Ανταπόκριση: Λευκή Συμφωνία – Μαύρη Μαγιονέζα @ Eightball, Θεσσαλονίκη (05/01/2019)

Το χιόνι και η κακοκαιρία δεν εμπόδισαν τους fan (και όχι μόνο) να γεμίσουν το 8Ball Club και καλά έκαναν! Ίσως ήταν ο ...ασπρόμαυρος συνδυασμός των δυο γκρουπ να έπαιξε τον ρόλο του, ξεσηκώνοντας τους Θεσσαλονικείς αλλά και άλλους “τρελλαμένους” από τις γύρω πόλεις.

 

 

Με ιστορία πλέον των 20 ετών, το τρίο της Μαύρης Μαγιονέζας ανέβηκε στη σκηνή λίγο πριν τις 10. Στο διάρκειας μιας ώρας σετ που έπαιξαν, με τραγούδια και από τα 5 ως τώρα άλμπουμ αλλά και με κάποια νέα, με rhythm section να φλερτάρει συχνά με το funk, αρκετά καθαρά φωνητικά και κατά διαστήματα καταιγιστικές κιθάρες, ανταποκρίθηκαν άψογα και με πολύ καλό ήχο στις ανάγκες του κοινού για ζέσταμα - μουσικό αλλά και σωματικό. Ξεχωριστές στιγμές οι Μέντορες, Το Πιο Καλό Ναρκωτικό, Όταν Με Δεις και Σ' Αγαπώ.

 

 

Λίγο μετά τις 11 η σκηνή παραδόθηκε στη Λευκή Συμφωνία και κάπου εκεί ...παραδόθηκα κι εγώ! Με αφορμή την επανακυκλοφορία των Μυστικών Κήπων και των Χρωμάτων σε βινύλιο με extra υλικό, αλλά και παρουσιάζοντας τα καινούρια κομμάτια στο κοινό της Θεσσαλονίκης, ξεκινήσαμε με αφετηρία το Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο και ταξιδέψαμε στο 33χρονο μουσικό σύμπαν του γκρουπ, με τα τραγούδια να μοιάζουν όλα τόσο επίκαιρα και τόσο φρέσκα που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει με βεβαιότητα για παλιά και καινούρια (και αυτό είναι το καλύτερο στοίχημα που μπορεί μια μπάντα με τέτοια ιστορία να κερδίσει). Εξαιρετικές στιγμές το Κοιτάζοντας Πίσω, το Κάθε Στιγμή, το (νέο προσωπικό μου κόλλημα) Δεν Έφθασα Ψηλά, ο Τροχός Των Ονείρων, φυσικά το Θα Είμαι Εκεί, το Μέλλον Είναι Τώρα, οι Μυστικοί Κήποι, το Φεγγάρι Αιμορραγεί και το Πολύ Μακριά, χωρίς σε καμιά περίπτωση το σετ να “κάνει κοιλιά”, ακόμα και στις νεότερες και λιγότερο γνωστές αλλά υπέροχες συνθέσεις (Μέχρι Τον Θάνατο, Με Μια Κραυγή, Σβήσε Τα Ίχνη).

 

 

Ο ήχος ήταν πολύ καλός (σίγουρα πολύ καλύτερος από την πρόσφατη εμφάνισή τους στο Gagarin 205), με τον Διογένη να σπέρνει με το μπάσο, τον Σωτήρη να θερίζει με τις κιθάρες, τον Βαγγέλη να είναι καταιγιστικός στα τύμπανα, τον Θοδωρή τον Φοινίδη να δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα στα πλήκτρα, με dark εισαγωγές και γεμίσματα που σε “στοιχειώνουν” (όπως στο ρεφραίν του Ποιος Θα Διώξει Μακριά Τη Θλίψη) και με τον Θοδωρή με τη φωνή σε πολύ καλή φόρμα και τόσο κεφάτο που ...δεν ήθελε να κατέβει από τη σκηνή (όπως μου εξομολογήθηκε μετά). Το live είχε από την αρχή έντονα vibe και δυνατό παλμό και το (αποφασισμένο, αφού αγνόησε τον καιρό) κοινό τα έδωσε όλα σε όλη τη διάρκεια του 2ωρου σετ, αποδεικνύοντας ότι οι ...Γενναίοι του Βορρά ξέρουν να κάνουν καυτές ακόμα και τις πιο κρύες νύχτες!

 

To setlist:

Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο
Ένα Μέρος Να Κρυφτώ
Κοιτάζοντας Πίσω
Στη Δική Μου Πόλη
Κάθε Στιγμή
Δεν Έφθασα Ψηλά
Η Βροχή Πέφτει Δυνατά
Μέχρι Τον Θάνατο
Θέλω Να Έχω Έναν Καλύτερο Κόσμο
Ο Τροχός Των Ονείρων
Άγγιξε Τη Φωτιά
Θα Είμαι Εκεί
Το Μέλλον Είναι Τώρα
Με Μια Κραυγή
Ένα
Άνθρωποι
Μυστικοί Κήποι
Σβήσε Τα Ίχνη
Το Φεγγάρι Αιμορραγεί
Θα Είμαι Πολύ Μακριά

encore

Νεκροί Άγγελοι
Μια Βίαιη Χαρά
Ποιος Θα Διώξει Μακριά Τη Θλίψη
Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο.

 

 

Καλά ξεκίνησε το 2019!

 

 

 

Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Αναστασίου

 

 

Comments