Ανταπόκριση: HAMMERFALL, Refuge, Armored Dawn @Piraeus 117 Academy, Αθήνα (28/10/2018)

Μία νύχτα αφιερωμένη στο δυναμικό και πολεμικό power/ heavy metal έζησαν όσοι προτίμησαν να τιμήσουν τα συγκροτήματα που μας επισκέφθηκαν ανήμερα της εθνικής μας εορτής. Μetal που σε παρασέρνει σε πολεμικά σκηνικά, σε μάχες και ήρωες. Ό,τι καλύτερο δηλαδή για τους παραδοσιακούς οπαδούς του είδους που με ένα λογικότατο αντίτιμο θα ευχαριστιόνταν καλή μουσική. Και ενώ η Κυριακή ξημέρωσε ηλιόλουστη, σκάει το κακό μαντάτο. Οι Blazon Stone ακύρωσαν την εμφάνισή τους στη χώρα μας, λόγω ενός λάθους του Ced με το διαβατήριό του. Κρίμα και πάλι κρίμα, καθώς ήταν βασικότατος λόγος για να τραβηχτώ στο Academy, μετά τους Ηammerfall βεβαίως. Τουλάχιστον είδαμε όλο το ισπανικό classico (παρεπιπτόντως, ο ντράμερ των τελευταίων είναι ίδιος ο Vidal). Ας είναι, το βάρος πέφτει σε αυτούς που ήρθαν λοιπόν.

 

 

Πρώτοι οι Armored Dawn άνοιξαν το χορό. Οι Βραζιλιάνοι, με το “Barbarians In Black” φρέσκο στην αγορά, παρουσίασαν το πολεμοχαρές τους κράμα κλασσικού και power metal σε όσους έσπευσαν από νωρίς να τους παρακολουθήσουν ή να τους γνωρίσουν καλύτερα, μιας και η μπάντα από το São Paulo ξεκίνησε δειλά-δειλά πριν από 7 χρόνια την ολοένα και ανοδική πορεία της. Για 45 λεπτά της ώρας παρουσίασαν κομμάτια κυρίως από τον τελευταίο τους δίσκο, με πιο δυνατή στιγμή τη συγκινητική μπαλάντα “Sail Away” και ένα φοβερό ντουέτο του Eduardo Parras με τον Βλάση Κατσαούνη στα φωνητικά (τραγουδιστή των δικών μας Fallen Arise) στο “William Fly”. Έκλεισαν το πρόγραμμά τους με το πολύ καλό “Beware of the Dragon” και σίγουρα απέκτησαν και νέους οπαδούς.

 

 

Κάπου εδώ θα απολαμβάναμε τους Σουηδούς εκπροσώπους του πειρατικού power metal σε μία από τις σπάνιες, είναι η αλήθεια, ζωντανές εμφανίσεις τους αλλά είπαμε, η ιστορία γράφεται από τους παρόντες και στη συγκεκριμένη περίπτωση από τους Rage…εεεμ, τους Refuge για το τυπικό του θέματος, αλλά Rage στη φλογισμένη καρδούλα μας. Και πώς να μην είναι όταν βλέπεις τον Χρήστο Ευθυμιάδη να κοπανάει τα δέρματά του, με την ελληνική σημαία σε περίοπτη θέση και το δίδυμο Manni Schmidt-Peavy Wagner επί σκηνής να προσφέρει μαγικές στιγμές με τα αθάνατα “The Missing Link”, “Enough Is Enough” και “Invisible Horizons”. Εναρκτήριο ήταν το “Don't Fear the Winter”, ακούστηκαν και κομμάτια από το μοναδικό άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει οι Refuge, με ξεχωριστή στιγμή το “The Man in the Ivory Tower”, καθώς και αρκετά των Rage της περιόδου 1988-1993. Μετά από 14 τραγούδια, το trio μας αποχαιρέτησε με το “Refuge” σαν encore και αποθεώθηκε.

 

Setlist:
1. Don't Fear the Winter
2. Summer's Winter
3. The Man in the Ivory Tower
4. Shame on You
5. The Missing Link
6. Nevermore
7. Enough Is Enough
8. Invisible Horizons
9. Mind Over Matter
10. Baby, I'm Your Nightmare
11. Power and Greed
12. Hell Freeze Over
13. From the Ashes
14. Solitary Man
Encore:
15. Refuge

 

 

Η πρώτη μου φορά Ηammerfall, ομολογώ, θα μου μείνει αξέχαστη. Το στήσιμο των εντυπωσιακών σκηνικών ήταν καλός οιωνός και τα 100 ολόκληρα λεπτά των Σουηδών στη σκηνή σκέτη απόλαυση. Ο Oscar Dronjak βγαίνει πρώτος, ακολουθούν οι υπόλοιποι και μετά από μία επική εισαγωγή γίνεται το μπαμ. “Hector's Hymn”, ένας ήχος απερίγραπτα τέλειος και γυάλινος, ο Cans φωνάρα και μία ακόμα θριαμβευτική βραδιά αρχίζει. Όλα τα νέα κομμάτια, όπως το “Dethrone And Defy”, δένουν άψογα με εκείνα της μεσσαίας περιόδου (“Blood Bound”) και τα κλασσικά κι αγαπημένα σαν το “Renegade”.
Οι Ηammerfall, αν και δεν ακούμπησαν το μέγιστο “Glory To The Brave”, έκαναν την καλύτερη επιλογή που μπορούσαν στο θέμα setlist. Εκπροσωπήθηκαν όλα τα άλμπουμ της δισκογραφίας τους με τουλάχιστον ένα τραγούδι. Ακόμα και το “Last Man Standing” ακούστηκε, το οποίο ακολούθησε ένα σόλο του Pontus Norgren που προλόγισε ένα ωραιότατο medley στο “Legacy Of Kings”. Τα κορυφαία “Any Means Necessary” και “Heeding The Call” αποτελούν προσωπικά αγαπημένα, ενώ στο “Riders Of The Storm” σείστηκε ο τόπος.

 

 

Επική στιγμή το “Crimson Thunder” και αναδρομή στο ξεκίνημα της πορείας του Cans στο metal αποτέλεσε το “B.Y.H.”, το οποίο αφιερώθηκε στον Biff των Saxon για την επιρροή που είχε στη ζωή του έφηβου ακόμα Joacim. Ενός τραγουδιστή άκρως επικοινωνιακού και ολίγον τι υποτιμημένου. To “Let The Hammer Fall” ολοκληρώνει την κορύφωση του κυρίως προγράμματος και ακολουθούν 3 ακόμα συνθέσεις, η μία καλύτερη από την άλλη.
Το “Bushido” είναι το αγαπημένο μου από το “(r)Evolution” και το αειθαλές “Hearts On Fire” προφανώς το κορυφαίο για να κλείσει μία αψεγάδιαστη εμφάνιση. Hammers high ακόμη μία φορά, για μια μπάντα που η έννοια του τίμιου τείνει να γίνει συνώνυμό της και η αποδοχή που απολαμβάνει θα την οδηγήσει προς τα μέρη μας σύντομα. Εξάλλου ο νέος δίσκος δεν αργεί αγαπητοί μου templars of steel.

 

Setlist:
1. Hector's Hymn
2. Riders Of The Storm
3. Renegade
4. Dethrone And Defy
5. Blood Bound
6. Any Means Necessary
7. B.Y.H.
8. Crimson Thunder
9. Threshold
10. Built To Last
11. Last Man Standing
12. Legacy Of Kings Medley
13. Heeding The Call
14. Let The Hammer Fall
Encore:
15. Hammer High
16. Bushido
17. Hearts On Fire

 

 

Για το Rock Overdose ,
Μιχάλης Τσολάκος

Φωτογραφίες: Καταστρόφος Αλέξανδρος

 

Comments