Συναυλιών συνέχεια την Τετάρτη, παρότι όλο το πρωί απολαμβάναμε τις ομορφιές του Μιλάνου και τις τοπικές γεύσεις. DREAM THEATER μόνοι τους λοιπόν, σε μια πολύ ξεχωριστή στιγμή για όλους.
Η θέση μας αυτή τη φορά ήταν στην αρένα, όσο πιο κοντά στη σκηνή γινόταν. Λίγο πριν τις 8.30, και αφού κάναμε τη βόλτα μας στους χώρους του Mediolanum Forum, βρήκαμε ένα καλό σημείο και παρακολουθήσαμε το πρώτο μέρος που είχαν ετοιμάσει οι Αμερικάνοι. 6 συνθέσεις συνολικά, 1 ώρα διάρκεια περίπου και το βάρος έπεσε στο “Distance Over Time”. Παρόμοια κομμάτια με την Αθήνα είχαν ετοιμάσει οι Dream Theater, ξεκινώντας με το “Untethered Angel”.
“Fall Into the Light” και “Barstool Warrior”, τα αγαπημένα μου του δίσκου, αποδόθηκαν περίφημα, όπως και τα “A Nightmare to Remember” και “In the Presence of Enemies, Part I” που ακροβατούν μεταξύ prog rock και heavy metal όταν ακούγονται ζωντανά. Εξαρχής φοβερός ήχος, αψεγάδιαστο παίξιμο και άρτια τεχνική από όλους, με εξαίρεση τον James LaBrie που δεν φόρτσαρε ιδιαίτερα, αλλά έκανε ζέσταμα και υπήρχε λόγος για αυτό. Γενικά το πρώτο μέρος ήταν μια προθέρμανση κυρίως για εμάς, διότι τα σπουδαία έρχονταν.
Act 1:
- Untethered Angel
- A Nightmare to Remember
- Fall Into the Light
- Barstool Warrior
- In the Presence of Enemies, Part I
- Pale Blue Dot
Εδώ λοιπόν έγινε ένα όνειρο πραγματικότητα. Το “Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory”, γιορτάζοντας τα 20-21 χρόνια του, αποδόθηκε ολόκληρο, με συνοδεία προβολής βίντεο, χωρίς περικοπές από την αρχή ως το τέλος. Μόνο αυτό φτάνει για να τα πει κανείς όλα. Ένα υπερθέαμα, μουσικό και θεατρικό, ωδή και σεβασμός στο progressive metal. Να μην πιστεύει κάποιος αυτό που βλέπει μπροστά στα μάτια του. Οι λέξεις είναι φτωχές, αξίζει όμως να αναφερθεί το “Through Her Eyes” που λειτούργησε και σαν φόρος τιμής στους αδικοχαμένους Neil Peart, Chris Squire, Freddie Mercury, τον Zappa, τους Βowie και Rhoads και όλους ανεξαιρέτως τους σπουδαίους μουσικούς του rock και heavy metal που δεν είναι πια μαζί μας. Μέχρι και ο LaBrie αναστήθηκε, δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνειών για τα δεδομένα του.
Act 2 (Metropolis Pt. 2: Scenes From Α Memory):
- Act I: Scene One: Regression
- Act I: Scene Two: I. Overture 1928
- Act I: Scene Two: II. Strange Déjà Vu
- Act I: Scene Three: I. Through My Words
- Act I: Scene Three: II. Fatal Tragedy
- Act I: Scene Four: Beyond This Life
- Act I: Scene Five: Through Her Eyes
- Act II: Scene Six: Home
- Act II: Scene Seven: I. The Dance of Eternity
- Act II: Scene Seven: II. One Last Time
- Act II: Scene Eight: The Spirit Carries On
- Act II: Scene Nine: Finally Free
Encore:
- At Wit's End
Έτσι έκλεισε ένα διήμερο γεμάτο συγκινήσεις και όμορφα συναισθήματα. Ένα μαγευτικό διήμερο, που οι αγαπημένοι μου Dream Theater το απογείωσαν στην πέμπτη φορά που τους είδα. Ο δρόμος της επιστροφής μάς βρίσκει κουρασμένους μεν, αλλά γεμάτους πολύτιμες εμπειρίες δε.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
