Ο Οκτώβριος αρχίζει δυνατά για την Θεσσαλονίκη, με τους «δικούς» της Nightrage να επιστρέφουν στον τόπο τους μετα από περίπου 2 χρονια. Ένα metal party προβλεπόταν για ηταν βραδιά αυτή, καθώς 5 συγκροτήματα θα έδιναν το δικό τους show για να δημιουργήσουν ένα αξιομνημόνευτο Live.
Λίγο μετά τις 8 οι πόρτες άνοιξαν και σύντομα οι Vile Extortion ανέβηκαν στη σκηνή. Το Thrash Metal συγκρότημα μας χάρισε μελωδικά riffs και πολύ headbanging. Είχαν μία καλή επικοινωνία με το κοινό και μία καλή σκηνική παρουσία, όμως σε ορισμένα σημεία φάνηκε να υπάρχει μια μικρή αμηχανία. Οι Vile Extortion έπαιξαν ολόκληρο το ep τους (Incoming Threat) και ένα ακόμα κομμάτι τους. Το νεανικό συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη φαίνεται να έχει ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του.
Λίγα λεπτά αργότερα εμφανίστηκαν οι Project Theory. Άρχισαν με μεγάλη ενέργεια και ζωντάνια, προσθέτοντας την metalcore πινελιά τους στη βραδιά και κερδίζοντας τις εντυπώσεις, όμως αδικήθηκαν από τον ελάχιστο κόσμο που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο 8ball. Για μισή ώρα που έπαιξαν περίπου, έβγαζαν διαρκώς πάθος και προσπαθούσαν να εντάξουν το κοινό όσο περισσότερο γίνεται στο live.
Στη συνέχεια ο κόσμος άρχισε να αυξάνεται και οι Acid Death άρχισαν το show τους. Άρχισαν με κομμάτια από την νέα τους εποχή, χωρίς να παραβλέψουν στη συνέχεια και κομμάτια που είχαν κυκλοφορήσει πριν διαλυθούν. Ο ήχος τους δεν ήταν πολύ καλός δυστυχώς, όμως αυτό δεν τους κράτησε από το να έχουν μια εξαιρετική απόδοση και να ξεσηκώσουν τον κόσμο. Τα κομμάτια από τους πρώτους τους δίσκους τον γύρισαν 30 χρόνια πίσω για να τραγουδήσει μαζί με το συγκρότημα και να κλείσουν αυτή την εμφάνιση με ένα θερμό χειροκρότημα και πολλά χαμόγελα. Η αγάπη που πήραν από τον κόσμο της Θεσσαλονίκης οι Acid Death είναι σίγουρα ένα πάτημα για να ξανακάνουν ένα live εδώ.
4ο συγκρότημα της ημέρας ήταν οι On Thorns I Lay. Έχτισαν γρήγορα μία ωραία ατμόσφαιρα με το doom-death metal που παίζουν, και κράτησαν το ενδιαφέρον του κόσμου με τις εξαιρετικές μελωδίες τους. Πολύ ωραία η σκηνική παρουσία του τραγουδιστή, που ανέβασε το επίπεδο του συγκροτήματος, αλλά και η επικοινωνία του με τον κόσμο. Μου άρεσε που είχαν live πλήκτρα και δεν ήταν pre-recorded, όπως συνέβη προηγουμένως. Το setlist τους κάλυψε ένα ικανοποιητικό μέρος της δισκογραφίας τους και άφησε ευχαριστημένο το κοινό. Έφυγαν από το stage με μια πολύ καλή εμφάνιση και έχοντας ζεστάνει τον κόσμο κατάλληλα για τους Nightrage.
Η ώρα που περιμέναμε λοιπόν έφτασε. Από τα ηχεία ακούγεται το So Far Away, και οι Nightrage ανεβαίνουν στο stage. Άνοιξαν με το Being Nothing και συνέχισαν με διάφορα κομμάτια τόσο από τον τελευταίο τους δίσκο, όσο και παλαιότερα. Ο Ronnie γυρνούσε όλο το stage, έπαιζε με τον κόσμο και είχε καταπληκτική απόδοση φωνητικά. Τα Wolf To Man και Embrace The Nightrage ανέβασαν ακόμα περισσότερο τους ρυθμούς και εντυπωσίασαν το κοινό, ενώ στιγμές αργότερα ο ρυθμικός κιθαρίστας των Vile Extortion ανέβηκε στο stage για να τραγουδήσει το Insidious, γεγονός που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη, αφού το είπε εξαιρετικά. Ο Ronnie φρόντισε επίσης να κατέβει και στο κοινό για λίγο mosh pit, λίγα τραγούδια πριν το The Tremor, από τον πρώτο τους δίσκο, με το οποίο και έκλεισαν. Αποθέωση έλαβε ο Μάριος Ηλιόπουλος, κιθαρίστας του συγκροτήματος και μοναδικό ιδρυτικό μέλος από το τωρινό line-up, που εκτός αυτών είναι και από την Θεσσαλονίκη, οπότε υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον κόσμο. Οι Nightrage αν και δεν έπαιξαν πάρα πολύ, νομίζω δεν άφησαν κανέναν δυσαρεστημένο με αυτή τους την εμφάνιση και όλοι θα τους περιμένουν με ανυπομονησία για το επόμενό τους live εδώ.
Για το RockOverdose,
Κώστας Πεζαρης