H δεύτερη μέρα του Ejekt Festival στη Πλατεία Νερού ήρθε να μας παρουσιάσει τους Kasabian για ακόμα μια φορά στη χώρα μας, τους Jesus and Mary Chain, τον θρυλικό Peter Hook με ολόκληρο το Unknown Pleasures των Joy Division, τους ξεχωριστούς of Montreal και τους δικούς μας Black Hat Bones.
Το φεστιβάλ άνοιξαν οι Black Hat Bones. Με το ρολόι να δείχνει περίπου 17:30, οι πιστοί καλούνταν να προσέλθουν κι έτσι έγινε. Υπήρχε κόσμος που ήρθε από νωρίς με στόχο να τους παρακολουθήσει, αλλά και με στόχο το κάγκελο για τους headliners. Ομολογώ ότι πρώτη φορά παρακολουθώ το εν λόγο γκρουπ σε ανοιχτό χώρο, όμως έδειξαν ότι αψηφούν την ζέστη και είναι ικανοί να παίξουν καυτό rock n roll με ενισχυμένη old-school επίστρωση στον χαρακτήρα τους.
Επόμενη μπάντα που ανεβαίνει στη σκηνή του Ejekt Festival οι Αμερικανοί Of Montreal, οι οποίοι κάτω από τον ήλιο και με λιγοστό κόσμο μας παρουσίασαν με αρκετή όρεξη το show τους, ο εκκεντρικός frontman Kevin Barnes βγήκε ντυμένος γυναίκα και έδωσε ένα ρεσιτάλ με την άψογη ερμηνεία του και την τρομερή του σκηνική παρουσία, έπαιξαν αρκετά κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο ενώ στο δεύτερο μισό του show τους ο Barnes άλλαξε ντύσιμο (από πορτοκαλί σε ροζ) και φόρεσε νέα περούκα για να μας παρουσιάσει και κάποια παλιότερα κομμάτια της μπάντας. Ιδιαίτερη εμφάνιση η οποία κέντρισε το ενδιαφέρον και κέρδισε το χειροκρότημα του κοινού.
Αμέσως μετά σειρά είχε ο θρυλικός Peter Hook με τη μπάντα του Peter Hook & The Light για να μας παρουσιάσουν ολόκληρο το μνημειώδες Unknown Pleasures των Joy Division. Αρκετά επικοινωνιακός σε όλη τη διάρκεια του show και η μπάντα του άψογη πάνω στη σκηνή μας έδωσε μια γεύση από το μεγαλείο των Joy Division. Ο κόσμος που είχε πάει ειδικά για αυτόν φάνηκε να είναι αρκετός καθώς τα T-Shirts με το κλασσικό πλέον εξώφυλλο είχαν κατακλύσει τη Πλατεία Νερού. Κατά τη διάρκεια του σετ ακούσαμε ύμνους όπως τα Disorder, New Dawn Fades, Shadowplay, She's Lost Control, Transmission ενώ έκλεισαν με το Love Will Tear Us Apart μέσα σε αποθέωση από το κοινό, και με τον Peter Hook να κατεβαίνει στον κόσμο και στο τέλος να πετάει τη μπλούζα του.
Setlist:
No Love Lost
Digital
Disorder
Day Of The Lords
Candidate
Insight
New Dawn Fades
She's Lost Control
Shadowplay
Wilderness
Interzone
I Remember Nothing
Atmosphere
Ceremony
Transmission
Love Will Tear Us Apart
Μόλις λοιπόν εγκατέλειψαν την σκηνή οι Peter Hook & The Light, αφήνοντας την post punk ανατριχίλα στην ατμόσφαιρα, σειρά είχαν οι The Jesus and Mary Chain, οι οποίοι τίμησαν την θέση τους στο billing. Τολμώ να χαρακτηρίσω αυτή τους την εμφάνιση εξαιρετική, καθώς ολοφάνερα είναι σε θέση να εκπροσωπήσουν το shoegazing στυλ τους και φύτεψαν στις καρδιές των θεατών μια έκρηξη συναισθημάτων, που έδινε την κυριολεκτική αίσθηση του τι, τέλος πάντων , σημαίνει το να βρίσκεσαι σε ένα φεστιβάλ. Με άλλα λόγια, οι αδελφοί Reid σε έκαναν να νιώθεις ότι δεν παρακολουθείς απλά και μεμονωμένα μια μπάντα αλλά ότι ταυτόχρονα συνδράμεις με την ενέργεια και την διάθεση σου σε αυτό που ονομάζουμε φεστιβάλ. Ανάμεσα στα κομμάτια δεν έλειψε η τελευταία κυκλοφορία τους – όπως περιμέναμε - το “Damage and Joy”. Θεωρώ ότι το θέαμα κορυφώθηκε στα “Just Like Honey” όπου ένιωσα ότι κυριαρχούσε κάτι παραπάνω από alt rock και post punk, κάτι που έφτανε στα όρια του dark wave. Επίσης στα “Always Sad” με το οποίο θυμηθήκαμε εποχές Velvet Underground και “Reverence” που αποτέλεσε το τελικό χτύπημα.
Setlist:
Amputation
April Skies
Head On
Far Gone And Out
Between Planets
Blues From A Gun
Always Sad
Moon Rider
All Things Pass
Some Candy Talking
Halfway To Crazy
Nine Million Rainy Days
Just Like Honey
You Trip Me Up
The Living End
War Οn Peace
I Hate Rock 'N' Roll
Reverence
Με την Πλατεία Νερού να γεμίζει αλλά και να αδειάζει από κόσμο - σε λογικό και ίσως αναμενόμενο βαθμό – είχε έρθει η ώρα για τους Kasabian. Νομίζω ότι με την ανακοίνωση των ονομάτων του φεστιβάλ δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα το ελληνικό κοινό φέτος, καθώς μας έχουν τιμήσει ξανά με την παρουσία τους στο ίδιο fest. Αυτό έκανε τους προεμφανισθείς να τραβήξουν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού για την βραδιά. Με μια καθυστέρηση μισής ώρας, λοιπόν οι Kasabian στις 23:30, ανέβηκαν στην σκηνή με κάποια τεχνικά προβλήματα. Το μικρόφωνο φάνηκε να είναι σε χαμηλή ένταση με αποτέλεσμα κάποιες δεύτερες φωνές να καλύπτονται από την μελωδία κι όχι μόνο, πράγμα που δεν βελτιώθηκε ικανοποιητικά στην συνέχεια. Οι Kasabian γνωρίζουν πως να δημιουργούν την αλληλεπίδραση-χημεία μεταξύ πομπού και δέκτη. Γεγονός που έγινε φανερό από την διαρκή επικοινωνία με το κοινό αλλά και τα μέλη, όταν κάποιο κομμάτι εκτελούνταν με επιτυχία ο Tom φιλούσε τον Sergio στο μάγουλο, ο οποίος κατέβηκε πλάι στο κοινό μοιράζοντας high-five και τραγουδώντας. Επιπλέον για το “Treat” υπήρξε μια ειδική εισαγωγή με inside jokes που μας προϊδέασε για το κομμάτι. Ωστόσο από τον νέο δίσκο “For Crying Out Loud” ακούστηκαν τα πιο δημοφιλή, εκτός συγκεκριμένων (“Days are Forgotten”, “Where Did All The Love Go”). Ο -δικαιολογημένος- σαματάς έγινε στα “Underdog”, “You Are In Love With A Psycho” και στα “Vlad To Impaler”,”Fire” για encore.
Setlist:
Ill Ray (The King)
Bumblebeee
Eez-Eh - Around The World (Daft Punk) medley
Underdog
Shoot The Runner
You're In Love With A Psycho
I.D.
Club Foot
Re‐Wired
Treat
Empire
Bless This Acid House
Stevie
Put Your Life On It
L.S.F. (Lost Souls Forever)
Encore:
Comeback Kid
Vlad The Impaler
Fire
Για το Rock Overdose,
Μαίρη Παπαδοπούλου
Αλέκος Καταστρόφος
Φωτογραφίες: Αλέκος Καταστρόφος
Comments
