Με το ρολόι να δείχνει 9μιση και μία ζεστή ατμόσφαιρα στο 8ball αναμένουμε την έναρξη μίας δυνατής stoner-sludge βραδιάς. Ξέρουμε τι θα ακούσουμε και οι προσδοκίες για ένα αξέχαστο live δεν είναι αβάσιμες. Αυτό που προξενεί ιδιαίτερη χαρά στον συντάκτη είναι ότι απόψε θα δούμε και τους Potergeist σαν support.
Μπάντα η οποία δημιουργήθηκε το 2004 στην Αθήνα ενώ το πρώτο album ηχογραφήθηκε το 2007 με τίτλο "Southwards". Έμπειρο σχήμα το οποίο έχει μοιραστεί τη σκηνή με μεγάλα ονόματα όπως Lynyrd Skynyrd, Monster Magnet, Pro Pain, The Haunted και The Shrine. Απόψε είχαμε ελπίδες να ακούσουμε δουλειές τους κυρίως από τον τελευταίο δίσκο (2013, "Swampires"). Τι λιγότερο να περιμένεις απ'το να περάσεις καλά όταν ακούς groove stoner μελωδίες και έχεις έναν υπερκινητικό τραγουδιστή που επικοινωνεί με το κοινό; Δυναμικό ξεκίνημα με το "Swampire" από τον καινούριο δίσκο για το οποίο έχουν γυρίσει και βινετοκλίπ. Κομμάτι που δεν μπορείς απλά να μείνεις χωρίς έστω να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι. Από τις λίγες συναυλίες που μπαίνεις στο πνεύμα εξαρχής! Συνεχίζουμε με το εξίσου ξεσηκωτικό "Southern Crown" πάλι από τον καινούριο και το απίστευτα southern "Ride on". Τα φωνητικά κινούνται ανάμεσα σε Clutch και Down ενώ έχουν και μία ιδέα Machinehead μέσα. Το ωραίο με αυτή τη μπάντα είναι ότι ποτέ δεν θα μπορέσεις να προσδιορίσεις ακριβώς το είδος τους αφού οι επηρροές τους έχουν ένα ευρύτατο φάσμα... Η συνέχεια έρχεται με τις groove μελωδίες του "Hope" στο οποίο ενώ παραδόξως είναι από τον καινούριο δίσκο, παρατηρήθηκε παρόμοια ανταπόκριση απ'το κοινό με τα κλασσικά τους κομμάτια. Με τα "Love's Martyr" και "King's Army" άφησαν το κοινό παραπάνω από ευχαριστημένο όσον αφορά την "παρουσίαση" του καινούριου τους δίσκου ο οποίος επιβεβαιώνει στο έπακρο το όνομά του με απίστευτα βρώμικες southern μελωδίες! Η επιστροφή στα παλιότερα γίνεται με το προσωπικά αγαπημένο μου "Rivers And Oceans" και το "Rider" σημαίνει το τέλος των υπέρτατων Potergeist!
 |
 |
Στις 11 παρά τέταρτο ανεβαίνουν στη σκηνή οι Yellow Devil Sauce από Αθήνα. Τριμελές σχήμα το οποίο δημιουργήθηκε από το 1999 ενώ το πρώτο demo τους ηχογραφήθηκε το 2001 με τίτλο "DeskJob". Έχει πραγματοποιήσει live με συγκροτήματα όπως οι Bellrays, Dub Trio και Truckfighters.. O ήχος τους ταιριαστός με τους προηγούμενους αλλά αρκετά διαφορετικός με πολλά grunge στοιχεία εμφανώς επηρρεασμένοι από Nirvana και θυμίζοντας στα φωνητικά λίγο Kyuss. Παρ'όλο που ο κιθαρίστας έκανε και τα φωνητικά και όλο το σχήμα ήταν μία κιθάρα, ένα μπάσο και drums, ο ήχος ήταν αρκετά γεμάτος. Η ταπεινή σκηνική παρουσία τους ερχόταν σε αντίθεση με την επίσης groove stoner μουσική τους η οποία δεν άφησε το κοινό να στέκεται απλά περιμένοντας τους Kylesa. Απέσπασαν θετικότατα χειροκροτήματα και ήδη το headbanging είχε ξεκινήσει... Συγκρότημα το οποίο βαδίζει στα χνάρια των Fu Manchu και έχει την ικανότητα να δημιουργήσει εύθυμο κλίμα ώστε να σε προετοιμάσει για τον σκοτεινό Headliner...
 |
 |
Τι να πρωτοπεί κανείς γιαυτή τη sludge μπάντα από τη Georgia στην Αμερική... Γεννημένοι από τις στάχτες των Damad (οι οποίοι έβγαλαν δύο άλμπουμ στα '90s) με την προσθήκη της Laura Pleasants στο ρόλο της κιθάρας-φωνής ξεκίνησαν το ταξίδι του ψυχεδελικού ροκ και sludge το 2001. Από τότε πραγματοποιήθηκαν πολλές αλλαγές αφήνοντας στη μπάντα την Laura και τον Phillip Cope, όσον αφορά τα ιδρυτικά μέλη. Τα πρώτα τους βήματα έγιναν το 2002 με το ομώνυμο ντεμπούτο τους ενώ το 2006 προσέθεσαν δύο drummers (Carl McGinley, Eric Hernandez) ολοκληρώνοντας το line up με νεότερο τον Chase Rudeseal στο μπάσο. Η είσοδος έγινε με το επιθετικό Scapegoat από τον δίσκο "Static Tensions" (2009) βυθίζοντάς μας σιγά σιγά στο βαρύγδουπο sludge είδος.
 |
 |
O κόσμος πλησίασε στα κάγκελα (συμπεριλαμβανομένου και του συντάκτη) για να απολαύσει τη συνέχεια η οποία επιφύλασσε το ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό Unspoken ενώ η ανταπόκριση του κοινού ήταν παραπάνω από θερμή. Ακολούθησαν τα Hollow Severer και Nature's Predators με τα sludge φωνητικά του Phillip να δεσπόζουν επιβλητικά μέσα στο επιθετικό χάος των απότομων μελωδιών. Ιδιαίτερα samples και reverb χαρακτήρισαν το Tired Climb που ερμηνεύτηκε στη συνέχεια. Όλη η ατμόσφαιρα των Kylesa είχε δημιουργηθεί από την κιθάρα της Laura η οποία είχε στα πόδια της τρεις πεταλιέρες...
 |
Ακολούθησε το Bottom Line και Long Gone με riffs τα οποία έπεφταν στα αυτιά του ακροατή σαν βαριοπούλα. Απίστευτα συνχρονισμένοι οι δύο ντράμμερ με υπέροχα σόλο τα οποία έδεναν με την ψυχεδέλεια και έφτιαχναν την ατμοσφαιρική doom groovίλα των Kylesa. Με τo Quicksand να θυμίζει στην κιθάρα Mastodon και το To Forget το οποίο ήταν ένα "ήρεμο" διάλειμμα ανάμεσα στο χάος, το ενδιαφέρον του ακροατή έμενε αναλλοίωτο, καθώς πλησιάζαμε στο τέλος. Η επιθετικότητα επανήλθε με τα Unknown Awareness και We're Taking This τα οποία σήμαιναν το τέλος της συναυλίας ενώ έκλεισε με το γεμάτο ψυχεδελικούς ήχους και ανατολίτικες μελωδίες στην κιθάρα, Running Red.
 |
 |
Αν εξαιρέσουμε κάποια μικροπροβλήματα στον ήχο του μικροφώνου της Laura, ο ήχος αναδείκνυε το μεγαλείο των Kylesa οι οποίοι βγήκαν για άλλα δύο κομμάτια μετά από απαίτηση του κοινού: Το βαρύ Don't Look Back και το δυναμικό Said and Done. Οι αλλαγές στη διάθεση σε αυτό το live ήταν πολλές και το ταξίδι μεγάλο μεταμορφώνοντας τη συναυλία σε μία ξεχωριστή εμπειρία. Η βραδιά ξεκίνησε με αγνό βρώμικο southern χτύπημα. Έπειτα, περάσαμε στo stoner-grunge για να καταλήξουμε σε doom-sludge psychedelic ήχο. Το κοινό όλων; Η groovίλα και το stoner στοιχείο φυσικά! Συναυλία-ορισμός του "What you see is what you get" στην οποία ξέρεις τι πας να βιώσεις και δεν προσκομίζεις τίποτα λιγότερο αν εξαιρέσουμε φυσικά ένα πονεμένο σβέρκο.
Για το Rock Overdose,
Μαγδάλης Μανόλης
Comments
