Ακόμα θυμάμαι την μέρα που έγιναν οι ανακοινώσεις για τον Neal Morse και την επίσκεψη του για μια εμφάνιση στην Αθήνα. Θυμάμαι την όψη μου να μοιάζει σαν του coyote από τα Loony Tunes, που έχει κρεμάσει το σαγόνι του σε μια ακόμα αποτυχία να πιάσει το roadrunner. Πραγματικά το σοκ ήταν μεγάλο. Η πρώτη σκέψη μου ήταν, ποιος τρελός δίνει λεφτά για αυτό και πόσο progressive κοινό έχει η Αθήνα, άμα δεν παίζει κάποιο μεγαθήριο του είδους;
Ακριβώς στις 21.30 με μια πολύ καλή παρέα μπαίνω μέσα στο FUZZ και τρώω το πρώτο σοκ. Η προσέλευση πολύ μικρή δυστυχώς. Εάν όμως έβγαζα παρουσιολόγιο να πάρω παρουσίες, ήμασταν όλοι εκεί. Όλοι οι ‘’γνωστοί - άγνωστοι’’ που γουστάρουμε progressive ήμασταν εκεί. Είμαι βέβαιος ότι όλοι μα όλοι που παρακολουθήσαμε αυτό το live ήμασταν σε κάποια συναυλία, όλοι πάλι μαζί, των Dream Theater ή των Fates Warning!
Γύρω στις 21.50 σβήνουν τα φώτα και η μπάντα του Neal Morse εμφανίζεται στην σκηνή, με εξέχουσα προσωπικότητα τον πολύ’’ Mike Portnoy! Η πρώτες νότες του ‘’Momentum’’ ξεσηκώνουν τον κόσμο, αλλά δυστυχώς ο ήχος του Fuzz είχε για άλλη μια φορά πρόβλημα... Το τι μπάσο ‘’τρώγαμε’’ πίσω δεν λέγεται. Άμεσα μετακίνηση θέσης, αλλά το αποτέλεσμα απλά λίγο καλύτερο. Αυτή η ιστορία πρέπει κάποτε να σταματήσει ...
Ο Neal Morse σε πολύ καλή διάθεση και όρεξη, σαν να παίζει μπροστά σε 40000 κόσμο και όχι 400, γίνεται αμέσως ένα με το κοινό που δεν πιστεύει ότι παίζει στην Ελλάδα. Δυστυχώς ο ήχος συνεχίζει το… βιολί του. ‘’Sleeping Jesus’’, ‘’Interlude’’, η κομματάρα ‘’The Prince Οf Τhe Power Οf Τhe Air’’ μας πάνε σε μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές που έχω δει στην ζωή μου σε live. Ο Neal Morse στο τέλος μιας σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ή ς ερμηνείας του ‘’ Wasted Life’’ έχει αρχίζει να δακρύζει. Στο τέλος του κομματιού δεν αντέχει και ξεσπάσει σε λυγμούς!! Αυτή η απίστευτη συναισθηματική φόρτιση του, έδωσε και άλλον αέρα στο live, κάνοντας να ξεχάσουμε το πρόβλημα του ελαφρώς βελτιούμενου πλέον ήχου.
Στην αντίπερα όχθη, ο rock star της βραδιάς, ο Mike Portnoy, δίνει το δικό του show. Σαν παίκτης δεν αμφισβητείτε από κανέναν! Μάλιστα τις κομματάρες που έπαιζε τις απέδωσε άριστα και …εύκολα! Όμως κάποια στιγμή ο Morse τον προλόγισε και αυτός πήρε το μικρόφωνο και αφού ευχαρίστησε, έκανε το απίστευτο. Φώναξε το όνομα του, να το φωνάξει το κοινό. Από εκείνη την στιγμή, πηρά τα μάτια μου από πάνω και δεν τα ξαναγύρισα πριν το τέλος του live. Εντάξει μου είχε λείψει η μορφή του, πίσω από τα τύμπανα, αλλά αυτά τα κατορθώματα, που ακολούθου άλλα…. δραματικά, συν τα καμώματα του στο soundcheck δείχνουν ένα άνθρωπο, που καλλιτεχνικά είναι σε τρομερή κατάσταση, αλλά εγκεφαλικά σε τραγική κατάσταση.
Το ‘’King Jesus’’ είναι το πρώτο encore και έμοιαζε το τελευταίο. Ο κόσμος δεν λέει να φύγει όμως. Οι συνεχείς φωνές για να ξανανέβουν στην σκηνή, τους κάνει να επιστρέψουν
10 λεπτά περίπου μετά για το "Wind At My Back" των Spock's Beard. Με έναν αλλόκοτο αλλά όχι ασυνήθιστο για αυτούς, τρόπο συνεχίζουν. Ο Morse στα τύμπανα, ο Portnoy στο μικρόφωνο (κάνει το όνειρο του πραγματικότητα;) στο πιασάρικο και groovy ‘’Crazy Horses’’ των Ozmonds. Το υπέροχο αυτό live – εμπειρία, κλείνει με το ‘’Sing It High’’.
Είναι σίγουρο ότι …λογιστικά ο διοργανωτής έχει πρόβλημα, και επίσης είμαι σίγουρος ότι δεν θα ξαναδούμε τον Neal Morse στην Ελλάδα. Η εμπειρία θα είναι χαραγμένη για πάντα στο μυαλό όλων μας. Θα το λέμε στα παιδιά μας, ότι ‘’το είδα αυτό στην Ελλάδα’’. Όμως η απογοήτευση από την προσέλευση μου αφήνει άσχημη εντύπωση. Τελικά πόσο κόσμο ενδιαφέρει ο προοδευτικός ήχος, εάν δεν προέρχεται από τα μεγαθήρια;
Set List
1.Momentum 2.Weathering Sky 3.Author Οf Confusion 4.Sleeping Jesus 5.Interlude 6.The Prince Οf Τhe Power Οf Τhe Air 7.Wasted Life 8.Thoughts Pt. 5
9.The Temple Οf Τhe Living God 10. Another World 11.Sweet Elation 12.Entrance 13.We All Need Some Light 14.World Without End Encore 1: 15.King Jesus Encore 2: 16.Wind At My Back 17.Crazy Horses 18.Sing It High
Για το RockOverdose.gr: Πάνος Πετρόπουλος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Comments
