Ανταπόκριση: ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ live @ Gagarin 205, Αθήνα (7/12/2018)

 

 

Αν για τους fan της Λευκής Συμφωνίας το live του περσινού Δεκεμβρίου (που σηματοδοτούσε την επιστροφή της μπάντας) ήταν ένα όνειρο, το φετινό live με καινούριο υλικό ήταν... Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο!

 

Έτσι ακριβώς, λοιπόν, ξεκίνησε λίγο πριν τις 22:30 η συναυλία στο Gagarin 205: Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο, ένα από τα καινούρια τραγούδια, σε στίχους του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Είναι η πρώτη φορά που το συγκρότημα “δανείζεται” στίχους ενός μεγάλου ποιητή (το Κύμα ήταν μεν βασισμένο σε στίχους του Σεφέρη, αλλά δεν ήταν αυτούσιοι οι στίχοι) και τους ντύνει με τη μουσική του. Πολύ καλό, πολύ ατμοσφαιρικό, πολύ ...Πόε και ακόμα πιο πολύ ...Λευκή Συμφωνία! Εξαιρετική και πολλά υποσχόμενη έναρξη!

 

Ακολούθησαν τα Ένα Μέρος Να Κρυφτώ, Όλα Τα Πρόσωπα Καίγονται, Κοιτάζοντας Πίσω, Όσα Μπορώ Να Δω, Στη Δική μου Πόλη και -από τις πιο δυνατές στιγμές της βραδιάς- το Κάθε Στιγμή. Ο ήχος ήταν καλός αντικειμενικά (όχι τέλειος) και η μπάντα σε καλή φόρμα, με τον Βαγγέλη να “φορτώνει αλύπητα” στα τύμπανα, τον Θοδωρή τον Φοινίδη να γεμίζει με τα πλήκτρα τον ήχο και να δημιουργεί σκοτεινές εισαγωγές και γέφυρες μεταξύ των τραγουδιών, τον Σωτήρη να χαρίζει ριφ, τεχνική και θέαμα, τον Διογένη σταθερή αξία στο μπάσο και τον Θοδωρή με τη φωνή σε πολύ καλή μέρα.

 

Ένα ακόμα καινούριο κομμάτι, το Δεν Έφτασα Ψηλά, με μουσική που θυμίζει εποχή Ηχώ Του Πόθου και ένα ρεφραίν που μου έχει κολλήσει στο μυαλό εδώ και 4 μέρες!!! Εξαιρετικό, όπως εξαιρετική και Η Βροχή Πέφτει Δυνατά που ακολούθησε, για να δώσει πάσα σε ένα ακόμα νέο τραγούδι, το Μέχρι Τον Θάνατο, μια ακόμα κάπως σκοτεινή σύνθεση, που συνεχίζει επάξια την ιστορία της μπάντας.

 

Για τη συνέχεια, Μια Βίαιη Χαρά, Θέλω Να Έχω Έναν Καλύτερο Κόσμο (αφιερωμένο στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου), Ο Τροχός Των Ονείρων και το ισοπεδωτικό Άγγιξε Τη Φωτιά, σαν ένα ταξίδι στην εποχή του ομώνυμου δίσκου του συγκροτήματος (ο αγαπημένος “μπλε δίσκος” για τους fan) που κορυφώθηκε με το -κλασικό, πλέον- Θα Είμαι Εκεί.

 

Αμέσως μετά Το Μέλλον Είναι Τώρα και ακολούθησε άλλο ένα νέο κομμάτι, με τίτλο Με Μια Κραυγή, που... κραυγάζει ότι ο επόμενος δίσκος θα είναι γαμιστερός! Συνέχεια με το Ένα, το Άνθρωποι, τους (λατρεμένους) Μυστικούς Κήπους, και το Σβήσε Τα Ίχνη, ένα ακόμα καινούριο τραγούδι, με dark θεματολογία και ατμοσφαιρική (έως και ψυχεδελική) ενορχήστρωση. Κλείσιμο με Το Φεγγάρι Αιμορραγεί και Πολύ Μακριά, αλλά το γεμάτο και ένθερμο Gagarin 205 δεν ξεδίψασε (μεταξύ μας, δεν θα ξεδιψούσε ακόμα και αν η συναυλία συνεχιζόταν μέχρι σήμερα!). Έτσι, αν και δεν συμπεριλαμβάνονταν στο setlist, ακούσαμε τους Νεκρούς Αγγέλους και το Ποιος Θα Διώξει Μακριά τη Θλίψη, ενώ ο κύκλος της συναυλίας έκλεισε όπως ξεκίνησε, με το Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο. Ονειρική βραδιά!

 

 

Για το Rockoverdose,

Βαγγέλης Αναστασίου

 

Φωτογραφίες: Μαρία Βλάχου

         

 

Comments