Οι θρύλοι του γερμανικού thrash και ένα από τα σημαντικότερα και σπουδαιότερα συγκροτήματα όχι μόνο στο thrash αλλά και σε όλο το metal, γενικότερα, οι Kreator, ήρθαν και πάλι από τα μέρη μας για να παρουσιάσουν το τελευταίο τους πόνημα, “Gods Of Violence”, στο ελληνικό κοινό. Βέβαια, οι Γερμανοί ήρθαν μαζί με ένα πολύ καλό πακέτο (και πάλι), έχοντας μαζί τους τούς βετεράνους Πολωνούς death metallers Vader αλλά και τους Γάλλους groove metallers Dagoba.
Γύρω στις 20:10 βγήκαν οι Dagoba στην σκηνή για να παρουσιάσουν το τελευταίο τους άλμπουμ “Black Nova”. Μιας και ήταν η πρώτη μου «επαφή» μαζί τους, μπορώ να πω ότι μου φάνηκαν αρκετά ενδιαφέρουσα μπάντα, με μοντέρνο ήχο, groove-άτο, με τα brutal φωνητικά να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ πολλές φορές γίνονταν αλλαγές σε καθαρά φωνητικά. Το μόνο αρνητικό που μπορώ να πω είναι ότι παρατήρησα μια αδυναμία στα καθαρά φωνητικά, καθώς μου φάνηκε ότι μερικές φορές δεν πατούσαν αρκετά σωστά.
Αμέσως μετά, την σκυτάλη πήραν οι Vader, βγαίνοντας πολύ ορεξάτοι και ενεργητικοί πάνω στην σκηνή, έτοιμοι να μας ισοπεδώσουν με το death metal τους. Εξαιρετική απόδοση των κομματιών πάνω στην σκηνή με τον “Spider” να είναι σε τρελά κέφια και να αλωνίζει την σκηνή παίζοντας τα άψογα κάθε solo του. Από την άλλη, ο ηγέτης του συγκροτήματος, Peter Wiwczarek είχε κάποια θέματα με τον ήχο της κιθάρας του, αφού ήταν αρκετά χαμηλά και δεν ακούστηκε ούτε ένα solo του (τουλάχιστον σε όσους βρισκόμασταν μπροστά και αριστερά). Πάντως, προσπάθησε αρκετά και εν τέλει τα κατάφερε, να ξεσηκώσει το μουδιασμένο – για την ώρα- κοινό της Θεσσαλονίκης, το οποίο φαίνεται να μην γνώριζε και πολύ καλά την μουσική των Vader. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν έγιναν mosh-pits από τους αρκετούς 18ρηδες, οι οποίοι έκαναν την αρχή και ξεσήκωσαν και τις γηραιότερες ηλικίες. Μετά από 50 λεπτά πάνω στην σκηνή, οι Vader αποχώρισαν, καληνυχτίζοντας το κοινό.
Η ώρα των «Θεών της Βίας» είχε φτάσει, καθώς τα φώτα χαμήλωσαν και ο προτζέκτορας άρχισε να δείχνει πάνω στην σκηνή διάφορες στιγμές των Kreator από τις περιοδείες τους, με το “Mars Mantra” να προμηνύει την είσοδο των Kreator με το “Phanom Antichrist”, όπως κι έγινε. Από εκεί και έπειτα, επικράτησε ένα χάος, με τα mosh-pits και το headbanging να είναι ασταμάτητα. Ο Petrozza για ακόμη μια φορά απέδειξε πόσο εξαιρετικός frontman είναι, μην αφήνοντας το κοινό να ηρεμήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο, αφού το παρακινούσε συνεχώς να φωνάζει, να κάνει wall of death, mosh-pits και να σηκώνει τις γροθιές στον αέρα. Βέβαια, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ήταν λίγο υπερβολικός στο σημείο του “Flag Of Hate”, όπου για 3-4 λεπτά μας παρακινούσε να φωνάζουμε Flag of Hate, από την άλλη όμως, ήμασταν σε μια thrash metal συναυλία. ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να γίνει πανικός. Highlights βραδιάς αποτελούν σίγουρα τα κλασικά “Enemy Of God”, “People Of The Lie”, “Flag Of Hate”, “Phobia”, “Hordes Of Chaos” και “Violent Revolution”, ενώ το αποκορύφωμα υπήρξε στο Encore, όπου αφού αφιέρωσαν το “Fallen Brother” στον Lemmy και σε όσους δεν βρίσκονται πλέον μαζί μας, έπαιξαν το “Betrayer” και το “Pleasure To Kill” για να μας αποτελειώσουν για τα καλά! Όπως ήταν φυσικό, το “Betrayer” αφιερώθηκε στο ελληνικό κοινό, ενώ μας είπε ότι η βραδιά της 20ης του Γενάρη, εν έτει 2018, θύμιζε την συναυλία τους το 1989, από την οποία χρησιμοποίησαν πλάνα για το music video του “Betrayer”. Προφανώς και πρόκειται για υπερβολή, όμως ακόμη και αυτό κατάφερε να ξεσηκώσει ακόμη περισσότερο το κοινό της Θεσσαλονίκης.
Συνοψίζοντας, απολαύσαμε μια πάρα πολύ καλή συναυλία με τις μπάντες να είναι ακριβώς όπως περιμέναμε. Για όσους έχουν ξανά δει Vader, όπως ο γράφων, νομίζω τους έχουμε δει σε ακόμη καλύτερη φόρμα (αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν κακοί ή μέτριοι, ήταν εξαιρετικοί). Μπορεί ο κόσμος να μην ήταν όπως το 2012 σε εκείνο το ασφυκτικά γεμάτο Principal, με τους old school thrashers και death metallers να αποτελούν τον τρόμο και τον φόβο κάθε 15χρονου σαν και μένα στο pit, όμως αυτό δεν πάει να πει τίποτα. Οι Kreator ήταν εξαιρετικοί και βλέποντάς τους τρίτη φορά, μπορώ να πω ότι δεν απογοητεύουν ποτέ. Στα θετικά θα καταμετρηθεί και η σχεδόν πλήρης απουσία κινητών και καμερών, καθώς και η πολύ μεγάλη προσέλευση έφηβων. Οι Kreator έχουν καταφέρει να χτίσουν μια νέα γενιά οπαδών χωρίς να φλωρέψουν ή να οδηγηθούν σε κινήσεις που προσβάλλουν την ιστορία τους και αυτό οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε. Το μόνο αρνητικό της βραδιάς ήταν ο ήχος, όπου για όσους βρισκόμασταν μπροστά και αριστερά, ήταν λίγο «μπουκωμένος» με τα μπάσα να είναι στα ύψη.
Για το Rock Overdose,
Κείμενο: Κωνσταντίνος Σωτηρέλης
Φωτογραφίες: Γιάννης Αντωνίου
Comments
