Μετά το επικό βράδυ των Domine στο Κύτταρο, όλοι οι δρόμοι για τους φίλους του κλασικού heavy metal οδηγούσαν στον ίδιο χώρο, καθώς η επιστροφή των Jag Panzer μετά από ένα χρόνο δεν είναι διόλου ασήμαντη! Επίσης, για πρώτη φορά θα εμφανίζονταν στη χώρα μας οι Γάλλοι speed metallers ADX, κάτι που έκανε το line up του festival ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Πρώτη μπάντα στο billing ήταν οι Φιλανδοί Lord Fist, οι οποίοι εμφανίστηκαν με μια καθυστέρηση περίπου μισής ώρας. Δεν ήμουν καθόλου γνώριμος με τη μουσική τους, όμως μπορώ να πω ότι η εμφάνισή τους ήταν πολύ καλή για την μισή ώρα περίπου που βρέθηκαν στη σκηνή. Ιδιαίτερα ορεξάτοι με πολλή ενέργεια μας παρουσίασαν το speed-άτο heavy metal τους που είχε ως αποτέλεσμα το χειροκρότημα του λιγοστού κοινού που είχε βρεθεί στο Κύτταρο από νωρίς για να παρακολουθήσει ολόκληρο το live.
Αμέσως μετά εμφανίστηκαν οι «δικοί μας» War Dance. Τους είχα ξαναπαρακολουθήσει άλλη μια μόλις φορά, κι οφείλω να ομολογήσω πως ήταν πολύ πιο άνετοι και αρκετά καλύτεροι αποδοτικά αυτή τη φορά. Δεν είμαι από τους μεγαλύτερους οπαδούς του ήχου τους, όμως η εμφάνισή τους ήταν καθηλωτική, ενώ από κάτω ο κόσμος άρχισε σιγά-σιγά να ζεσταίνεται. Παρουσίασαν τραγούδια από τον δίσκο τους με τίτλο “Wrath for the Ages” και μια διασκευή στο Marathon των Sarissa. Μια πολύ δεμένη μπάντα στο σανίδι που μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα.
Τρίτη μπάντα της βραδιάς ήταν οι Αυστριακοί Mortician, οι οποίοι επέστρεψαν στη χώρα μας γεμάτοι ενθουσιασμό μετά από 5 χρόνια. Η εμφάνισή τους ήταν ιδιαίτερα δυναμική, αν και μουσικά δεν με εξέπληξαν ιδιαίτερα. Highlight της εμφάνισής τους ήταν όταν ακούστηκε το τραγούδι “Worship Metal” το οποίο έγραψαν για το Up The Hammers Festival, όπου κατά τη διάρκεια του ρεφρέν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού φώναζε Up Up Up The Hammers και χειροκρότησε όσο πιο δυνατά μπορούσε αυτή την «αφιέρωση» της μπάντας στο Ελληνικό festival. Από θέμα εμφάνισης, το συγκρότημα ήταν πολύ καλό με πολλή διάθεση για heavy metal.
Σειρά πλέον είχαν οι Ιταλοί Crying Steel, όπου επίσης δεν ήξερα το τι θα ακούσω. Από μουσικό θέμα μου άρεσαν αρκετά περισσότερο από τους Mortician καθώς η μπάντα έχει περισσότερα μελωδικά σημεία και αρκετές φορές αγγίζει και το hard rock, σε αντίθεση με το ξερό heavy metal των Αυστριακών. H εμφάνισή τους ήταν επίσης ορεξάτη με περίσσια ενέργεια, ακόμα και από τα μεγαλύτερα μέλη. Τα 40 περίπου λεπτά που έπαιξαν μας έδειξαν πως η γειτονική χώρα έχει πολύ καλές μπάντες. Θα τους ξανάβλεπα με μεγάλη χαρά και σε άλλα lives τους.
Έφτασε λοιπόν η ώρα για το πρώτο «μεγάλο» όνομα της βραδιάς. Οι Γάλλοι ADX έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας και αρκετοί φίλοι της μπάντας βρέθηκαν μπροστά στη σκηνή για να τους απολαύσουν. H αρχή γίνεται με το “Tourmente et Passion” και οι γνώριμοι με τη μουσική της μπάντας εκδηλώνουν τον θαυμασμό για το ότι η μπάντα είναι εξαιρετική. Παρά το μεγάλο της ηλικίας τριών μελών, η διάθεση της μπάντας είναι φοβερή, με πολλή ενέργεια κι όρεξη, ενώ παικτικά είναι φοβεροί. Μας έπαιξαν κομμάτια αποκλειστικά από τις παλιές τους κυκλοφορίες, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα το headbaging κι ένα μικρό moshpit μπροστά από τη σκηνή να μην έχουν παύση ούτε για ένα λεπτό στη μια ώρα της εμφάνισής τους. Highlights της βραδιάς τους ήταν σίγουρα η έναρξή τους, το “Deesse Du Crime” και το “Caligula”. Επίσης, μας έπαιξαν και μια διασκευή στο "Kill the King" των Rainbow.
Η αρχή του τέλους για το πρώτο Metal Rites Festival ήταν η εμφάνιση των Αμερικανών θρύλων του heavy metal, Jag Panzer. Πέρυσι λόγω δουλειάς δεν είχαν την ευκαιρία να τους δω με τον αρχικό κιθαρίστα τους Joey Tafolla, όμως έμαθα πως ήταν εξαιρετικοί, κι αν ισχύει, τότε το ίδιο συνέβη και φέτος . Η έναρξη της εμφάνισής τους έγινε με τα “Black” & “Future Shock” από το “Fourth Judgment” κι από κάτω ο κόσμος να παραληρεί. Η μπάντα όργωνε στη σκηνή, τα κομμάτια ήταν πιστές εκτελέσεις από τα studio albums τους. Ο Tyrant είναι από τους καλύτερους τραγουδιστές του heavy metal, αφήνοντας πολλούς πίσω του και πραγματικά θεωρώ κρίμα το ότι δεν έχει κάνει μεγάλη καριέρα, όπως άλλοι. Ο μεγάλος χαμός κατά την εμφάνιση των Jag Panzer έγινε (φυσικά) στο άκουσμα των κομματιών του “Ample Destruction”, ειδικά στα “Generally Hostile” & “Harder than Steel”. Η σκηνική παρουσία της μπάντας ήταν τρομερή και ο συνδυασμός με την εξαιρετική απόδοση (όπως προανέφερα) μας έκανε να παραμιλάμε. Πραγματικά πιστεύω πως όποιος λέει πως ακούει heavy metal, ΠΡΕΠΕΙ να δει έστω μια εμφάνιση των Αμερικανών. Το μοναδικό αρνητικό για εμένα, είναι πως δεν ακούστηκε το “Shadow Thief”, πράγμα για το οποίο παραπονέθηκε μεγάλο μέρος του κοινού. Όμως χαλάλι, τους συγχωρούμε τα πάντα μετά από ένα τέτοιο show.
Εν τέλει το πρώτο Metal Rites Festival μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένο, αν και ο κόσμος ήταν εμφανέστατα λιγότερος απ’ ότι στο live του Σαββάτου. Όλοι φάνηκαν να το ευχαριστιούνται. Ελπίζουμε να καθιερωθεί ως θεσμός και κάθε χρόνο να ξεκινά η σεζόν με πολύ δυνατά lives όπως αυτό. Η διοργάνωση ήταν πολύ καλή και παρά το περασμένο της ώρας που έκανε τους πάντες να χάσουν τη συγκοινωνία μετά το τέλος του live (01:20), δεν νομίζω να υπήρχε καλύτερο πράγμα από μπύρες με παρέα τους Jag Panzer κι όχι μόνο στο after party. Πάντα τέτοια!
Comments
