Έχοντας περάσει κάτι παραπάνω από ένας χρόνος από την τελευταία εμφάνιση των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ στην Αθήνα, και αφού η μπάντα τα τελευταία χρόνια δίνει ανελλιπώς το παρών ζωντανά, δεν θα μπορούσε να αφήσει τους οπαδούς της χωρίς μια ακόμη ζωντανή εμφάνιση.
Για άλλη μια χρονιά λοιπόν η εμφάνιση αυτή πραγματοποιήθηκε όπως και πέρσι στο θρυλικό Κύτταρο live club τη Παρασκευή 20 Ιανουαρίου.
Φτάνοντας στο Κύτταρο αρκετά νωρίς, πέτυχα τη μπάντα στο sound check, και είχα τη χαρά να έχω για άλλη μια φορά μια εγκάρδια συνομιλία με όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της, ιδιαίτερα με τον mastermind και ηγέτη των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ Δημήτρη Κατή, με τον τενόρο τραγουδιστή τους Φίλιππο Μοδινό γιο του αείμνηστου βαρύτονου Τζον Μοδινού, αλλά και με τον Καλιφορνέζο μπασίστα Rich Melville.
Μαζί με τον ‘παλιό’ κημπορντίστα Στέλιο Μαργαριτόπουλο, υπήρχαν δυο νέα μέλη που συμπλήρωναν την πεντάδα των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ, ο ντράμερ Αντώνης Ασπρόπουλος (μέλος της μπάντας από το 1994 έως το 1998 με συμμετοχή στον δίσκο “Η Γενιά των Αρίστων”) , και ο νεαρός κιθαρίστας George Alpha.
Η έναρξη της συναυλίας είχε προγραμματιστεί για τις 9.30 το βράδυ και με μια μικρή καθυστέρηση 15 περίπου λεπτών ανέβηκε στη σκηνή η μπάντα που θα άνοιγε τη συναυλία, οι γνωστοί για το καταιγιστικό shred μελωδικό power metal τους CLAIRVOYANT.
Οι CLAIRVOYANT μια πολύ έμπειρη μπάντα, η οποία μετράει πάνω από 20 χρόνια στα μουσικά δρώμενα, με τρείς δίσκους στη φαρέτρα της, και με τον αρκετές φορές επικό στίχο της, κατά τη γνώμη μου ήταν η ιδανική μπάντα για να ‘ανοίξει’ τους ΕΞΟΡΙΣΤΟΥΣ.
Πιστεύω ότι η άποψη μου επιβεβαιώθηκε με τα πρώτα κιόλας riffs του συγκροτήματος.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, οι CLAIRVOYANT μας παρουσίασαν ένα καταιγιστικό shred μελωδικό power metal, και για άλλη μια φορά το μουσικό όχημα του ιδρυτή τους, του κιθαρίστα Βαγγέλη Κεραμιδά, ανέβηκε στη σκηνή με 2 (δυο) ρυθμικούς (αλλά και shred πολλές φορές) κιθαρίστες, οι οποίοι μοιράστηκαν το set.
Ο Ιταλός τραγουδιστής τους Iliour Griften, ο οποίος ήρθε από την Φλωρεντία για το συγκεκριμένο live, με τις high pitched κορώνες του να ‘πιάνουν ταβάνι’ για άλλη μια φορά μας έδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους 2-3 καλύτερους Ιταλούς τραγουδιστές αυτή τη στιγμή. Η μπάντα απέδωσε τα τραγούδια της με μια τεράστια άνεση, όλα τα μέλη της φάνηκαν ότι διασκέδαζαν επάνω στη σκηνή του Κύτταρου, και αυτό το πράγμα πέρασε και στον κόσμο, τον οποίον κέρδισαν αρκετά εύκολα.
Μάλιστα είδα αρκετούς οπαδούς τους από κάτω, οι περισσότεροι με T-shirt CLAIRVOYANT.
Ένα τέτοιο μπλουζάκι φόρεσα και εγώ αφού η μπάντα είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει ένα.
Το set list τους περιλάμβανε τραγούδια από τον πρόσφατο δίσκο τους “The Last Marks Of Prophecy”, αλλά και από τον προηγούμενο τους “Time’s Crime” καθώς και μια επανεκτέλεση στο ‘Lonely Lady’ των Q5.
Ο όρος ‘διασκευή’ που κατά κόρον γράφεται από αρκετούς συντάκτες είναι λάθος, εκτός και εάν το ‘νέο’ τραγούδι έχει κάποιες αλλαγές είτε στη δομή του, είτε στο μουσικό είδος, είτε στους στίχους, οπότε τότε μιλάμε για διασκευή, αλλιώς είναι επανεκτέλεση.
Η εμφάνιση τους κατά γενική ομολογία των παρευρισκόμενων αλλά και της δικής μου, ήταν άψογη.
Οι CLAIRVOYANT μας κόλλησαν στον τοίχο.
Μετά από ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα εμφανίστηκε στη σκηνή η μπάντα για την όποια είχε μαζευτεί ο κόσμος στο Κύτταρο.
Οι ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή, και από το πρώτο κιόλας τραγούδι, μας έδειξαν γιατί όλα αυτά τα χρόνια είναι το πιο γνωστό-θρυλικό θα έλεγα-μελωδικό epic συγκρότημα στη χώρα μας.
Ο επικός ελληνικός στίχος τους ήταν και είναι αυτός για τον οποίο τους αγαπήσαμε και συνεχίζουμε να τους αγαπάμε όλα αυτά τα χρόνια, και η αμεσότητα του έκανε τα τραγούδια προσβάσιμα ακόμη και σε αυτούς που μπορεί να τους έβλεπαν ζωντανά για πρώτη φορά ή που μπορεί να μην είχαν κάποια επαφή με τις μουσικές τους δημιουργίες όλα αυτά τα χρόνια.
Ο ήχος πολύ καλός, η μπάντα δεμένη (πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε) και το Κύτταρο είχε πάρει φωτιά…μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά αφού κάποια στιγμή οι πιο φανατικοί οπαδοί του συγκροτήματος άναψαν μερικά καπνογόνα κάτι το οποίο έκανε για λίγα λεπτά το μέρος ‘Βαγδάτη’.
Το mosh pit (αλλιώς κλωτσοπατινάδα) πήγε και ήρθε αρκετές φορές, ειδικά στα τραγούδια ‘Σύνορα Παντού’, ‘Το Σπαθί του Νικητή’ ‘Δόξα και Τιμή’ (στο συγκεκριμένο τραγούδι ανέβηκε στη σκηνή ο πρώην κιθαρίστας των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ Μιχάλης Κοντογιώργης ο οποίος ήταν μέλος τους στη θρυλική συναυλία της μπάντας στη Σερβία τη περίοδο του εμφύλιου πολέμου εκεί) και μερικά ακόμη, ο κόσμος έδειχνε να απολαμβάνει τη συναυλία, και όλα κυλούσαν κατ’ευχήν.
Το δίδυμο μπάσο-τύμπανα αλάνθαστο, τα πλήκτρα μας χάρισαν κάποια όμορφα θέματα στα μικρά ή μεγάλα τους solos.
Ο Δημήτρης Κατής με ύφος πραγματικού star, αυτός ο guitar hero μας ‘έστειλε’ αρκετές φορές με τα heavy κιθαριστικά του solos αλλά και τις πιο blues γέφυρες του σε αρκετά από τα τραγούδια της μπάντας.
Ο τραγουδιστής Φίλιππος Μοδινός κάτι παραπάνω από άνετος. Ένας τραγουδιστής που κατά τη γνώμη μου μπορεί να υποστηρίξει τα τραγούδια από όλη τη δισκογραφία των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ.
Η μπάντα μια δυο φορές ‘ηρέμησε’ τους τρελαμένους οπαδούς των πρώτων σειρών, χαρίζοντας σε αυτούς αλλά και σε εμάς δυο από τις πιο γνωστές μπαλάντες της, τα ‘Κάνω μια ευχή’ και ‘Άννα’, καθώς και το καινούργιο τραγούδι της ‘Η Ιστορία ενός Ήρωα’ μια υπέροχη power μπαλάντα.
Όπως μας ανακοίνωσε δε ο Μοδινός, είναι έτοιμο και το video clip του τραγουδιού, το οποίο θα παρουσιαστεί επίσημα σε μια ειδική εκδήλωση σε λίγο καιρό, και εκτός από την ελληνική εκδοχή στους στίχους είναι έτοιμο και στην αγγλική και στη γερμανική.
Γύρω στις 1.30 τελείωσε η συναυλία που σίγουρα δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο, αφού με παρότρυνση όλων των παρευρισκόμενων με την ιαχή «ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ» η μπάντα ανέβηκε ξανά στη σκηνή για en-core παίζοντας μας ξανά το τραγούδι ‘Δόξα και Τιμή’.
Τα μέλη της μπάντας παρόλη τη κούραση τους, ευγενικά δέχθηκαν στα back stages όλους όσους ήθελαν να πάρουν ένα αυτόγραφο από αυτούς αλλά και να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί τους, και πιστέψτε με ήταν πολλοί αυτοί.
Μια υπέροχη βραδιά μόλις είχε τελειώσει.
Για το Rock Overdose
Παύλος Γιαννακόπουλος
Φωτογραφίες
Βασίλης Πετρίδης
En-core
Comments
