Το συγκρότημα-ζωντανός θρύλος επέστρεψε! Στη χώρα όπου ακόμα λατρεύεται σαν θεός. Στη χώρα όπου κάνει ακόμα sold-out παρά το πολύ ακριβό εισιτήριο. Στη χώρα όπου εμφανίζεται για τρίτη χρονιά από το 2012 και την περιοδεία για το "Dystopia", το δίσκο «ολική επαναφορά», καθώς και για το "The Plagues of Babylon" (2014) που παρουσιάζει το σχήμα δημιουργικό όσο ποτέ. Από το 2011 και μετά παρατηρούμε την αναγέννηση του συγκροτήματος, με τον Stu Block πλέον στη θέση πίσω από το μικρόφωνο.
Εννοείται, βέβαια, πως αναλλοίωτη παραμένει και η σχέση του σχήματος με το ελληνικό κοινό που ήταν και το πρώτο που τους αναγνώρισε σε παγκόσμιο επίπεδο.
Θυμάμαι ακόμα, ήμουν παιδάκι και οι ICED EARTH ισοπεδώνουν το Ρόδον σε αυτό που απολαμβάνεις πλέον ως "Alive In Athens".
Πέρασαν χρόνια και εγώ στο κλειστό του Σπόρτινγκ, το βροχερό Φλεβάρη του 2002, κοιτάζω το ΘΕΟ Mat Barlow να με τσακίζει στο “The Hunter”.
Είναι λοιπόν 19:50 και οι Null 'o' Zero ανεβαίνουν στη σκηνή για να ζεστάνουν το κοινό στη μισή ώρα που τους αναλογεί. 4 χρόνια στο σανίδι, το συγκρότημα αποδίδει το heavy/thrash του, παίζοντας κομμάτια από το μοναδικό του δίσκο “The Enemy Within” που κυκλοφόρησε το 2015.
Το συγκρότημα έκανε τον κόσμο να γουστάρει και να ανοίξει τις πρώτες μπύρες.
Για τα επόμενα 45’ η σκηνή ανήκε στους Monument. Οι Βρετανοί με 2 δίσκους στις αποσκευές τους και το “Hair Of The Dog” φρέσκο, κινούνται πιο κοντά στο ύφος των Iced Earth.
Με αρχηγό τον Peter Ellis (Ex- White Wizzard, The More I See) στα φωνητικά, έχουν κάνει ντόρο γύρω από το όνομα τους ήδη από το 2012 και το ΕΡ “Rock The Night!”.
Στη σκηνή είναι ακόμα καλύτεροι, κάτι που το παραδέχονταν όλοι οι παρευρισκόμενοι στο Gagarin που είχε γεμίσει ασφυκτικά. Μέσα σε χειροκροτήματα μας άφησαν γύρω στις 21:30.
To πανό των Iced Earth θυμίζει το εξώφυλλο του “The Melancholy E.P”. Στις 22:00 λοιπόν, οι 5 Αμερικάνοι ανοίγουν τη συναυλία με ένα καινούργιο κομμάτι από το νέο (ακυκλοφόρητο) δίσκο τους, το “Great Heathen Army (Maldon 991 AD)”.
Ο κόσμος αποθεώνει και ο πρώτος σεισμός έρχεται με το “Burning Times”. O ήχος είναι καλός και όλο το συγκρότημα σε φόρμα.
Στη συνέχεια ακούγονται τα “Plagues Of Babylon” και “Democide” από τον τελευταίο τους δίσκο για να ακολουθήσει το προ εικοσαετίας “Vengeance Is Mine”. Περίμενα πιο ενθουσιώδες το κοινό, το οποίο είχε ξεσπάσματα στην αρχή αλλά στο τέλος ήταν αυτό που έπρεπε. Ο κακός χαμός γίνεται στην αγία τριάδα των “I Died For You”, “Pure Evil”, “Damien” που παίχτηκαν σερί με το Stu Block σε μεγάλες ερμηνείες.
Μετά αναλαμβάνει χρέη και τραγουδιστή ο Jon Schaffer, αφού βέβαια βγάλει έναν επικό λόγο και ευχαριστήσει τους Έλληνες οπαδούς της μπάντας. Το “Stormrider” δημιουργεί ένα λυσσαλέο mosh pit και η αδρεναλίνη ανεβαίνει.
Ακολουθούν κομμάτια από το μακρινό παρελθόν και το ένδοξο παρόν με τα “A Question Of Heaven” και “Boiling Point” να ξεχωρίζουν. Η μαγκιά των σημερινών Iced Earth είναι ότι υποστηρίζουν φανατικά το νέο υλικό τους και δε στηρίζονται στις παλιές εποχές. Η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς ήταν η τούρτα προς τιμήν του Block, που είχε γενέθλια, με όλο το Gagarin να του τραγουδά για χρόνια πολλά στα ελληνικά.
Ώρα για encore με το υπέρτατο “Dark Saga”, το συγκινητικό για τους γνωστούς λόγους “Watching Over Me”, το “Dystopia” από το ομώνυμο άλμπουμ του 2011 και το αγαπημένο του γράφοντος “The Hunter”.
Σημαντικές ήταν οι απουσίες των “Melancholy (Holy Martyr)”, “Dante's Inferno”, “Angels Holocaust” και “Violate” αλλά ακόμα κι έτσι ο κόσμος πέρασε πολύ καλά και έδωσε ραντεβού σε κάνα χρόνο πάλι περίπου με τους Iced Earth, σύμφωνα με τον Stu Block.
Για το Rock Overdose ,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
