Το Σαββατοκύριακο για τους Θεσσαλονικείς metalheads ξεκίνησε λίγο νωρίτερα, συγκεκριμένα από την Πέμπτη κιόλας (21/04/2016) στο 8Ball, καθώς οι Πολωνοί masters του τεχνικού death metal, Decapitated εμφανίστηκαν στα πλαίσια της Βαλκανικής τους περιοδείας για το album τους “Blood Mantra”. Μαζί τους, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, οι επίσης Πολωνοί black/death metallers Hate καθώς και οι Thy Disease (industrial/death metal) και οι Βρετανοί Krysthla, ενώ το πακέτο συμπληρωνόταν με τους Σουηδούς death metallers Aktaion. Φυσικά, το εκρηκτικό αυτό line-up είχε την ευκαιρία να απολαύσει και το Αθηναϊκό κοινό, την επόμενη ημέρα (Παρασκευή 22/04/2016) στο An club. Έχοντας την τύχη να παρευρεθώ και στα δύο events, θα αποπειραθώ να σας περιγράψω τις εντυπώσεις μου και από τις δύο βραδιές, που oneway or another, δύσκολα θα ξεχαστούν!
Θα ξεκινήσω με τους Σουηδούς Aktaion, οι οποίοι άνοιξαν και τις δυο βραδιές. Στη Θεσσαλονίκη βέβαια με αρκετά λιγότερο κόσμο, όμως αυτό εν μέρει είχε σίγουρα να κάνει με το γεγονός ότι οι πόρτες άνοιξαν αρκετά νωρίς και χωρίς καθυστέρηση στις 18:00. Σε αντίθεση με την Αθήνα, όπου οι πόρτες του An άνοιξαν λίγα λεπτά μετά τις 20:00. Το συγκρότημα βαδίζει σε μελωδικό death/metalcore ήχο, και μας παρουσίασαν ένα σύντομο set τεσσάρων κομματιών στη Θεσσαλονίκη, ενώ την επόμενη μέρα αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν ένα κομμάτι λόγω χρόνου, φαντάζομαι. Έπαιξαν κομμάτια από το μοναδικό full-length τους μέχρι σήμερα, ονόματι “Throne” (2015) ενώ παρουσίασαν και το ακυκλοφόρητο “Walrus March” από την επερχόμενη δουλειά τους. Σύντομοι αλλά με πολύ καλή απόδοση, οι Aktaion αποτέλεσαν ένα ιδανικό ξεκίνημα για μια πολλά υποσχόμενη βραδιά.
Setlist:
M.A.D Ass Of A Catfish
Prison Walls (μόνο στη Θεσσαλονίκη)
Seven
Walrus March
Τη σκυτάλη πήραν οι βρετανοί Krysthla, οι οποίοι επίσης πραγματοποίησαν αξιοσημείωτες εμφανίσεις. Το κοινό και στις δυο περιπτώσεις είχε αρχίσει σιγά-σιγά να μεγαλώνει, ενώ αποδείχθηκε αρκετά θερμό από τα πρώτα λεπτά. Στο δε 8ball, φαίνονταν λίγο στριμωγμένοι πάνω στη σκηνή, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τον frontman Adi Mayes να ξεσηκώσει το κοινό και τους Noel Davis και Neil Hudson στις κιθάρες να μας ταρακουνήσουν με τα groove riffs τους. Την επόμενη μέρα φάνηκαν ακόμη πιο ενεργητικοί, ενώ το set τους ήταν εξίσου σύντομο. Mε επιλογές κυρίως από το δυνατό ντεμπούτο τους “A War ΟfSouls Αnd Desires” (2015), οι Krysthla με πολύ όρεξη και όντας αρκετά δεμένοι σίγουρα κατάφεραν να κερδίσουν νέους οπαδούς με αυτές τους τις εμφανίσεις, ενώ μετά το live στην Αθήνα φάνηκαν πραγματικά ενθουσιασμένοι από την ανταπόκριση του κοινού.
Setlist:
The Human Chipper
Minority of One
H+
An Ancient Hope
Luminosity
Η συνέχεια δόθηκε με την πρώτη πολωνική μπάντα της βραδιάς, τους industrial metallers Thy Disease. Ένα σχήμα με αρκετή ιστορία στο χώρο και έξι full-length δίσκους στο ενεργητικό του· ήταν αρκετά δύσκολο φαντάζομαι να περιοριστούν σε μόνο έξι κομμάτια. Παρ’ όλα αυτά απέδωσαν εξαιρετικά και στα δύο lives, ενώ σε αυτό της Θεσσαλονίκης ο Vogg(Decapitated) ήταν ανάμεσα στο κοινό και έδειξε να απολαμβάνει ιδιαίτερα το show τους. Με μοναδικό «παλιό» κομμάτι το “Mean, Holy Species”, οι Thy Disease συμπλήρωσαν την εμφάνιση τους επιλέγοντας τα υπόλοιπα κομμάτια αποκλειστικά από τις δυο τελευταίες τους δουλειές, “Anshur-Za” και “Costumes Of Technocracy”. Κατά τη γνώμη μου, έκαναν μια πολύ δυνατή εμφάνιση και ιδιαίτερα η δουλειά στα drums και τη φωνή ήταν εξαιρετική, ωστόσο ίσως χρειαζόταν μια πιο θερμή ανταπόκριση από το κοινό, που τουλάχιστον στο live της Θεσσαλονίκης φάνηκε να «ηρεμεί» λιγάκι.
Setlist:
Costumes of Technocracy
Muted Scream
Collateral Damage
Holographic Reality
Mean Holy Species
Globe Technocratic Prison
Στην Αθήνα τα πράγματα ήταν λίγο πιο ζωντανά, με το κοινό πλέον να περιμένει με ανυπομονησία το επόμενο συγκρότημα, που δεν ήταν άλλοι από τους Ηate. Οι Πολωνοί εμφανίστηκαν στη σκηνή με τα απαραίτητα θεατρικά που αρμόζουν στο στυλ τους, δηλαδή corpse-paint στα πρόσωπα και πολύ evil attitude. Έτσι πρέπει, τι να κάνουμε. Και στις δυο εμφανίσεις τους η απόδοση τους ήταν εξαιρετική. Άκρως επιβλητικοί και πομπώδεις, οι Ηate κατάφεραν να κερδίσουν το κοινό της Αθήνας, περισσότερο θα έλεγα απ’ ότι αυτό της Θεσσαλονίκης που μάλλον ήθελε απλά να έρθει η ώρα των Decapitated. Όπως και να έχει όμως, αυτό που είδα πάνω στη σκηνή ήταν επαγγελματισμός και σωστό παίξιμο, ένα αρκετά χορταστικόset με ίσως κάποιες μικρές απώλειες.
Στη φωνή και στην κιθάρα ο ηγέτης των Ηate, Adam Buszko -και ταυτόχρονα η μόνη σταθερά της μπάντας μέχρι σήμερα- ήταν εξαιρετικός, ενώ σαν σύνολο κατάφεραν να ενσαρκώσουν απόλυτα το αγνό blackened death που παίζουν. Δυνατά σημεία που ξεχώρισαν για μένα τα “Alchemy Of Blood” με τις διπεταλιές να μου τρυπάνε το μυαλό, αλλά και το “Threnody” με τα πορωτικά death metal riffs του, ωστόσο θα προτιμούσα κάτι παραπάνω από το εκπληκτικό album “Erebos” (2010) και όχι μόνο το ομώνυμο. Προς το τέλος δημιουργήθηκαν μικρά moshpits και στα δυο lives, λειτουργώντας μάλλον προφητικά ως προς το τι θα ακολουθούσε με τους συμπατριώτες τους αργότερα.
Setlist:
Omega
Erebos
Hex
Valley of Darkness
Resurrection Machine
Alchemy Ov Blood
Wrists
Leviathan
Threnody
Rise Omega the Consequence
Μετά τους Hate και τα απαραίτητα στησίματα πάνω στη σκηνή, το logo των Decapitated με τη φράση “From Pain toStrength” στόλισε τις σκηνές του 8Ball στη Θεσσαλονίκη και του An στην Αθήνα αντίστοιχα, ενώ το intro τους άρχισε να ηχεί και το κοινό και στα δυο venues ήταν εκστασιασμένο. Χωρίς πολλά πολλά, ο Vogg έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει ο χαμός με το “Exiled of Flesh”, από το τελευταίο τους πόνημα “Blood Mantra” (2014). Έχοντας δει το συγκρότημα αρκετές φορές, αλλά ποτέ ως headliners, δεν υπερβάλλω λέγοντας πως και στις δυο περιπτώσεις οι Decapitated έκαναν τη σκηνή και το μέρος δικό τους από το πρώτο κιόλας λεπτό. Ανελέητα mosh-pits και πολύ κοπάνημα.
Η συνέχεια δόθηκε με ένα κομμάτι με πολύ μικρό τίτλο “The Blasphemous Psalm to the Dummy God of Creation”, το πρώτοsingle του “Blood Mantra” ενώ ακολούθησε και το ομώνυμο δημιούργημα. Κάπου εκεί ο frontman Rafal “Rasta” Piotrowskiευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τόνισε πόσο ωραία είναι να επιστρέφουν στην Ελλάδα, καθώς οι ίδιοι έχουν πολύ καλές αναμνήσεις από τη χώρα μας. Οι ευγένειες όμως τελείωσαν στο άκουσμα του riff του “Post(?) Organic” που σε συνδυασμό με το ασταμάτητο drumming μας πήρε τα κεφάλια. Ακολούθησε ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια της «νέας» εποχής των Decapitated, το “404” από το δίσκο “Carnival Is Forever”. Αυτός ο Vogg και τα riffs του δηλαδή, απίστευτη groove-ίλα που ζωντανά είναι ακόμα πιο πορωτική, όσοι τους έχουν δει, μπορούν να καταλάβουν.
Δυσκολεύομαι να περιγράψω τι ακολούθησε με το “Day 69” στη συνέχεια, απλά επίδειξη ταλέντου από το συγκρότημα και φυσικά ανατριχιαστικό το μέρος με το solo στα drums από τον Michał Łysejko, που καταχειροκροτήθηκε. Είναι σίγουρο πολύ δύσκολο να καλύπτεις τη θέση του Vitek Kiełtyka (R.I.P.), αλλά θα τολμήσω να πω ότι κάνει αξιοπρεπή δουλειά. Ακολούθησαν τα “Carnival Is Forever” από τον ομώνυμο δίσκο και τα “Veins” και “Nest” από το “Blood Mantra” με το συγκρότημα να είναι σε εξαιρετική φόρμα και με πολύ καλή διάθεση. Στο μπάσο, η πιο πρόσφατη προσθήκη της μπάντας, ο Hubert Więcek, τα έδωσε όλα, ενώ ο Rasta έδωσε «ρέστα» με τα brutal growls του, εκτελώντας τόσο τα δικά του, όσο και τα παλιότερα κομμάτια των Decapitated επί Sauron με φοβερή απόδοση. Τώρα για το Vogg ότι και να πω νομίζω είναι λίγο. Αν δεν είναι το riff του “Spheres Of Madness” που ακολούθησε, η επιτομή του τεχνικού death metal μεγαλείου, τότε δεν ξέρω τι είναι. Πραγματικά του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια τόσο για αυτή, όσο και για τις υπόλοιπες φυσικά φοβερές του συνθέσεις.
Πίσω στο θέμα μας όμως, έπεσε πολύ ξύλο στο "Spheres", όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε. Στη Θεσσαλονίκη είχαμε καιcrowd-surfing από συνήθεις υπόπτους, και το συγκρότημα δε μπορούσε παρά να απολαύσει το θέαμα που αντίκριζε κάτω από τη σκηνή, βγάζοντας video κι έχοντας τεράστια χαμόγελα στα πρόσωπα τους. Πριν γράψουν τον επίλογο της εμφάνισης τους στη Θεσσαλονίκη, οι Decapitated ευχαρίστησαν για άλλη μια φορά το κοινό και τόνισαν πως ήταν η καλύτερη εμφάνιση τους μέχρι τώρα σε αυτή τους την περιοδεία, στην οποία βέβαια ήρθε να προστεθεί η ακόμα καλύτερη συναυλία τους στην Αθήνα την επόμενη μέρα. Το τέλος ήρθε με το απόλυτο “Homo Sum”, που μας άφησε αποσβολωμένους και να αποζητούμε περισσότερο. Ιδανικό τελείωμα με τη συνοδεία του γνωστού χαμού που αρμόζει σε live των Decapitated, πραγματικά δεν περιγράφω άλλο!
Setlist:
Exiled Of Flesh
The Blasphemous Psalm to the Dummy God Creation
Blood Mantra
Post(?) Organic
404
Day 69
Carnival Is Forever
Nest
Veins
Spheres Of Madness
Homo Sum
Η αυλαία έπεσε αφήνοντας πίσω δύο εκπληκτικές βραδιές γεμάτες με ποιοτικό extreme metal για όλα τα γούστα, και πιστεύω πως κανείς δεν έφυγε από το 8ball ή το An club παραπονεμένος με αυτό που είδε και άκουσε. Ίσως κάποιοι να πουν ότι το set των Decapitated δεν ήταν αρκετά μεγάλο και ίσως να συμφωνήσω, ωστόσο ως σύνολο και με τέσσερις ακόμα μπάντες αρκετά υψηλού επιπέδου, και οι δυο βραδιές κάθε άλλο παρά «άδειες» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Πραγματικά, όπως δήλωσαν και οι Decapitated αργότερα, τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα ζήσαμε “A night toremember”. Ελπίζουμε να επιστρέψουν στη χώρα μας το συντομότερο.
Για το Rock Overdose,
Σοφία Ντούσκα
Φωτογραφίες: Μαρία VonMay
https://www.facebook.com/Maria-Hd-Photography-444875372214502/
Comments
