Ένα από τα ονόματα που έχουν κάνει ιδιαίτερο ντόρο τα τελευταία 3 χρόνια, χάρη στην ιδιαίτερη μουσική τους αλλά και κυρίως χάρη στις ζωντανές τους εμφανίσεις, είναι οι Batushka. Η μπάντα είχε κυκλοφορήσει το 2015 το ντεμπούτο της άλμπουμ και από τότε έχει καταφέρει να παίξει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ, αλλά και να πραγματοποιήσει headline tours μαζεύοντας πολύ κόσμο. Έτσι, λοιπόν, είχαμε την τύχη στις 14 Σεπτεμβρίου να τους απολαύσουμε στην Θεσσαλονίκη για δεύτερη φορά. Η μπάντα πλέον θα εμφανιζόταν στο Principal, καθώς έχει μεγαλώσει τον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί στα live.
Την συναυλία άνοιξαν γύρω στις 21:15 οι Nihilism, οι οποίοι παρουσίασαν ένα σετ διάρκειας 30 λεπτών, από δικά τους κομμάτια. Τα παιδιά ζέσταναν για τα καλά το λιγοστό, για την ώρα, κοινό, χάρη στις όμορφες, μελωδικές, ατμοσφαιρικές αλλά και ακραίες black metal συνθέσεις τους. Το μόνο που θα προτιμούσα εγώ, ήταν να υπήρχε λίγο περισσότερη επικοινωνία μεταξύ της μπάντας και του κοινού.
Σειρά είχαν οι Αθηναίοι The Slayerking του Ευθύμη Καραδήμα. Τρομερή μπάντα, εξαιρετικοί στο live, με την μουσική τους να είναι ένα κράμα από black, doom, gothic metal και τα φωνητικά να εναλλάσονται από βρώμικα σε καθαρά. Δυστυχώς ο ήχος τους αδίκησε αρκετές φορές, ειδικά στην αρχή, όπου δεν ακούσαμε σχεδόν καθόλου κιθάρα. Όσο για τον Ευθύμη, τι να πούμε; Εξαιρετικός frontman, εμφανίστηκε στη σκηνή με το γνωστό του καπέλο και κατάφερε με πολύ μεγάλη ευκολία να ξεσηκώσει κρύο κοινό της πόλης μας. Πολύ ευγενικός, πολύ επαγγελματίας, εξαιρετικός μουσικός. Highlight της εμφάνισής τους ήταν ο χορός των δύο χορευτριών που ανέβηκαν στην σκηνή και τράβηξαν τα βλέματα του κόσμου.
Γύρω στις 23:15, ο φωτισμός έγινε κόκκινος και τότε καταλάβαμε ότι ήρθε η ώρα των headliners. Ένα intro περίπου 5 λεπτών ήταν αρκετό ώστε να μας βάλει στο κλίμα, όσο η μπάντα έβγαινε στη σκηνή με αργό βηματισμό και άναβε τα κεριά στο stage, γύρω από την εικόνα. Το stage ήταν γεμάτο από εκκλησιαστικά αντικείμενα και κεριά, ενώ πίσω υπήρχε ένα τεράστιο banner με αγιογραφίες. Οι 4 μηχανές καπνού της μπάντας έφτιαξαν τρομερή ατμόσφαιρα, ενώ οι χορωδίες μας καθήλωσαν προσηλωμένους στο show. Άψογη εκτέλεση των κομματιών, απίστευτη σκηνική παρουσία, από μια μπάντα που έχει δώσει μεγάλη σημασία στο πώς θα παρουσιάσει το υλικό της και θα κερδίσει την προσοχή του κοινού. Πρέπει να καταλάβουμε ότι γι’ αυτό λέγεται show. Δεν είναι το θέμα απλά να παίξεις την μουσική σου, αλλά να την παρουσιάσεις οπτικά με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσεις το κοινό. Οι Batushka το έχουν καταλάβει αυτό από νωρίς και γι’ αυτό έχουν κάνει τον ντόρο αυτό. Μπορεί η μουσική τους για κάποιους να μην είναι τόσο καλή, σαφώς και δεν είναι η καλύτερη black metal μπάντα που πέρασε από τον πλανήτη μας, αλλά είναι μια άκρως δουλεμένη και έξυπνη μπάντα.
Πολλά συγχαρητήρια στη διοργάνωση που κράτησε το live σε υψηλό επίπεδο αλλά και στις ελληνικές μπάντες που πλαισίωσαν την συναυλία. Το μοναδικό πράγμα που με στενοχώρησε, ήταν μια παρέα πιτσιρίκων, οι οποίοι έδειχνε να μη σέβονται τους Έλληνες καλλιτέχνες, κάνοντας ότι καραγκιοζιλίκι τους κατέβει την ώρα των εμφανίσεων. Δεν θεωρώ ότι όλο αυτό έγινε σκόπιμα ή είχαν σκοπό να προσβάλλουν, αλλά καλό είναι να σκεφτόμαστε λίγο.
Για το Rock Overdose,
Κείμενο: Κωνσταντίνος Σωτηρέλης
Φωτογραφίες: Γεωργία Λαδοπούλου
