Στις αρχές Φεβρουαρίου είχα πάει στην προακρόαση του καινούργιου δίσκου των Furor, “Architect the Invisible”, ο οποίος, όπως είχα γράψει μετά, μου άρεσε πολύ, αν και το συγκεκριμένο είδος δεν είναι ανάμεσα σε αυτά που ακούω. Οπότε ήταν φυσικό να θελήσω να καλύψω και την live παρουσίαση του δίσκου, που έγινε χθες το βράδυ στο An Club, και στην οποία συμμετείχαν ακόμα οι Mindthreat και οι Dreambleed. Οι Furor μόλις κυκλοφόρησαν τον καινούργιο τους δίσκο και οι Mindthreat και οι Dreambleed είναι στη διαδικασία δημιουργίας άλμπουμ, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, όλες οι μπάντες ήταν ζεστές και έτοιμες να μας προσφέρουν μια κορυφαία βραδιά.
Η βραδιά ξεκίνησε γύρω στις 21.30, με τους alternative metalάδες Dreambleed να έχουν σκοπό να μας ζεστάνουν για τα καλά. Τα τραγούδια τους περιέχουν αρκετή μελωδία και αρκετά μελωδικά περάσματα, τα οποία όμως συνδυάζονται με πολύ ένταση και αρκετά βαριά ξεσπάσματα, τα οποία ήταν ότι πρέπει για τους παρευρισκόμενους, που άρχισαν να μπαίνουν στο νόημα για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει αυτή τη βραδιά.
Αυτό που μου άρεσε στη μουσική τους είναι ότι έχουν βάλει πολλά πλήκτρα, σε σημείο που μιλάμε για συμφωνικά περάσματα και αυτό, βέβαια, μπορεί να μην είναι τόσο περίεργο, όταν μιλάμε για ένα μελωδικό δίσκο, αλλά είναι ωραίο και ενδιαφέρον όταν συνδυάζονται με τα βαρεία σημεία και την ένταση, που προέρχονται από τη nu-metal. Δυστυχώς, τα προηχογραφημένα πλήκτρα χανόντουσαν live πίσω από τη γενικότερη ένταση των υπόλοιπων οργάνων, αλλά όποτε ακουγόντουσαν, έδιναν μια πολύ ωραία πινελιά στη μουσική.
Τα κομμάτια πάντως είχαν πολύ μελωδία και πλαισιωνόντουσαν όμορφα, από τα μελωδικά φωνητικά του τραγουδιστή. Και αυτή η αγάπη τους για τη μελωδία, φάνηκε όταν στο setlist τους περιέλαβαν και μία μπαλάντα. Το συγκρότημα βέβαια φρόντιζε να τα δίνει όλα στα πιο βαριά σημεία των τραγουδιών και ο κόσμος φαινόταν ότι γούσταρε με αυτό. Στο προτελευτάιο κομμάτι, προσκάλεσαν στη σκηνή τον John Archon, ο οποίος έκανε δεύτερα φωνητικά. Γενικά, η εμφάνισή τους ήταν πολύ ωραία, δυνατή και ο κόσμος τους επευφημούσε μετά από κάθε τραγούδι. Κρίμα, που εκείνη την ώρα δεν υπήρχε πολύς κόσμος στο An, γιατί τους άξιζε να παίξουν μπροστά σε περισσότερα άτομα.
Αμέσως μετά, ανέβηκαν στη σκηνή οι Mindthreat, και χωρίς να μας αφήσουν να περιμένουμε πολύ, ξεκίνησαν το live. Ένα live που πραγματικά ήταν γεμάτο ένταση και ενέργεια, με τα παιδιά να κοπανιούνται και να χοροπηδάνε με την κάθε ευκαιρία που έβρισκαν. Η εμφάνισή τους ξεκίνησε με όλα τα μέλη να είναι με πλάτη στο κοινό, και με τις πρώτες νότες, γύρισαν όλοι απότομα και άρχισαν να χοροπηδάνε, δίνοντας έτσι το σύνθημα στο κοινό, για ατελείωτο κοπάνημα.
Τα τραγούδια τους ήταν όλα γεμάτα ένταση και επιθετικότητα, με τις κιθάρες να μας γαζώνουν ανελέητα και τα τύμπανα να μας αποτελειώνουν. Όλοι τους ήταν αεικίνητοι, το headbanging και το χοροπήδημα πήγαινε σύννεφο, και όλη αυτή η ενέργεια πέρασε γρήγορα και στο κοινό, ένα κοινό που τώρα ήταν σαφώς μεγαλύτερο, που άρχισε σιγά σιγά να πλησιάζει προς τη σκηνή και κοπανιέται και αυτό. Ο τραγουδιστής κρατούσε συνέχεια επαφή με τον κόσμο και λίγο αργότερα μας παρουσίασε ένα καινούργιο τους κομμάτι, το “White Colors”, το οποίο, όπως δήλωσε, έχει ήδη δοκιμαστεί live στο εξωτερικό: ένα δυνατό κομμάτι, επιθετικό, με μελωδικά κοψίματα.
Και οι Mindthreat χρησιμοποιούσαν πλήκτρα (προηχογραφημένα), αλλά και σε αυτή την περίπτωση καλυπτόντουσαν από τα υπόλοιπα όργανα. Μόνο στο προτελευταίο κομμάτι ακούστηκαν καθαρά και έντονα, κυρίως προς το τέλος, όπου οι ρυθμοί ήταν πιο αργοί, δίνοντας ένα ξεκάθαρο επικό συναίσθημα στο τραγούδι. Στη μέση του setlist τους, έπαιξαν και μια ωραία και δυναμική διασκευή στο “New Divide” των Linkin Park, ενώ για τελευταίο κομμάτι κράτησαν ένα up tempo, γεμάτο με γρήγορα ξεσπάσματα, που ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κλείσουν μία πάρα πολύ καλή εμφάνιση, κρατώντας το κοινό ζεστό για τους Furor, ένα κοινό που χειροκρότησε τους Mindthreat ζεστά και είχαν απόλυτο δίκιο που το έκαναν.
Με το κοινό τώρα να είναι ακόμα μεγαλύτερο, και μετά από κάνα τέταρτο, τα φώτα σβήνουν και από τα ηχεία ακούγεται το “Imperial March” από το Star Wars, δίνοντας έτσι έναν επικό τόνο στην έναρξη της εμφάνισης των Furor. Από τα πρώτα λεπτά της εμφάνισής τους φάνηκε ότι τα παιδιά είχαν τρελό κέφι και ήρθαν για να τα σπάσουν όλα και να κάνουν τον κόσμο να περάσει τέλεια.
Ειδικά ο Βαγγέλης, ο τραγουδιστής, δεν σταμάταγε να πηγαίνει πάνω κάτω, να χτυπιέται, να βαράει τα πιατίνια των τυμπάνων με τα χέρια, να μιλάει στο κοινό και να βρίσκεται μάλιστα ανάμεσά του, αφού 2 φορές κατέβηκε από τη σκηνή και τραγούδαγε, κάνοντας βόλτα στο χώρο του κλαμπ. Πολλές φορές, μάλιστα, έδινε και το μικρόφωνο στους παρευρισκόμενους και τους άφηνε να τραγουδάνε. Και φυσικά, όλη αυτή η ενέργεια που είχαν οι Furor, και όλος ο χαμός που επικρατούσε, οφείλονταν και στη μουσική τους, η οποία ήταν άκρως δυναμική και επιθετική, αλλά και στον καλό ήχο, που ήταν γεμάτος και δυνατός και βοήθησε αρκετά την εμφάνισή τους.
Οι Furor, όμως δεν ήταν μόνοι τους, σε αυτή τους την εμφάνιση, αλλά είχαν και guest εμφανίσεις. Στο τραγούδι “Conscious Amnesiac” ανέβηκε ο Jon, από τους Eden Demise, στο “Aphorism” ανέβηκε ο πρώην μπασίστας της μπάντας, Jim, ενώ στο “83ed from Life”, ανέβηκε στη σκηνή ο Babis (τον οποίον ο Βαγγέλης χαρακτήρισε “υπερκ**λιάρη”), από τους Planet of Zeus, ο οποίος κάνει δεύτερα φωνητικά στο συγκεκριμένο κομμάτι και στον καινούργιο δίσκο. Επίσης, εκτός από όλα τα κομμάτια του “Architect the Invisible”, ακούσαμε το “Aphorism”, από τον δίσκο του 2008, “Those Chords Made Chaos”, τα “Blind Faith Revolver” και “Stinkhole Loaded”, από τον προηγούμενο δίσκο, “Blind Faith Revolver”, ενώ διασκεύασαν το “Rock n’ Roll”, των Motörhead, όπου έγινε και χαμός.
Όπως είπα πριν, οι Furor, εκτός από το ότι ήταν σε πολύ καλή φόρμα, ήταν και σε μεγάλα κέφια και η ενέργεια που έβγαζαν, πέρναγε και στο κοινό, το οποίο δεν σταματούσε το κοπάνημα, ενώ έφτασαν και σε σημείο να δημιουργήσουν ένα μικρό mosh-pit, ειδικά στο τελευταίο κομμάτι, στο “Blind Faith Forever”, όπου ο Βαγγέλης είπε, πριν ξεκινήσει, ότι θέλει να δει μακελειό και να πάμε μετά στο νοσοκομείο. Και φυσικά αρκετοί από το κοινό δεν χρειάστηκαν πολύ για να ικανοποιήσουν την επιθυμία του.
Μετά το τέλος της εμφάνισης τους, τα παιδιά ευχαρίστησαν τα υπόλοιπα συγκροτήματα για τη συμμετοχή τους, αλλά και εμάς που παρευρεθήκαμε σε αυτό το party, και εμείς φροντίσαμε να τους χειροκροτήσουμε θερμά, για τη φοβερή βραδιά που μας χάρισαν.
Comments
