Καταρχάς να ευχαριστήσω τον John Metalman και το Rock Overdose για την τιμή που μου κάνουν να γράψω λίγα λόγια για το συγκρότημα - ζωή μου. Εαν και κολλημένος ανελλιπώς με τους maiden απο το 1980, μέχρι σήμερα δεν έτυχε ουτε το κυνήγησα να γράψω κάποιο άρθρο για αυτούς σε περιοδικό, θεωρώντας οτι όταν γράφεις κάτι για την μεγαλύτερη heavy metal μπάντα του πλανήτη πρέπει να προσέχεις και την τελευταία σου λέξη. Θα προσπαθήσω να είμαι οσο πιο αντικειμενικός γίνεται στο άρθρο και να γράψω ολα τα θετικά και αρνητικά που είδα στα 2 αυτά live.
Για εναν άνθρωπο σαν και εμένα που Iron Maiden ειναι συνώνυμο με τον τρόπο σκέψης και ζωής μου, κάθε νέο single, κάθε νέο album κάθε tour ειναι το πιο ευχάριστο γεγονός της ζωής μου!
Όταν ανακοινωθήκαν τα live κοίταξα να κλείσω κάπου οικονομικά , ο πρώτος οικονομικός προορισμός ήταν το Split της Κροατίας (ακόμα δεν είχε ανακοινωθεί το live στην Ρουμάνια - ανακοινώθηκε σαν το τελευταίο live της φετινής περιοδείας, σημειωτέον η περιοδεία θα είναι 2 χρόνια, συνεπώς από Δεκέμβριο - Ιανουάριο να περιμένουμε τα live τους του επόμενου καλοκαιριού)
To live στο Split γινόταν στο Spaladium Arena, μια χώρα που δοκιμάστηκε πολύ πρόσφατα από τους πολέμους, και είναι σε πλήρη ανάπτυξη όμως τώρα (δρόμοι, εργοστάσια, σπίτια φτιαχνόντουσαν κατά την επίσκεψη μας για το live).
To Spaladium Arena, είναι ένας πολύ ωραίος χώρος για live λίγο έξω από το κέντρο της πόλης στο όποιο μπορείς να φτάσεις από το κέντρο μέσα σε 15 λεπτά και με τα πόδια, πολύ θεμιτό αυτό για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος ,το Spaladium Arena είναι διπλά στο Poljud City Stadium, που είχαν παίξει για πρώτη φορά οι Iron Maiden σε αυτήν την χώρα το 2008 στην Somewhere Back In Time Tour.
Φτάνουμε στο live από τις 17.00 για να πάμε να αγοράσουμε τα κάτι τις μας από το official merch το όποιο είχε πολλά όμορφα καλούδια. Παρόλο που οι πόρτες ήταν να ανοίξουν στις 18.00 τελικά άνοιξαν στις 19.15 με πολύ αυστηρό έλεγχο από την αστυνομία και τους σεκιούριτι, σε σημείο κουραστικό και να υπάρχουν αποδοκιμασίες από τον κόσμο. Αποτέλεσμα ήταν (ευτυχώς μπήκα από τους πρώτους μέσα), το γήπεδο μεν να γεμίσει , αλλά όταν είχαν παίξει οι Raven Age, και είχαν ξεκινήσει ήδη και οι Iron Maiden . Παρά πολύ άσχημο αυτό για τους οπαδούς που θελαν να δουν όλο το live.
Oι Raven Age βγήκαν στις 19.30 ακριβώς, μουσικό στυλ στο νέο κύμα του ροκ με αρκετά μετά στοιχειά, υπερκινητικοί και με πολύ καλή σκηνική παρουσία και να προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να χορέψει μαζί τους. παρότι τον καλό ήχο τους και την καλή σκηνική παρουσία δεν έπεισαν τον κόσμο (ούτε έμενα) ότι αξίζουν να είναι support στους Iron Maiden. Αντιλαμβάνομαι ότι ο Steve Harris θέλει να προωθήσει το συγκρότημα του γιού του George Harris (ποιός δεν θα το έκανε άλλωστε; ) όμως ειλικρινά όλοι μα όλοι ήμασταν στο ρολόι ποτέ θα τελειώσουν για να αρχίσουν οι Maiden. Έπαιξαν περίπου 45 λεπτά.
20.15 έως και 21.00 κόσμος πάει και έρχεται στην σκηνή και προετοιμάζει τον χώρο για τους θρύλους του Heavy metal. Είμαστε όλοι ανυπόμονοι, βλέπουμε κάποια από τα σκηνικά (εάν και τα έχουμε δει από το youtube). Άλλη ομορφιά να περιμένεις το άγνωστο τόσο για το setlist,για τα σκηνικά τόσο για τα τραγούδια ενός νέου άλμπουμ. Νομίζω ότι κάπου όταν τα έχεις δει ήδη, χάνεται η μαγεία του απρόσμενου.
20.55 οι τεχνικοί φεύγουν από την σκηνή, η αρχή του Doctor Doctor των Ufo (το γνωστό τραγούδι που ανοίγουν τα τελευταία χρόνια τα live τους) είναι στα ηχεία του σταδίου. Μόλις τελειώνει υπάρχει το video spot για τη τελευταία tour με το Ed Force one να βγαίνει από την ζούγκλα.
21.00 ακριβώς, Άγγλοι στα ραντεβού τους οι Maiden στην σκηνή, απίστευτος ήχος, φαντασμαγορικά σκηνικά, καπνοί και εισαγωγή του 'If Eternity ...' ο Bruce τρέχει από το ένα σημείο στο άλλο χωρίς σταματημό , μην μπορώντας κανείς να πιστέψει ότι αυτός ο άνθρωπος πέρασε την αρρώστια με τον καρκίνο. Ο Harris να μας πυροβολεί με το μπάσο, ο Janick να έχει κάνει κούκλα την κιθάρα και να την πετάει δεξιά αριστερά... συνεχίζουν με το 'Speed of Light , το στάδιο να δονείται από το ασταμάτητο headbanging και τα χοροπηδητά των οπαδών. Συνεχίζουν με το 'Children of the Damned' που είχαν παρά πολλά χρόνια να το παίξουν ζωντανά . Σε κάθε τραγούδι εναλλάσσεται το μπάνερ πίσω από την σκηνή με σκίτσα από το νέο άλμπουμ κατάλληλα για κάθε τραγούδι. 'Tears of a Clown' το επόμενο, κάνοντας μια μικρή αναφορά στον ηθοποιό Robbin Williams. Μετά έρχεται το καλύτερο τραγούδι του "Book Of Souls" (κατά την προσωπική μου άποψη), 'Τhe Red and the Black',που όλο το κοινό τραγουδάει μαζί με τον Dickinson στο γνωστό oh oh oh... θυμίζοντας εποχές 'Heaven Can Wait' . Eπόμένο 'Τhe Trooper'. Ο Dickinson με την σημαία της Αγγλίας μας ετοιμάζει για τα πυροβολικά riffs και το στάδιο δονείται ξανά από τον κόσμο. Μετά 'Powerslave' (τα λόγια πέριττα), βγαίνοντας o Dickinson φορώντας μια νέα μάσκα αλλά εποχές World Slavery Tour...
'Death or Glory',πολύ καλό τραγούδι θυμίζοντας εποχές "Piece Of Mind",και το καραγουστάρω ... αλλά όχι αυτό το Hip hop στυλάκι που υιοθετήθηκε για τα live δεν το γουστάρω καθόλου. Οι Ιron Μaiden είναι heavy metal μπάντα και ο υπεραγαπημένος κατά τα αλλά Dickinson έτσι πρέπει να φέρεται. 'Climb Like A Monkey' και να κάνουμε σαν μαϊμούδες ...όχι. Είναι κάποια βασικά πράγματα. Είμαστε μετάλλαδες και όχι hip hop και pop....
Πάμε στο 'Βook of Souls'. O Dickinson μιλάει λίγο για τις αυτοκρατορίες που φτάνουν πολύ ψηλά και πέφτουν, αναφέροντας και τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.
'Hallowed Be Thy Name', ίσως το καλύτερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ, ένα κομμάτι που όποτε το ακούω κλαίω από την συγκίνηση, με ένα στάδιο με αναμένους αναπτήρες και 10000 κόσμος να τραγουδάμε όλοι μαζί αγκαλιά... oh oh oh Hallowed Be Thy Name ....καπάκι άλλο ένα τραγούδι 'Fear of the Dark' και εμελις συνεχίζουμε να τραγουδάμε όλοι μαζί. 10.000 κόσμος, 10.000 μπλουζάκια Iron Maiden, καρφιά, ζώνες, δερμάτινα, μακριά μαλλιά σκουλαρίκια όλοι Iron Μaiden με το όνομα να βγαίνει πίσω από τον Mc Brain. Ο Eddie τεράστιος στην μορφή του "Βook of Souls"
'The Number Of The Beast' και το πρόσωπο του διαβόλου πίσω από τον Mc Brain. Φωτιές και καπνοί όπως επιβάλλει αυτό το τραγούδι.
Συνεχίζουν με το 'Βlood Βrothers', συγκινώντας όλους με τα λόγια του ο Ντίκινσον. "Σήμερα είμαστε εδώ 10.000 κόσμος από Κροατία, Βόσνια, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία κλπ κλπ, όλοι ειρηνικά και αγαπημένοι ακούγοντας μουσική και χορεύοντας όλοι μαζί, αυτό ας μας γίνει μάθημα σε όλους μας για έναν κόσμο χωρίς βία αλλά με ειρήνη και αγάπη μεταξύ μας Blood Brothers" και το live κλείνει με το 'Wasted Years'.
Εγώ ανυπομονώ, αφού σε 3 μέρες θα βρίσκομαι στην Ρουμανία να τους δω και 2η φορά..
30/7/2016 Constitution Square, μπροστά από την ρουμανική βουλή. Στην τελική ποιος θέλει να ακούει τους πολιτικούς.. ενώ 20.000 headbangers πλημμύρισαν την πόλη, Up The Irons! ... Iron Maiden ... ακούς σε όλη την πόλη. Η πλατεία από τις 17.00 αρχίζει και γεμίζει κόσμο. Σε λίγη ώρα η κεντρική λεωφόρος έχει γεμίσει maidenaδες, σαν το πιο οικονομική εκδρομή από άποψη εισιτήριων, διαμονής κλπ εκατοντάδες Έλληνες από όλη την επικράτεια με πούλμαν, αυτοκίνητα και αεροπλάνα έρχονται Ρουμάνια. (Εδώ ένα μικρό σχόλιο για τους Έλληνες διοργανωτές συναυλιών. Στο Split είχε 10.000 κόσμο στην Ρουμάνια 20.000, πιστεύεται ότι τουλάχιστον 15.000 κόσμο δεν θα μάζευε η Ελλάδα; Γιατί ρε παιδιά; Τι είναι αυτό τελικά που σας εμποδίζει; Θα ήταν πολύ θεμιτό οι διοργανωτές να βγάλουν ανακοίνωση και να εξηγούν τους λόγους που δεν φέρνουν τους Maiden στην Ελλάδα, από το να κάνουμε συνωμοσιολογίες. Και αυτοί, και εμείς οι οπαδοί θα αισθανόμασταν καλυτέρα εάν μας εξηγούσαν επισήμως...)
19.15 βγαίνουν οι Raven Age στην σκηνή. Όπως και στην αρχή του άρθρου που έγραψα προσπάθησαν αλλά...
20.40 oι Maiden βγαίνουν στην σκηνή , ο Dickinson τρέχει σαν κατσίκι παρότι τα 60και ... φετινά live και την κούραση ως πιλότος, αυτός ο άνθρωπος είναι απλά τέλειος (εκτός την παρατυπία με το Death Or Glory...) Οι Maiden πραγματικά χαίρονται που παίζουν και δεν κάνουν ένα live διεκπεραιωτικά επειδή έχουν κλείσει το tour. Το ένα κομμάτι διαδέχεται το άλλο και η αδρεναλίνη των Maiden και του κόσμου στα ύψη. Δεν θα αναλύσω κομμάτι - κομμάτι όπως προηγουμένως μιας και η αναφορά θα ήταν σχεδόν ιδία.
Δεν μετάνιωσα που πήγα και σε δεύτερο live, η χαρά ήταν μεγαλύτερη, δεν ένιωσα ούτε στιγμή ότι χάνουν στα παλιά ή νέα τραγούδια, ήχος ίσως λίγο καλύτερος από το Split παρότι ανοιχτός χώρος και στο Split κλειστός.
Ιδιαίτερη χαρά το να βλέπεις τόσο κόσμο από πολλά μέρη του πλανήτη (μέχρι και αμερικανό φίλο του facebook είδα σε αυτή την συναυλία...) τόσο αγάπη για το καλύτερο συγκρότημα heavy metal του πλανήτη... Αναμένοντας τα live του 2017, και ήδη ξεκινώντας οικονομία για να καταφέρω να τους δω του χρόνου σε περισσοτέρα live.
Έως τότε Up The Irons! \m/
Για το RockOverdose,
Γιώργος Γιάννου
Φωτογραφίες : Γιάννης Λιβανός
John Metalman Photography https://www.facebook.com/JohnMetalmanPhotography
Comments
