockOverdose.gr: Γιάννης Κουτσουσίμος
Comments
