Πέντε χρόνια απο τη προηγουμένη εμφάνιση τους και το "De Mysteriis Dom Sathanas" το οποίο ειχαμε απολαύσει ολόκληρο, οι Mayhem επισκέφθηκαν ξανα τα μέρη μας για δυο εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στα πλαίσια της περιοδείας για την προώθηση του “Daemon”. Eτσι λοιπόν τη περασμένη Τετάρτη βρεθήκαμε στο Fuzz.
Τη βραδιά άνοιξαν οι Diablery, με ένα ιδιαίτερο τελετουργικό με κεριά επί σκηνής μας παρουσίασαν κομμάτια κυρίως απο το δεύτερο άλμπουμ τους “Candles”. Με σύμμαχο τον καλο ήχο είχαν πολυ καλη απόδοση και ζέσταναν με το ακραίο black metal τους το κοινό που γέμιζε σιγα σιγα το Fuzz.
Είχε φτάσει η ώρα για τον Mortiis. Ο Νορβηγός έχει επιστρέψει τα τελευταία χρόνια στο στυλ των πρώιμων ηχογραφήσεων του (Era I) με το τελευταίο του άλμπουμ “Spirit Of Rebellion”, το οποίο και παρουσίασε επάνω στην σκηνή του Fuzz Live Music Club. Μαζί με το dark ambient του παρελθόντος επέστρεφε και η ιδιαίτερη ενδυμασία εκείνης της εποχής, καθώς και η troll μάσκα που ήταν σήμα κατατεθέν του για σειρά ετών. Τα synths του κυρίου Håvard Ellefsen έστηναν μαεστρικά σκοτεινή και μπουντρουμιασμένη ατμόσφαιρα, είχαν όμως και κρίσιμη βοήθεια από ζωντανά κρουστά, τα οποία βοήθησαν τα μέγιστα, ώστε το αποτέλεσμα να διατηρεί το απαραίτητο νεύρο, που αρμόζει σε μια live εμφάνιση. Αν κρίνω από τις συγκρατημένες αντιδράσεις δεν ενθουσίασε τις μάζες, με δεδομένο όμως ότι το συγκεκριμένο στυλ δεν το λες και μαζικής απεύθυνσης, από εμένα είναι “Ναι”.
Στην ώρα τους και οι Νορβηγοί θρύλοι του black metal Mayhem, oι οποίοι μετά από δύο απανωτές ακυρώσεις ελέω COVID θα είχαν επιτέλους τη δυνατότητα να παρουσιάσουν στο ελληνικό κοινό το ιδιαίτερο και εξαιρετικά μελετημένο show τους. Ένα show, το οποίο χωρίστηκε σε τρία μέρη, καθένα από τα οποία αντιπροσώπευε μια συγκεκριμένη περίοδο του σχήματος και συνοδευόταν από το αντίστοιχο στήσιμο επί σκηνής.
Έτσι λοιπόν στο πρώτο μέρος καταρχήν είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε κομμάτια από τις δύο πρόσφατες κυκλοφορίες τους (“Daemon”, “Atavistic Black Disorder/Kommando”), αλλά και μια προσεγμένη επιλογή συνθέσεων, που εκτεινόταν από την εποχή του “Wolf's Lair Abyss” και έφτανε ως τις μέρες μας. Η υπέρβαση εδώ -τουλάχιστον ως προς τα φωνητικά- έγινε στo “To Daimonion” και “My Death”, συνθέσεις αρχικά τραγουδισμένες από τον Maniac, κομμένες και ραμμένες όμως για να μεγαλουργήσει πάνω τους το λαρύγγι του “ανθρώπου με τις χίλιες φωνές” Attila Csihar.
Αν κάτι ήταν εμφανές εξ αρχής αυτό ήταν ο αντικειμενικά “κακός” ήχος με τα ντραμς να είναι φουλ στο reverb και πολύ μπροστά στη μίξη, γεγονός που καθιστούσε τις κιθάρες δύσκολο να ακουστούν καθαρά και παράλληλα άφηνε μια αίσθηση “βαβούρας” σε πολλά σημεία της εμφάνισης τους. Είναι ξεκάθαρο σε εμένα ότι δεν πρόκειται για κάποιο λάθος στην ηχοληψία, αλλά για συνειδητή επιλογή/άποψη του συγκροτήματος και ως τέτοια κρίνεται. Ο δε φωτισμός σε αυτό το πρώτο μέρος -συνήθως μιας και μόνο έντονης απόχρωσης και με μέτωπο στο κοινό- αν και όντως δημιουργούσε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα, σε τελική ανάλυση μας εμπόδιζε από το να δούμε καθαρά το συγκρότημα και από ένα σημείο και μετά κούρασε.
Πάνω στην ώρα όμως ήρθε η αλλαγή game changer και το δεύτερο act. Στο background πλέον δέσποζε το εσωτερικό ενός καθεδρικού ναού και οι Mayhem ενδεδυμένοι μαύρα άμφια με κουκούλες ήταν έτοιμοι να μας μυήσουν σε -τέσσερα τον αριθμό- μυστήρια του σατανά.
“Freezing Moon”, “Pagan Fears”, “Life Eternal” και “Buried By Time And Dust” με την original φωνή του ανοσιουργήματος “De Mysteriis Dom Sathanas” να δίνει ρέστα και το λοιπό συγκρότημα σε δαιμονισμένη φόρμα.
Δεύτερη και τελευταία διακοπή. Η επιστροφή τους σύντομη, αλλά όλα είναι διαφορετικά. Η μπάντα πλέον φαίνεται ολοκάθαρα, φέρει street metal ρουχισμό και πίσω της δεσπόζει το Mayhem logo σε κατακόκκινο φόντο. H παλαιομεταλλική death/black αλητεία του δεύτερου μισού των 80s αναβιώνει εμπρός μας: “Deathcrush”, “Chainsaw Gutsfuck”, “Carnage” παιγμένα λυσσασμένα back to back, συνοδευόμενα από τα απαραίτητα μπάχαλα από κάτω. Δίκαιο κλείσιμο με “Pure Fucking Armageddon” και τα λέγαμε motherfuckers.
Αν και το πρώτο μέρος της εμφάνισης τους άφηνε σημαντικά περιθώρια για αρνητική κριτική, η συνέχεια ήταν τόσο σαρωτική, που έσβησε τα όποια ψεγάδια. Χ ημίχρονο, 1 τελικό και πήγαμε ταμείο.
Setlist:
Falsified And Hated
To Daimonion
Malum
Bad Blood
My Death
Symbols Of Bloodswords
Voces Ab Alta
Freezing Moon
Pagan Fears
Life Eternal
Buried By Time And Dust
Deathcrush
Chainsaw Gutsfuck
Carnage
Pure Fucking Armageddon
Φωτογραφίες: Καταστρόφος Αλέξανδρος
Comments
